
Μετά τη θριαμβευτική τους πορεία στην Επίδαυρο και αλλού, οι "'Όρνιθες” του 'Άρη Μπινιάρη ανοίγουν ξανά τα φτερά τους και πετούν σε επιλεγμένα θέατρα της Αττικής. Χαρακτηρίστηκε ως "μια παράσταση-εμπειρία” και είναι σημαντικό το γεγονός ότι επιστρέφει αυτό το καλοκαίρι για όσους δεν πρόλαβαν, αλλά και για όσους θέλουν να ξαναδούν την παράσταση.

Με τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο και τον Γιώργο Χρυσοστόμου στους πρωταγωνιστικούς ρόλους και έναν σύνολο σπουδαίων συντελεστών, οι αριστοφανικοί "Όρνιθες” μεταμορφώνουν την αρχαία κωμωδία σε μια σύγχρονη τελετουργία. Η παράσταση αγγίζει με δύναμη το παρόν, μιλά για την ανάγκη αλλαγής, την υπέρβαση της φθοράς και την αναζήτηση ενός άλλου, καθαρού τόπου — εντός και εκτός μας. Μια σύνθεση θεάτρου, μουσικής και κίνησης, με σκηνικά υψηλής αισθητικής και ρυθμό που υπνωτίζει, η παράσταση σε βάζει μέσα της, σε καλεί να ακολουθήσεις το πέταγμα.
Η Τώνια Καράογλου στην κριτική της για την παράσταση υπογραμμίζει: "Ο Μπινιάρης στράφηκε στους "Όρνιθες", έργο που -μέσω των δύο πρωταγωνιστών, που βρίσκονται προς αναζήτηση ενός νέου τόπου, μίας "καλύτερης πόλης"-, προτείνει τη δημιουργία μιας πολιτείας που θα επιτρέπει στους κατοίκους της να ζουν σαν τα πουλιά, αποδεσμευμένοι από τα βάρη και τα δεινά της εγκόσμιας ζωής. Αυτή την πολιτεία, την οποία χτίζουν μεταξύ ουρανού και γης οι δύο ήρωες με τη βοήθεια των πουλιών, ο Μπινιάρης τη φαντάστηκε σαν έναν τόπο παρθένο, "πρωτόγονο", έναν τόπο ιθαγενών, ανέγγιχτο από τον καταστροφικό ανθρώπινο χέρι˙ σημαντικά συνείσφεραν σε αυτή την αίσθηση τα σκηνικά και κυρίως τα κοστούμια, τα αξεσουάρ και οι μάσκες του Πάρι Μέξη. Έτσι, τα πουλιά, ο Χορός του έργου, πήραν στην παράσταση τον πρωταγωνιστικό ρόλο που τους έχει δώσει ήδη ο συγγραφέας, και όρθωσαν μία συλλογική και οικολογική τελικά φωνή, (τραγική) υπενθύμιση της πολυχρωμίας και της δύναμης της φύσης, που αν και έχει λυγίσει κάτω από την καταστροφική επέλεση του ανθρώπου, εδώ βρίσκει έδαφος να θριαμβεύσει και πάλι. Έστω, κι αν πρόκειται για μια ουτοπία”.
Με αυτή τη διανομή θα ταξιέψει στα ανοιχτά θέατρα η παράσταση το καλοκαίρι: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Γιώργος Χρυσοστόμου, Κώστας Κορωναίος, Στέλιος Ιακωβίδης, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Ερρίκος Μηλιάρης, Μάριος Παναγιώτου, Θανάσης Ισιδώρου. Χορός: Θανάσης Ισιδώρου, Ειρήνη Κατσινούλα, Τάσος Κορκός, Αυγουστίνος Κούμουλος, Μαρία Κυρώζη, Μαριάννα Μαθιά, Κώστας Phoenix, Κυριάκος Σαλής, Ειρήνη Τσέλλου.Οι πρώτοι σταθμοί της περιοδείας είναι Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης "Δημήτρης Κιντής" (Δευτέρα 30 Ιουνίου & Τρίτη 1 Ιουλίου), Βεάκειο Θέατρο Πειραιά (Τρίτη 8 Ιουλίου), Θέατρο Βράχων "Μελίνα Μερκούρη" (Τετάρτη 9 & Πέμπτη 10 Ιουλίου) και Υπαίθριο Θέατρο Δελφών "Φρύνιχος"–Δελφοί (Σάββατο 12 Ιουλίου), Δημοτικό Κηποθέατρο Παπάγου (Δευτέρα 14 & Τρίτη 15 Ιουλίου), Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού (Πέμπτη 17 Ιουλίου), Θέατρο Αρχαίας Ήλιδας (Σάββατο 19 Ιουλίου), Νέο Ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο Καλαμάτας (Κυριακή 20 Ιουλίου).

Η υπόθεση των "Ορνίθων"
Δύο φίλοι, ο Πισθέταιρος και ο Ευελπίδης, απογοητευμένοι από τις συνθήκες ζωής στην πόλη τους, αναζητούν έναν νέο τόπο όπου θα μπορέσουν να ζήσουν με ηρεμία και χαρά. Η επαφή τους με τον κόσμο των πουλιών θα τους δώσει την ιδέα να ιδρύσουν μια καινούργια πολιτεία στους αιθέρες, μεταξύ γης και ουρανού. Ενώ το χτίσιμο της πόλης βρίσκεται σε εξέλιξη, καταφθάνουν απρόσκλητοι επισκέπτες από τον κόσμο των ανθρώπων, διεκδικώντας αυθαίρετα εξουσίες και προνόμια, ενώ παράλληλα απεσταλμένοι των θεών του Ολύμπου διαμαρτύρονται θορυβημένοι για την αμφισβήτηση της θεϊκής κυριαρχίας καθώς η νέα πόλη εμποδίζει τους καπνούς από τις θυσίες να φτάσουν στον ουρανό. Θα καταφέρουν ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης, με τη συμβολή των πουλιών, να ολοκληρώσουν το χτίσιμο της Νεφελοκοκκυγίας; Πόσο εύκολο θα είναι να πραγματώσουν τη δική τους ουτοπία;
Περισσότερες πληροφορίες
Όρνιθες
Στο έργο, ο αρχαίος ποιητής εξιστορεί την απόφαση δύο Αθηναίων, του Πεισθέτερου και του Ευελπίδη, να εγκαταλείψουν τον κόσμο των ανθρώπων αναζητώντας μια πόλη χωρίς μικρότητα και διαφθορά, όπου να μπορεί κανείς να ζήσει με ειρήνη και δικαιοσύνη. Ιδρύουν μαζί με τα Πουλιά μια πολιτεία στους αιθέρες και υψώνουν ένα τείχος ανάμεσα στους ανθρώπους και τους θεούς.Η σκηνοθεσία τοποθετεί το έργο σε ένα προ-τραγικό περιβάλλον προσεγγίζοντάς το σαν αρχέγονη τελετή. Και όπως συμβαίνει σε κάθε τελετή, ένας θίασος ζωντανεύει βιωματικά τον μύθο. Οι δύο πρωταγωνιστές ζητούν, αλληγορικά, να «αδειάσουν» από κάθε άλλη ανθρώπινη ιδιότητα και να «κατοικηθούν», άλλοτε ηδονικά κι άλλοτε μανιασμένα, από τη ζωώδη ορμή των πουλιών σε μια παράσταση – συναυλία. Με σύμμαχο την εκρηκτικότητα της μουσικής και της κίνησης, ο Άρης Μπινιάρης δημιουργεί μια σύγχρονη σάτιρα παρασύροντάς μας σ’ ένα ηλεκτρισμένο «άσμα», που ρίχνει εκτυφλωτικό φως στα κρίσιμα ζητήματα της πόλης με το αριστοφανικό έργο πάντα ως πυξίδα.