Το κομψό εστιατόριο της Βούλας, που παίρνει το όνομά του από το μολυβένιο βαρίδι που κρεμάνε στην πετονιά για να βυθίζεται, έχει δικό του στιλ κατάδυσης στην ψαροφαγία.
Είναι το δεύτερο καλοκαίρι που, μερικά μέτρα από την buzzy κεντρική πλατεία της Βούλας που φαίνεται να πλουτίζει σιγά σιγά με κάθε λογής μαγαζιά, το «Ακροβόλι» ξετυλίγει τη θαλασσινή ιστορία του σ’ ένα μικρό, χαλαρό ξύλινο ντεκ με μεταλλικές, μοντέρνα εξοχικές καρέκλες και γλαστράκια με βασιλικούς στα τραπέζια που φέρνει μέχρι τα νότια οικογένειες, παρέες και ζευγάρια από όλη την Αθήνα. Η δε κομψή, λιτά διακοσμημένη σε οινοπνευματί, γκρι και λευκό σάλα, όπου κυριαρχεί η πέτρα του παλιού κτιρίου, μοιάζει λίγο με σκηνικό.
Όμορφο, ομολογουμένως, το εστιατόριο που έστησε με την Αλεξάνδρα Ραμπάτ ο επί πολλά χρόνια στο τερέν της θαλασσινής κουζίνας Ξενοφών Κατσιμαγκλής. Ο τελευταίος έχει διαμορφώσει –έχοντας στο πλάι του τον Μίλτο Γιάννου με τον οποίο δούλευαν μαζί στον «Θαλασσινό»– το πολυσυλλεκτικό μενού, το οποίο πιλοτάρει ανάμεσα σε μεζέδες του ούζου και του τσίπουρου, ωμά και μαρινάτα, πιάτα που παίζουν με γεύσεις της Ελλάδας και του κόσμου και κλασικά και πιο σύγχρονα μαγειρευτά, αλλά και έξτρα πιάτα ημέρας ανάλογα με το τι βρίσκουν στην αγορά.
Έχεις λοιπόν ένα γοητευτικά μινιμαλιστικό καρπάτσιο γαρίδας, έχεις κι έναν λεπτοκομμένο μαρινάτο τόνο με κόλιαντρο, μαύρο σουσάμι και κομματάκια πορτοκαλιού με τη φλούδα του – εκεί το έντονο πορτοκάλι υπερισχύει λίγο του θαλασσινού στοιχείου. Η αχινοσαλάτα σου δίνει την αίσθηση ότι τρως τη θάλασσα με το κουταλάκι, κι αν θέλεις να ανέβεις ιωδιούχο level περνάς σ’ ένα σπινιάλο κανονικό δυναμίτη. Πολλές ιδέες ξεφεύγουν από την πεπατημένη στο «Ακροβόλι», όπως μια ασυνήθιστη πράσινη σαλάτα με καβούρι σε κάρι ή μια παρτίδα ντομάτες γεμιστές με μύδια και γαρίδες, γλυκοφάγωτα ρουστίκ. Κι αν είσαι λάτρης της κλασικής ελληνικής ψαροφαγίας, το ψυγείο είναι γεμάτο φρέσκο ψάρι για σχάρα ή τηγάνι και μάλιστα σε καλές τιμές.
Στο τέλος θα σε γλυκάνουν με ευχάριστο κνάφε (πες το και κιουνεφέ) με κανταΐφι και ανθότυρο. Έρχεται αγκαζέ με παγωτό καϊμάκι του Παλόγλου.
Μην τα χάσεις
Καρπάτσιο γαρίδας
Ελαφρομαριναρισμένες με μοσχολέμονο, τζίντζερ και λίγα φυλλαράκια φρέσκιας μέντας, ανάλαφρες, όμορφα σπιρτόζικες και ταυτόχρονα ντελικάτες, οι γαρίδες σολάρουν σ' αυτό το φρέσκο, ισορροπημένο και πολύ καλοκαιρινό πιάτο.
Μύδια με σκορδαλιά
Τα ζουμερά τηγανητά μύδια έρχονται πάνω σε ροδέλες μελιτζάνας με συνδετικό κρίκο μια πλούσια σκορδαλιά με ξηροκαρπάτη υφή, που τους πάει πολύ. Στο πλάι ο σεφ βάζει τηγανητό μαρούλι της θάλασσας, κρατσανιστό, που μπορείς να το φας και με το χέρι σαν θαλασσινά τσιπς.
Στρείδια σαβόρο
Και ωμά με λεμονάκι θαύμα είναι, αλλά εδώ μια πολύ καλή ιδέα με ελληνικό χαρακτήρα τα βάζει σε άλλο context. Τηγανητά, σερβιρισμένα πολύ όμορφα στο κέλυφός τους με μια σος μηλόξιδου και ελαιόλαδου με λίγο δεντρολίβανο και μικρές μαύρες σταφίδες είναι δυνατή πρόταση.
