
Οι συνεργασίες με το Εθνικό Θέατρο και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος δεσπόζουν στο βιογραφικό του. Γνωρίσαμε λίγο καλύτερα τον ταλαντούχο ηθοποιό Θανάση Ραφτόπουλο που έκανε από νωρίς αισθητή την παρουσία του, αριστούχο απόφοιτο της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ και απόφοιτο του τμήματος Φιλοσοφίας Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, που φέτος έχει πολλά στο πρόγραμμά του, και ακόμα περισσότερα τον περιμένουν. Παίζει στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου "Η κληρονομιά μας" του Μάθιου Λόπεζ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου, ετοιμάζεται για την "Αντιγόνη" του Ούλριχ Ράσε στην Επίδαυρο, ενώ μέσα σε όλα έκανε και το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με τα "Λαμπρά παράσιτα" του Φίλιπ Ρίντλεϊ στο ΠΛΥΦΑ. Οι ηθοποιοί Ζηνοβία Ανανιάδου-Κόκκοτα, Ιωάννης Μυστακίδης και Θεοδώρα Γεωργακοπούλου πρωταγωνιστούν στην προκλητική, σουρεαλιστική μαύρη κωμωδία του Βρετανού συγγραφέα, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα γραφής του in yer face theatre, που καυτηριάζει την καταναλωτική κουλτούρα και τις ηθικές εκπτώσεις με τις οποίες μας φέρνει πολλές φορές αντιμέτωπους. Στο επίκεντρο βρίσκεται ένα νεαρό ζευγάρι και το που μπορεί να φτάσει για να αποκτήσει το σπίτι των ονείρων του, την εποχή της στεγαστικής κρίσης.
Που σε βρίσκω φέτος;
Παίζω στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου "Η κληρονομιά μας" του Μάθιου Λόπεζ, κάνω πρόβες για την "Αντιγόνη" που σκηνοθετεί ο Ούλριχ Ράσε και μόλις τελείωσα και εγώ την πρώτη μου σκηνοθεσία, τα "Λαμπρά παράσιτα".
Αγάπησα το θέατρο…
'Όταν δώσαμε ραντεβού στις 9 το πρωί με τους συμφοιτητές μου στη σχολή για να προσπαθήσουμε να περπατήσουμε με το ίδιο βήμα και την ίδια αναπνοή. Αυτή η άνευ νοήματος -φαινομενικά παράλογη- διαθεσιμότητα με έκανε να το αγαπήσω.

Ηθοποιός σημαίνει…
'Ένας επαγγελματίας που μέσω της τέχνης του πλάθει χαρακτήρες για να πει μια ιστορία.
Το μικρόβιο της σκηνοθεσίας μου μπήκε…
'Όταν στη δραματική σχολή για τις ανάγκες κάποιων μαθημάτων έπρεπε να στήσουμε κάτι μόνοι μας από το μηδέν. 'Όταν η σχολή τελείωσε αυτό το κομμάτι μου έλειπε.
Επέλεξες τα "Λαμπρά παράσιτα" για το σκηνοθετικό σου ντεμπούτο γιατί…
Αρχικά έπρεπε να βρω έργο για τρεις ηθοποιούς και δεύτερον, γιατί καθώς το διάβαζα άρχισαν πολύ γρήγορα και αβίαστα να γεννιούνται και να ζωντανεύουν οι σκηνές του έργου στο μυαλό μου. Με συνεπήρε το έργο και με ενέπνευσε αμέσως.

Μια σκηνή η φράση απ' το έργο που δεν μπορείς να ξεχάσεις είναι…
"Η κόλαση είναι οι άλλοι".
Μέχρι που θα έφτανες για να αποκτήσεις το σπίτι των ονείρων σου;
Στο έργο η εξασφάλιση του τέλειου σπιτιού συνοδεύεται από εξευγενισμό της περιοχής, και κατ' επέκταση, τον εκτοπισμό και την εξαφάνιση των κατώτερων οικονομικά στρωμάτων. Θέλω να πιστεύω, ότι δεν θα έφτανα σε αυτό το σημείο, αλλά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο διαβάζοντας το έργο καταλαβαίνω ότι όλοι είμαστε συνένοχοι σε αυτό το έγκλημα και ο καπιταλισμός είναι ο εγκέφαλος.

'Όταν διάβασες την "Κληρονομιά" του Μάθιου Λόπεζ…
Σκέφτηκα ότι μόλις έκανα μια συνεδρία ψυχοθεραπείας.
Η πολύωρη εμπειρία πάνω στη σκηνή σε δίδαξε…
Να "ακούω" όλο και καλύτερα τι γίνεται γύρω μου στη σκηνή και να μην υποκρίνομαι κάτι περισσότερο απ' αυτό.

Η φιλοσοφία σου είναι…
Δεν ξέρω αν έχω κάποια φιλοσοφία. Μου αρέσει η φιλοσοφία του Αλμπέρ Καμί. Η ζωή είναι δύσκολη και πρέπει να επαναστατούμε και να βρίσκουμε το χαμόγελο μας. One must imagine Sisyphus happy.
Ο μεγαλύτερος εχθρός της τέχνης είναι…
Ο φασισμός. Το είδαμε πρόσφατα στην Εθνική Πινακοθήκη.
Σε κοινωνικό επίπεδο σε τρομάζει…
Η κανονικοποίηση της βίας και η συνήθεια μας σ' αυτή.
Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι θα ήταν…
Κάποια θεματάκια με το άγχος μου.

Πες μου κάτι off the record…
Το καμαρίνι στην παράσταση "Η κληρονομιά μας" το έχουμε μετατρέψει σε μπαρ με νέον φώτα. Βάζουμε μουσική χορεύουμε, δεχόμαστε επισκέπτες από τον "Φάουστ" (του Άρη Μπινιάρη που παίζεται επίσης στο Εθνικο Θέατρο) και ετοιμαζόμαστε για το εξάωρο.
Τα επόμενα σχέδια μου είναι…
Να κάνω διακοπάρες και μετά να μπω με τα μπούνια για δουλειά στο "Καθαροί πια" της Σάρα Κέιν που ετοιμάζει ο σκηνοθέτης Δημήτρης Καραντζάς στο θέατρο Προσκήνιο για τη νέα σεζόν 2025-26.
Περισσότερες πληροφορίες
Αντιγόνη
Ο Γερμανός σκηνοθέτης Ούλριχ Ράσε, εστιάζει στον χαρακτήρα του Κρέοντα, τονίζοντας τη σημασία του ως φορέα της κρατικής εξουσίας και της νομιμότητας. Γι' αυτόν, ενώ η Αντιγόνη ενσαρκώνει την αντίσταση και την ηθική υπακοή στους άγραφους νόμους, ο Κρέων εκπροσωπεί την ανάγκη για διατήρηση της τάξης και της σταθερότητας στην πολιτεία. Ο Ράσε υπογραμμίζει τη σημασία της κατανόησης των κινήτρων του Κρέοντα, ο οποίος, αν και αυταρχικός, ενεργεί με σκοπό την προστασία του κράτους και των νόμων του. Η προσέγγισή του προσφέρει μια πιο σύνθετη και ισορροπημένη ερμηνεία της τραγωδίας, αναδεικνύοντας τις συγκρούσεις μεταξύ ατομικής ηθικής και κρατικής εξουσίας.
Η κληρονομιά μας
Το πολυβραβευμένο έργο ανεβαίνει για πρώτη φορά σε μια παράσταση - εμπειρία και μιλάει με αφοπλιστική ειλικρίνεια για τις ζωές των ομοφυλόφιλων ανδρών, εξερευνώντας την ανάγκη όλων μας να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε καθώς και άλλα θέματα που μας απασχολούν όλους ανεξαρτήτως φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού, όπως η απώλεια, η οικογένεια, η ταυτότητα, η ατομική ευθύνη κ.ά. Πηγή έμπνευσης του έργου είναι το μυθιστόρημα του Άγγλου, ομοφυλόφιλου συγγραφέα Ε. Μ. Φόρστερ «Επιστροφή στο Χάουαρντς Έντ», στοιχεία του οποίου δανείζεται ο Αμερικανός συγγραφέας προκειμένου να αφηγηθεί την ιστορία μιας παρέας ομοφυλόφιλων ανδρών στη Νέα Υόρκη, στα τέλη της δεκαετίας του 2010. Τρεις γενιές συνυπάρχουν: αυτή που ανδρώθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, η γενιά της δεκαετίας του 1980, η οποία μεγάλωσε μέσα στην καρδιά της επιδημίας του AIDS, και η σημερινή γενιά ανδρών.
Λαμπρά παράσιτα
Μια σουρεαλιστική μαύρη κωμωδία -χαρακτηριστικό δείγμα του in yer face theatre- με πρωταγωνιστές ένα νεαρό ζευγάρι και το που μπορεί να φτάσει για να αποκτήσει το σπίτι των ονείρων του, την εποχή της στεγαστικής κρίσης. Αρπάζοντας την εξωπραγματική ευκαιρία που τους προσφέρεται, ξεκινούν ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή. Άβολο, αστείο, και προκλητικό, το έργο λειτουργεί ως μια ισχυρή κριτική της καταναλωτικής κουλτούρας και των ηθικών θυσιών που κάνουμε για την ικανοποίηση των αχόρταγων αναγκών μας.