Με νέα, νόστιμη και ωραία συντονισμένη με το χώρο γευστική πρόταση, το tapas spot της οδού Χάρητος έχει πια βρει το ρυθμό του. Και είναι πάντα στις ομορφιές του.
Το «Para Siempre», αποτυπώνοντας αβίαστα μια διάθεση χαρούμενη και φιλική, από την αρχή είχε.. αυτό το κάτι. Σίγουρα βοηθάει το ντεκόρ –το υπογράφει η Δήμητρα Κουτουλογένη– με τα βιομηχανικά στοιχεία, τα πλακάκια σε ζεστά χρώματα και τα χαριτωμένα σκαμπό με… πετάλια από ποδήλατο. Η βάση όμως είναι το χαλαρό concept του tapas-wine bar που τώρα είναι ακόμη καλύτερα προπονημένο. Τo μενού, σε επιμέλεια της Ελένης Τσανακλίδου κι εκτέλεση του Σταύρου Ρουμελιώτη, είναι σπαρμένο με όμορφα παρουσιασμένα, νόστιμα πιατάκια, συντονισμένα με το χώρο και το στιλ του. Από το βαζάκι με το ωραίας υφής, κυμινάτο χούμους, που το χαίρεσαι παρέα με ζεστά ψωμάκια, σε πάει σε μια σαλάτα με παπαρδέλες καρότου και αγγουριού με ρόκα, καραμελωμένα φουντούκια, πορτοκάλι και δυόσμο, ανάλαφρη και δροσιστική, και μετά σε διάφορα κρεάτινα και θαλασσινά tapas, έξυπνα και γευστικά χωρίς υπερβολικούς εξτρεμισμούς. Όσο για τα επιδόρπια, η Crema Catalana σε στιλ μιλφέιγ, παρότι της λείπει η κλασική καραμελάτη αίσθηση, έχει ένα γλυκό, ζαχαρούχο feeling παιδικότητας. Η λίστα κρασιού, χωρίς να είναι πολύ μεγάλη, είναι ενδιαφέρουσα, με καλά επιλεγμένες ετικέτες του ελληνικού και του ξένου αμπελώνα, με τα 26 κρασιά που σερβίρονται και σε ποτήρι να καλούν σε οινικές γνωριμίες. Μ’ εκείνα και με τ’ άλλα και τις σπανιόλικων τόνων μουσικές του, το tapas bar της οδού Χάρητος είναι ικανός διαλύτης (ψυχολογικών ή ό,τι άλλων) εντάσεων. Αν συνυπολογίσεις τις λογικές τιμές και το κεντρικό του πόστο, δεν χρειάζεται να το πολυσκεφτείς για να καθίσεις στην μπάρα του και να μπεις σε mode αποφόρτισης είτε μεσημέρι, είτε βράδυ. Χάρητος 43, Κολωνάκι, 2107210155.
ΤΟP ΤΑPAS
Πουγκάκια από προσούτο
Με γέμιση από ισπανικό cabrales και σύκα εμβαπτισμένα σε Μαυροδάφνη. Η αλμυρή φύση του προσούτο, η ένταση και ο αιχμηρός χαρακτήρας του μπλε τυριού και οι τόνοι γλυκύτητας του σύκου δίνουν ένα πλούσιο σε γεύση αποτέλεσμα, που γεμίζει το στόμα.
Τορτίγιας με ραγού
Και αυτή η παρτίδα φλερτάρει με τη λογική του street food. Το μοσχαρίσιο κρέας, μαλακό, τρυφερό και αρωματισμένο με δεντρολίβανο, έρχεται τυλιγμένο σε μικρές τορτίγιας με γραβιέρα Νάξου και λίγο μαρουλάκι. Μαγειρευτό που το τρως (και) με το χέρι.
Χοιρινά μπριζολάκια
Είναι πολύ νόστιμα! Σερβίρονται σε λεπτές φετούλες με ψιλοκομμένη ντομάτα και κρεμμύδι, με λίγη σος γιαουρτιού πάνω σε ψωμάκι, σε μια απλή –γκανιάν από άποψη δημοφιλίας– συνταγή, που στην ουσία μοιάζει με ελληνικό μίνι μπέργκερ.
