Με εντυπωσιακή αισθητική κουπ με αποικιακές νότες, κουζίνα σινιέ Γιάννης Μπαξεβάνης, κοκτέιλ και specialty coffees, η «κιβωτός» του ομίλου Παπαθεοχάρη έδεσε στον Αστέρα δίνοντας νέο all day προσανατολισμό στα Αστέρια Γλυφάδας.
Ήρθε με πολύστροφο ταμπεραμέντο, συντονισμένο με τις διατροφικές τάσεις και ανάγκες της εποχής, και τη φιλοδοξία να εισάγει ένα καινούργιο σκεπτικό όσον αφορά τις αναλογίες της αθηναϊκής παραλιακής. Το «Ark», ένας all day χώρος πολλών κυβικών και –απ’ ό,τι δείχνουν τα πράγματα– πολλών αξιώσεων, είναι μόνο μία από τις νέες προσθήκες στο παράλιο πορτφόλιο του ομίλου Παπαθεοχάρη, ο οποίος έχει στα άμεσα πλάνα του (μέσα στο 2015) την παρουσίαση του ξενοδοχείου «Αστέρας Γλυφάδας Bungalows resort» στις πρώην καμπάνες του Αστέρα καθώς κι ένα νέο συνεδριακό κέντρο, προσθέτοντας έτσι ακόμη μερικούς κρίκους στην αλυσίδα της εξέλιξης ενός σημείου που έχει ισχυρά γονίδια παράλιου lifestyle ήδη από τα ’60s.
Σε αυτήν την κιβωτό-κανονική υπερπαραγωγή, που άνοιξε τις πόρτες της την περασμένη εβδομάδα στα Αστέρια Γλυφάδας (Γρηγορίου Λαμπράκη 2, 2108948882), την αρχιτεκτονική μελέτη υπογράφουν ο Σπυρίδωνας Τσαγκαράτος, η Τατιάνα Κούπα και η Πετρούλα Κοντογεώργου, ενώ τη διακόσμηση επιμελήθηκαν ο Απόλλωνας Παπαθεοχάρης, η Λίλα Σαραντίτη και η Κάτια Τσούνη. Και είναι εντυπωσιακή: μπαίνεις σε ένα φωτεινό χώρο ντυμένο με χαλαρή πολυτέλεια και αποικιακή αύρα, με αυτοκρατορικές peacock καρέκλες και σπάνιες thonet, φωτιστικά των ’50s, άνετους λευκούς καναπέδες, πίνακες και φυτά να σιγοντάρουν την εσωτερική exotica. «Το χειρίστηκα σαν σκηνικό ταινίας», σχολιάζει ο (σκηνοθέτης και σκηνογράφος) Απόλλωνας Παπαθεoχάρης όταν τον ρωτάω για τη διακοσμητική κατεύθυνση.
«Ακόμη και το προσωπικό ήθελα να λειτουργεί κατά κάποιον τρόπο μέσα σε ένα ρόλο». Ο στόχος του ήταν η διαμόρφωση να κινηθεί αντίθετα από τη λογική «από εδώ το καφέ, από εκεί το εστιατόριο», να μπορείς να καθίσεις παντού. Και όντως ο χώρος είναι γεμάτος διαφορετικές γωνιές για να διαλέξεις: μέσα, στη βεράντα με τα αλμυρίκια, τα βαριά μαρμάρινα τραπέζια και τη φοβερή θέα –πραγματικά πάνω στο κύμα– όπου ένα λευκό πιάνο παίζει bossa nova και soul μέχρι να αναλάβει (μετά τις 10 μ.μ.) ο DJ να ανεβάσει τους ρυθμούς ή στην άλλη πλευρά, προς το δρόμο, όπου κρύβεται η πίσω αυλή, με μεγάλο εξωτερικό μπαρ πάνω από το οποίο κρέμονται ινδονησιακά φωτιστικά στο χρώμα του χαλκού...
Το πανέμορφο chef’s table από φυσικό ξύλο έχει τη δική του αφηγηματική. προφανώς γευστικό το στόρι, με τη χαρακτηριστική διατύπωση του Γιάννη Μπαξεβάνη. Βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην ανοιχτή κουζίνα με τον sine qua non ξυλόφουρνο του σεφ (τον οποίο έχω βάσιμες υποψίες ότι αν μπορούσε να τον χωρέσει στη βαλίτσα του, όπως τα κάθε λογής μυρωδικά που παίρνει μαζί στα ταξίδια του, θα το έκανε). Όποιος καθίσει εκεί θα φάει ό,τι αποφασίσουν εκείνος και η ομάδα του, με το set menu να αλλάζει ανάλογα με το τι βρίσκουν καθημερινά στην αγορά. Γεύσεις με το ιδιόχειρο αποτύπωμα του σεφ προφανώς έχει και το a la carte, όπου η θάλασσα έχει τον πρώτο λόγο, σε ένα concept με τη λογική του μεζέ, των πιάτων στη σέντρα, της μοιρασιάς – εξ ου και η πλειονότητα των πιάτων βγαίνει και σε μικρή μερίδα.
Θα βρεις μια χορτόπιτα που μοσχοβολάει μάραθο και κύμινο, γαυράκι σε χαρουπόψωμο, σαρδέλα πάνω σε συκόφυλλο, που της δίνει ωραίο άρωμα, σερβιρισμένη με ψιλοκομμένο κολοκυθάκι τουρσί, καλαμαράκι με ταμπουλέ και χούμους αλλά και ψάρι ημέρας ψημένο είτε στη σχάρα είτε στον ξυλόφουρνο με αρωματικά χόρτα. Το κρέας δεν το δοκίμασα, αλλά δίνει και αυτό το «παρών» στο μενού με βιολογικό μοσχάρι, χοιρινό από τη Σχοινούσα και μπριζολάκια μαύρου χοίρου από τη Φάρμα Φωτιάδη. Στο κομμάτι του γλυκού, τώρα, παίζει μια παραλλαγή γαλατόπιτας στον ξυλόφουρνο, εκλέρ ή ψητός ανανάς με παρφέ λεμονιού.
Ακολουθώντας το ίδιο concept ελληνικότητας, η λίστα κρασιών κινείται εντός του εγχώριου αμπελώνα, με τις ετικέτες της να συμπληρώνουν αποστάγματα κι ελληνικές μπίρες καθώς επίσης και μια σειρά από ενδιαφέροντα κοκτέιλ με την υπογραφή του ταλαντούχου Τεό Σπυρόπουλου, ο οποίος φροντίζει με τη σειρά του να σταλάζει κάποιες ελληνικές νότες στις συνταγές του: το Αperol Spritz, ας πούμε, έχει λικέρ μανταρίνι και Μοσχάτο και το Mai Tai σουμάδα. Μια και το «Ark» είναι all day λογικής, ανάλογη προσοχή έχει δοθεί και στο πεδίο του καφέ. Χάρη στη συνεργασία με την Taf, θα δοκιμάσετε έναν ιδιαίτερο house coffee (Arabica με γλυκές νότες εσπεριδοειδών και καραμέλας) που έρχεται από μια φάρμα στη Γουατεμάλα αλλά κι επιλεγμένες προτάσεις σε άλλους φρεσκοκομμένους specialty coffees, τους οποίους θα μπορείτε να αγοράσετε και για το σπίτι.
photo credit: George Fakaros
