Ωραίες συνεργασίες και έργα που έχουν ένα οικείο ρεαλισμό μας κάνουν να θέλουμε να δούμε ακόμα περισσότερο θέατρο σε μια θεατρική σεζόν, που όλο και ανανεώνει τις προτάσεις της
«Η Γκέμμα»
Το φιλοσοφικό κείμενο του Δημήτρη Λιαντίνη ανεβαίνει από τον σκηνοθέτη Πάνο Αγγελόπουλο, ο οποίος πριν από μερικά χρόνια είχε μεταφέρει στο θέατρο ένα ακόμα φιλοσοφικό κείμενο, την «Ασκητική» του Νίκου Καζαντζάκη. Βαθύτερες υπαρξιακές ανησυχίες και μεταφυσικά ερωτήματα ερμηνεύονται από μια ομάδα γνωστών ηθοποιών: Νίκος Καλογερόπουλος, Κατερίνα Διδασκάλου, Βασίλης Παλαιολόγος, Βίκυ Μαραγκάκη, Μιχαήλ Γιαννικάκης, Κρυσταλλία Κεφαλούδη, Δανάη Λουκάκη. (Βρετάνια, από 20/4)
«Γλυκυτάτη γαία πατρίς»
Με ποιητική φυσικότητα και αμεσότητα γράφει η Βάσα Σολωμού-Ξανθάκη και με τον ίδιο τρόπο σκηνοθετεί η Άννα Βαγενά τα έργα της. Μετά τη συγκλονιστική ερμηνεία της στο «Γάμο», που ανέβηκε για πρώτη φορά το 1994, πρωταγωνιστεί μαζί με τους Σταμάτη Γαρδέλη και Κατερίνα Θεοχάρη στην παράσταση «Γλυκυτάτη γαία πατρίς», που βασίζεται σε τρία μικρά διηγήματα από το τελευταίο βιβλίο της συγγραφέα. Όπως λέει η Άννα Βαγενά, «η γλώσσα και στα τρία διηγήματα είναι η καθαρεύουσα, αυτή που έχει επικρατήσει να λέγεται “η γλώσσα του Παπαδιαμάντη”. Άψογα ελληνικά, με μοναδικές εικόνες και περιγραφές της όμορφης φύσης του Κισσάβου». (Μεταξουργείο, σε avant premiere για τους αναγνώστες του www.athinorama.gr 23/4)
«Μισάνθρωπος»
Ο Μολιέρος καταγγέλλει στο κλασικό του αριστούργημα με ευφυή τρόπο τους κωμικοτραγικούς απατημένους, τις άπιστες γυναίκες, τις φιλάρεσκες κοκότες, τους γλυκανάλατους αριστοκράτες. Και η Ιόλη Ανδρεάδη και ο Άρης Ασπρούλης το διασκευάζουν για έξι πρόσωπα σε νέα έμμετρη απόδοση 1.600 στίχων. Η σκηνοθέτις Ιόλη Ανδρεάδη τοποθετεί τη δράση στο σαλόνι της φιλάρεσκης χήρας Σελιμένης, χρησιμοποιώντας το ως πινακοθήκη όλων των προσώπων του έργου. Παίζουν οι: Μιλτιάδης Φιορέντζης, Βασιλική Τρουφάκου, Θύμιος Κούκιος, Δανάη Επιθυμιάδη, Ορέστης Καρύδας, Μελίνα Θεοχαρίδου. (Σύγχρονο θέατρο, από 20/4)
«Κυρά της θάλασσας»
«Μια μαύρη κωμωδία για την προσωπική μας ευθύνη στην ελευθερία μας» χαρακτηρίζουν το κλασικό έργο του Χένρικ Ίψεν ο Δημήτρης Αγαρτζίδης και η Δέσποινα Αναστάσογλου, που υπογράφουν τη δραματουργική επεξεργασία και τη σκηνοθεσία της παράστασης. Η Ελίντα, η κεντρική ηρωίδα της ιστορίας, την οποία ο Νορβηγός συγγραφέας εμπνεύστηκε από το μύθο της γοργόνας που απαρνιέται τη φύση της για να μείνει με τον άνθρωπο που αγαπά, ζει μια καταπιεσμένη ζωή με τον γιατρό σύζυγό της και τις δύο κόρες του, από προηγούμενό γάμο, σε έναν τόπο αποκλεισμένο και ασφυκτικό – πάντα όμως λαχταρά τη θάλασσα. (Θέατρο του Νέου Κόσμου, από 20/4)
«Ένας καλός λόγος»
«Με την Ελίνα Μαντίδη είμαστε πολύ στενοί συνεργάτες. Είναι σκηνοθέτις, συγγραφέας και κατά κάποιον τρόπο με έχει βοηθήσει να διαμορφώσω μέχρι και το ήθος του καλλιτέχνη Αργύρη» μας είχε πει ο Αργύρης Πανταζάρας με αφορμή την παράσταση «Μητρόπολη» (2016). Η συνεργασία τους φαίνεται να έχει γερές βάσεις και διαπνέεται από δημιουργικότητα και φαντασία. Η νέα τους παράσταση με σόλο πρωταγωνιστή τον Πανταζάρα εμπνέεται από κείμενα των Ντοστογιέφσκι και Νιζίνσκι που στοχεύουν στον πυρήνα της ανθρώπινης φύσης. (Οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής, από 23/4)
Περισσότερες πληροφορίες
Γλυκυτάτη γαία πατρίς
Η κοινωνική και ιδιωτική ζωή των ανθρώπων που έζησαν στην Ελλάδα μιας άλλης εποχής βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της παράστασης, που αντλεί έμπνευση από τρια διηγήματα της Βάσας Σολωμού-Ξανθάκη
Γκέμμα
Μια παράσταση για την περιπέτεια του ανθρώπου, από την πρώτη κραυγή μέχρι το μεγάλο τραγούδι.
Ο μισάνθρωπος
Η υποκρισία, ο έρωτας, το συμφέρον και η αγωνία των ανθρώπων για το φαίνεσθαι μέσα από την πιο πικρή κωμωδία του Μολιέρου.
Κυρά της θάλασσας
Ελεύθερη μεταφορά του έργου του Ίψεν με πρωταγωνίστρια μια γυναίκα που ζει εγκλωβισμένη σε ένα συμβατικό γάμο και ονειρεύεται τη θάλασσα
Ένας καλός λόγος
Διαφορετικές –ή ίσως και όμοιες–, οι σκέψεις του Ντοστογιέφσκι και του Νιζίνσκι αποτέλεσαν σημείο εκκίνησης αυτής της παράστασης για τη θέση του ανθρώπου μέσα στην κοινωνία.
