"Τέλος του παιχνιδιού": Παπαδημητρίου & Χρυσοστόμου σε δυνατό δίδυμο Μπέκετ

Μια σκηνική συνάντηση που αναμένεται να ταράξει τα νερά της νέας σεζόν 2025-26 είναι αυτή που θα δούμε στο θέατρο Ιλίσια. Ο Μάκης Παπαδημητρίου συναντά επί σκηνής τον Γιώργο Χρυσοστόμου, πέντε χρόνια μετά την προηγούμενη εκρηκτική τους συνύπαρξη, για να ερμηνεύσουν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά ντουέτα του παγκοσμίου θεάτρου. Ο λόγος για την κωμωδία – καθρέφτης της ύπαρξής μας, το "Τέλος του παιχνιδιού (Endgame)" του Σάμουελ Μπέκετ, που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Μάκη Παπαδημητρίου, από 13 Οκτωβρίου, κάθε δευτερότριτο στο Ιλίσια. 

Το αριστουργηματικό έργο μεταφέρεται στη σκηνή σε μια παράσταση που επιλέγει να κοιτάξει κατάματα την ανάγκη των ανθρώπων να επικοινωνήσουν, ακόμα και όταν όλα γύρω τους – και μέσα τους – μοιάζουν κατεστραμμένα. Στο πλευρό του αγαπημένου διδύμου πρωταγωνιστούν επίσης ο Δημήτρης Ντάσκας και η Φραγκίσκη Μουστάκη. 

Το εντυπωσιακό σκηνικό μας μεταφέρει σε ένα καταφύγιο, μετά το τέλος του κόσμου. 'Ένα παιχνίδι φτάνει στο τέλος του… ή μήπως μιλάμε για το τελευταίο κομμάτι μιας παρτίδας που ξαναρχίζει; Η σκηνοθετική προσέγγιση του Μάκη Παπαδημητρίου εστιάζει στον βαθιά ανθρώπινο πυρήνα του έργου: τέσσερις χαρακτήρες σε έναν ερειπωμένο κόσμο, που προσπαθούν να γεφυρώσουν τις αποστάσεις με λέξεις, βλέμματα, σιωπές. Σιωπές, οι οποίες – όπως όρισε ο ίδιος ο Μπέκετ – τηρούνται ευλαβικά, όχι από τυπολατρία, αλλά γιατί μέσα τους κρύβονται όλα τα αναπάντητα ερωτήματα της ύπαρξης. 
 

"Ο Μπέκετ δεν γελάει για να ξεχάσει — γελάει για να αντέξει"
 

Στην παράσταση το κωμικό στοιχείο κυριαρχεί. Σημειώνει ο σκηνοθέτης σχετικά: "Και ναι, υπάρχει και χιούμορ. Πολλές φορές σκοτεινό, άλλες φορές υπόγειο, πάντα αιχμηρό. Ο Μπέκετ δεν γελάει για να ξεχάσει — γελάει για να αντέξει. Κι εμείς προσπαθούμε να τιμήσουμε αυτό το χιούμορ όπως του αξίζει: με ειλικρίνεια και μέτρο, χωρίς να προδώσουμε τη σιωπή του". 

Το "Τέλος του Παιχνιδιού (Endgame)" αποτελεί μια καλλιτεχνική σύμπραξη δημιουργικών συντελεστών, όπου χορογραφία, μουσική, σκηνογραφία και φωτισμοί συντονίζονται με ακρίβεια, δημιουργώντας έναν κόσμο λιτό, ασφυκτικό και συνάμα βαθιά ποιητικό, όπου όσο κι αν όλα δείχνουν χαμένα, η ανάγκη να ειπωθεί κάτι και να ακουστεί κάτι, επιμένει.

Η μετάφραση είναι του Κ. Σκαλιόρα. Τα σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει η Ηλένια Δουλαδίρη, τους φωτισμούς ο Τάσος Παλαιορούτας, τον ηχητικό σχεδιασμό ο Σταύρος Γασπαράτος, ενώ βοηθός σκηνοθέτη είναι η Σεσίλ Μικρούτσικου που επιμελείται και την κίνηση.
 

Προπώληση εισιτηρίων: more.com