
Η "Νύχτα των Δολοφόνων" του Χοσέ Τριάνα ανεβαίνει στο Θέατρο 104 από την ομάδα α-silen[θ]io σε σκηνοθεσία Δανάης Κατσαμένη με πρωταγωνιστές τους Γιώργο Δρίβα, Βίκυ Λέκκα και Αριάδνη Μιχαηλάρη.
Η υπόθεση
Κούβα. Δεκαετία του ‘50. Λίγο προτού ξεσπάσει η Κουβανική επανάσταση. Μια οικογένεια. Μικρογραφία της κοινωνίας, η οποία βρίσκεται σε σήψη. Οι τρεις ήρωες του Χοσέ Τριάνα μέσα από ένα άγριο παιχνίδι εναλλαγής ρόλων, ρισκάρουν, οργανώνουν, δοκιμάζουν τις αντοχές και τα όρια τους με σκοπό τη σύγκρουση και το γκρέμισμα του αναχρονιστικού κατεστημένου. Είναι σωστή η επιλογή τους; 'Έχουν το δικαίωμα να προβούν σε μια τέτοια πράξη; Τη στιγμή που το "παλιό" -μάταια- προσπαθεί να επιβάλλει με κάθε τρόπο "όλα να παραμείνουν ακίνητα" έχουν ήδη αρχίσει να κυοφορούνται οι νέες ιδέες. Οι ιδέες της ανατροπής.
Η "Νύχτα των Δολοφόνων" γράφτηκε το 1964, από τον Κουβανό συγγραφέα Χοσέ Τριάνα, πέντε χρόνια μετά τη νίκη της κουβανικής επανάστασης. Ανέβηκε για πρώτη φορά στην Αβάνα το 1965, μεταφράστηκε και παίχτηκε σε πολλές χώρες του κόσμου. Ο Χοσέ Τριάνα γεννήθηκε στην Καμαγουέη της Κούβας το 1931. Από το 1950 ταξιδεύει στην Ευρώπη. Τον Ιανουάριο του 1959 ο Τριάνα επιστρέφει στην εξεγερμένη Κούβα για να υποστηρίξει την επανάσταση και το 1965 βραβεύεται με το "Premio Casadelas Américas de Teatro" για το έργο "Η Νύχτα των δολοφόνων", έργο που του χαρίζει διεθνή αναγνώριση. Το έργο του Χοσέ Τριάνα είναι μια αλληγορία της πολιτικής κατάστασης στην Κούβα λίγο πριν την εκπνοή της δεκαετίας του ’50. Με το κάλεσμα για επανάσταση να αντηχεί στην ανάγκη των ηρώων- του Λάλο, της Κούκα και της Μπέμπα - να ξεπεράσουν τον φόβο τους και να ανατρέψουν το καθεστώς. Η ατμόσφαιρα καταπίεσης τους παγιδεύει σε έναν κόσμο ασφυκτικό, αδιέξοδο, ξένο και κλειστό. Τρία αδέρφια που επαναλαμβάνουν συνέχεια ένα αιματηρό συμβολικό παιχνίδι. Κανείς δεν ξέρει πότε θα ξαναρχίσει, από ποιον κι από ποια μεριά. Ποιος θα έχει το θάρρος να το φτάσει μέχρι το τέλος;

Προπώληση μέσω Viva.gr
Περισσότερες πληροφορίες
Η νύχτα των δολοφόνων
Το έργο που χάρισε στο συγγραφέα διεθνή αναγνώριση συνιστά μια αλληγορία της εκρηκτικής πολιτικής κατάστασης στην Κούβα λίγο πριν το τέλος της δεκαετίας του ’50.