Ο Χρόνος κυλάει και αφήνει σημάδια στις ψυχές των ηρώων στο «Γλυκό πουλί της νιότης» του Τενεσί Ουίλιαμς. Ποιο είναι το αποτύπωμα που αφήνει το θέατρο αλλά και η δραματουργία του Ουίλιαμς στην Κατερίνα Μαραγκού; Η γνωστή πρωταγωνίστρια μας εξομολογείται.
Τι είναι η νιότη για εσάς;
Είναι όνειρα, ελπίδες, φιλοδοξίες, παρορμητισμός, χείμαρρος συναισθημάτων, ψευδαίσθηση αθανασίας και δύναμης.
Την ζήσατε έντονα;
Πολύ. Και σε εποχή μάλιστα πιο ανθρώπινη από τη σημερινή με τις μπουάτ και τα ταβερνάκια στην Πλάκα που δεν έχουν καμιά σχέση με το σήμερα. Η δική μου νιότη είχε να κάνει με πιο αυθεντικά πράγματα, με αυλές, γειτονιές, μυρωδιές αγιόκλημα και γιασεμί, με ένα πρόσωπο Ελλάδας που δεν έχει καμία σχέση με το τωρινό.
Εγκλωβιστήκατε ποτέ μέσα στη σοβαροφάνεια;
Νομίζω πως όχι γιατί εγώ σαν άνθρωπος δεν είμαι δήθεν οπότε δεν έχω καμία σχέση με αυτό. Ό,τι είμαι στη σκηνή είμαι και στη ζωή μου, έχω αρχές σεβασμού προς το συμπαίκτη μου όπως έχω στις φιλίες και στην οικογένεια μου. Σέβομαι την ελευθερία του άλλου αλλά θέλω να σέβεται κι ο άλλος τα όρια της δικής μου ελευθερίας.
Τι σας συγκίνησε στο έργο του Ουίλιαμς;
Ο ίδιος ο Tennessee Williams με συγκινεί ιδιαίτερα. Είναι το τρίτο έργο του που ανεβάζω. Με «ιντριγκάρει» η ποιητική, ρεαλιστική γραφή του, η ακριβής ψυχική ανατομία του, η καταγραφή της ανθρώπινης συντριβής στο χρόνο, στο φως της μέρας και στην πραγματικότητα που βιώνουμε.
Από τι κινδυνεύουν η ηρωίδα που ερμηνεύεται Αλεξάνδρα ντε Λάγκο και ο εραστής της; Από το σύστημα ή από τον εαυτό τους;
Κινδυνεύουν και από τα δύο. Από ένα σύστημα σε μια εποχή απόγνωσης που έσπρωχνε τον άνθρωπο στην κοινωνική καταξίωση με οποιοδήποτε κόστος, σε μια κοινωνία καθωσπρεπισμού όπου οι ήρωες καίγονται στο παιχνίδι για εξουσία. Από τον εαυτό τους κινδυνεύουν στην αναμέτρηση τους με το χρόνο, τον ανελέητο εχθρό που τρώει όλων μας τα σπλάχνα.
Τι είδατε στον Όμηρο Πουλάκη και τον επιλέξατε ως παρτενέρ;
Την ευαισθησία του ηθοποιού να αποδώσει τις ιδιαίτερες αποχρώσεις του Τσαν Γουέιν.
Τι μπορεί να πει στον σύγχρονο Έλληνα θεατή αυτό το έργο του 1959 που διαδραματίζεται στη νοσηρή ατμόσφαιρα της επαρχίας, σε μια πόλη του αμερικανικού Νότου;
Ο περίγυρος και η τότε εποχή έχει να κάνει με το σήμερα όπου οι ήρωες συντρίβονται στον κλοιό μιας κοινωνίας που θέλει τον άνθρωπο σύμβολο καθωσπρεπισμού αλλά πίσω από αυτό κρύβονται η διαφθορά και ο ρατσισμός με χαμόγελα Colgate. Το θέατρο έχει σχέση με την αλήθεια; Μπορεί να κάνει κάποιον καλύτερο άνθρωπο; Η ψυχή του ίδιου του θεάτρου είναι η αλήθεια. Εάν επιτευχθεί συνύπαρξη ηθοποιού και θεατή και γεννηθεί η μαγική στιγμή της έννοιας «θεατρική τέχνη» τότε και οι δύο γινόμαστε καλύτεροι, θεατής και ηθοποιός.
Το θέατρο έχει σχέση με την αλήθεια; Μπορεί να κάνει κάποιον καλύτερο άνθρωπο;
Η ψυχή του ίδιου του θεάτρου είναι η αλήθεια. Εάν επιτευχθεί συνύπαρξη ηθοποιού και θεατή και γεννηθεί η μαγική στιγμή της έννοιας «θεατρική τέχνη» τότε και οι δύο γινόμαστε καλύτεροι, θεατής και ηθοποιός.
Κρατήσατε κλειστό το θέατρο Άλμα για κάποιο διάστημα. Τι σας έκανε να το ξανά ανοίξετε σε μια δύσκολη οικονομικά εποχή;
Το θέατρο Άλμα λειτουργούσε αυτά τα δύο χρόνια με ενδιαφέρουσες παραστάσεις. Αυτά τα δύο χρόνια που εγώ ήθελα να αναπροσδιορίσω την παρουσία μου στο θέατρο. Η επιμονή της σκηνοθέτιδας μου της Αναστασίας Ρεβή, η θετική της αύρα και η φράση της «Δύο χρόνια είναι αρκετά για’ σένα να κάτσεις. Είναι τώρα καιρός να ανεβάσουμε «Το γλυκό πουλί της νιότης»!.
Τι καθόρισε την πορεία σας στο θέατρο;
Ο θάνατος του πατέρα μου. Όσα δε μου είπε όσο ζούσε τα ανακάλυψα μετά, όταν έμεινα μόνη μου και τα έκανα δική μου πραγματικότητα. Ο χρόνος που περνάει σας κουράζει; Κάποιες φορές με κουράζει, τις περισσότερες όμως η σκέψη ότι ο χρόνος φεύγει με κάνει να βιώνω τα πράγματα έντονα και με μια ιδιαίτερη ξεχωριστή χαρά. Για μένα η κάθε καινούρια μέρα είναι ένα ταξίδι.
Τι σας τράβηξε στο θέατρο και γίνετε ηθοποιός;
Μάλλον το θέατρο αποφάσισε να με πάρει κοντά του. Ενώ πήγαινα για Νομική (επιθυμία της μαμάς) τα βήματα μου κάποια μέρα με οδήγησαν στη σχολή του Εθνικού. Έδωσα εξετάσεις χωρίς να το ξέρει κανείς και πέρασα. Άφησα τη Νομική και έγινα ηθοποιός.
Η τέχνη που υπηρετείτε σας στέρησε πράγματα από την προσωπική σας ζωή;
Και βέβαια. Η τέχνη της υποκριτικής κλέβει πολλές ανάσες από την προσωπική σου ζωή ακόμα και από τον ίδιο τον ψυχισμό σου. Οι ήρωες που ερμηνεύει ένας ηθοποιός κάθε φορά είναι μικροί βρικόλακες που ζωντανεύουν μέσα από το αίμα του. Προσπαθώ όμως να βρω την ισορροπία ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;
Μια καλή παράσταση.
Περισσότερες πληροφορίες
Το γλυκό πουλί της νιότης
Δύο διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι ακουμπάνε ο ένας στον άλλο, σε μια οριακή στιγμή της ζωής τους, και παραδίδονται στις αυταπάτες τους
