© Ελευθερία Βασιλειάδη
Παρέες όλων των ηλικιών συχνάζουν στην αυλή με τα μοντέρνα μαύρα φερ φορζέ τραπεζοκαθίσματα που αγκαλιάζουν περιμετρικά φυτά, και από το καλοκαίρι έχει φυσήξει αέρας ανανέωσης. Λεπτές οι νέες πινελιές που προστέθηκαν όμως κάνουν τη διαφορά που δίνει στον χώρο easy-going χαρακτήρα προσελκύοντας και νεανικό κοινό. Στη σάλα του εστιατορίου, που στεγάζεται στο κτήριο του 1935, η ατμόσφαιρα είναι πιο κλασική, με τα ξύλινα δοκάρια στην είσοδο να συνδέουν το μοντέρνο χαρακτήρα της αυλής με τη διακριτική ρουστίκ αισθητική του εσωτερικού χώρου. Το σκρίνιο - βιτρίνα παραδοσιακού στυλ στο βάθος με τη γοητεία της φθοράς του χρόνου και η γυάλινη βιτρίνα που φιλοξενεί ιταλικά, ελληνικά και νεοκοσμίτικα κρασιά τραβούν το βλέμμα ενώ οι μικρές καμπάνες με τριαντάφυλλα στα τραπέζια και τα κεριά εκπέμπουν ρομαντική θέρμη από τις απογευματινές ώρες. Να πω την αλήθεια μου, σε ένα τόσο κλασικό ιταλικό, θα ήθελα να δω περισσότερη ομοιομορφία στα χρώματα του ξύλου, ενώ στη μουσική επένδυση, μια ενημερωμένη λίστα με αμιγώς ιταλικό ρεπερτόριο θα συμπλήρωνε το θεματικό σύνολο.
Το νέο μενού σχεδιάζει ο σεφ Βασίλης Ρούσσος, (Chef de cuisine της Σελήνης στη Σαντορίνη) και αποδίδει ο Στέλιος Λίχος σε ρετσέτες που μιλούν την ιταλική διάλεκτο, με τη φινέτσα που αρμόζει σε ένα μαγαζί όπου κλασικά αλλά με πιο σύγχρονο ύφος πιάτα σιγοψυθιρίζουν ένα νόστιμο "Ciao amore". Η απαλή μους λιαστής ντομάτας ακομπανιάρει στο ξεκίνημα τη βέρα Ιταλιάνα φοκάτσια με την μαστιχωτή ζύμη, που τρώγεται ευχάριστα σκέτη αλλά και με βούτες στο ελαιόλαδο με δεντρολίβανο και ανθό αλατιού. Η caprese verde, σε ένα παιχνίδι με τα χρώματα της ιταλικής σημαίας, σερβίρεται με προσθήκη τομάτας "green tiger" και πέστο βασιλικού στην κλασική caprese, δίνoντας ωραία πάσα στο ντελικάτο vitello tonnato. Τα suppli al telefono, που ουσιαστικά είναι arancini γεμιστά με ριζότο, μοσχαρίσιο κιμά, πορτσίνι και καπνιστή μοτσαρέλα, έχουν χρυσαφιά, τραγανή κρούστα, και έρχονται στο τραπέζι συνοδεία πικάντικης σάλτσα τομάτας. Νόστιμο πιάτο αλλά η υφή του ριζότο πρέπει να δουλευτεί λίγο διαφορετικά για να μην είναι τόσο συμπαγής.
Η φαμόζα πλέον pinsa romana, με υψηλά ενυδατωμένη ζύμη που ωριμάζει 72 ώρες, φτιάχνεται με μείγμα αλεύρων σιταριού, σόγιας, ρυζιού και φυσικό προζύμι, στοιχεία που της δίνουν τραγανή υφή και γεμάτη γεύση. Η pinsa burrata με σάλτσα ντομάτας, μοτσαρέλα και παρμεζάνα είναι μια κλασική επιλογή. Από το εποχικό μενού, το surf ‘n turf ριζότο κολοκύθας με κρέμα κολοκύθας, κολοκύθα τουρσί, κρέμα γκοργκοντζόλας, σαλάμι και γαρίδες καπνιστές, είναι εποχικό πιάτο με πολύπλοκο γευστικό προφίλ. Περιττό το αλάτισμα της γαρίδας, "σκοτώνει" ένα τόσο άρτιο τεχνικά και γευστικά πιάτο. Από 1/11, αναζητήστε και τις προτάσεις πιάτων εποχής με βάση τη λευκή τρούφα από την Άλμπα, που θα έχει την τιμητική της. Από ζυμαρικά, το θεαματικό spaghetti parmigiano Reggiano, που φτιάχνεται από τον σεφ ζωντανά στη λογική της pasta alla ruota, σε κεφάλι παρμεζάνας και πασπαλίζεται με φρεσκοτριμμένο πιπέρι είναι η επιτομή της γευστικής απλότητας. Αν είστε λάτρεις του είδους, θα αναφωνήσετε "la vita e bella" με το τιραμισού -σταθερή αξία- αλλά και το κρεμέ σοκολάτας με crumble κακάο και κουλί κόκκινων φρούτων, μια σύγχρονη γλυκιά προσθήκη στο μενού.
Τη λίστα των κρασιών, αρκετά από τα οποία σερβίρονται και στο ποτήρι, επιμελείται ο sommelier Γιάννης Πανταζής. Το "Villa Grigio 46", διπλανό aperitivo bar και αδερφάκι του "Da Bruno", με bar manager τον Γιάννη Κορυζή, αναλαμβάνει τα apéritif και digestif συμπληρώνοντας με ενδιαφέρουσες παραλλαγές negroni ένα καλοστημένο ιταλικό γευστικό σενάριο.
