NDP©
Ο Αιμίλιος Χειλάκης και ο Μανώλης Δούνιας συνεχίζουν την ενασχόλησή τους με την αρχαία τραγωδία προτείνοντας μια παράσταση τριών υποκριτών -που ερμηνεύουν όλα τα δραματικά πρόσωπα, κατά το αρχαίο πρότυπο- και Χορού (μετά την "Ιφιγένεια εν Αυλίδι" το 2017 και την "Αντιγόνη" το 2018) και με τη "Μήδεια" δείχνουν πως φτάνουν στην ωριμότερη στιγμή του εγχειρήματος: παραδίδουν μια δουλειά συνόλου, κοινή δημιουργία κορυφαίων συντελεστών, μια μελετημένη πρόταση που υπακούει σε συγκεκριμένη φόρμα, από την οποία δεν παρεκκλίνει στο ελάχιστο. Σε μία θαυμαστή σύγκλιση μουσικότητας, σωματικής έκφρασης και υποκριτικής ερμηνείας, η "Μήδειά" τους φτάνει στους θεατές ανανεωμένη, έχοντας αποτινάξει από πάνω της την τριβή που ενδεχομένως έχουν προκαλέσει τα συχνά της ανεβασμάτα, και αιχμαλωτίζει την προσοχή ακόμη όσων συναντιούνται για πολλοστή φορά μαζί της.
Πρόκειται για μια μελετημένη δουλειά συνόλου, με πολλούς και ισάξιους πρωταγωνιστές, που αλληλοσυμπληρώνονται και συνεργάζονται αξιοθαύμαστα μεταξύ τους: η δουλειά του σκηνοθετικού διδύμου φέρνει τον λόγο, τα πρόσωπα και τις συγκρούσεις τους στο προσκήνιο - και τα αποδίδει μέσα από μία κινησιολογική και μουσική παρτιτούρα, που απαγκιστρώνει την παράσταση από την στείρα αναπαράσταση και περιγραφικότητα. Η μουσική του Δημήτρη Καμαρωτού, που την οποία εκτελεί ο ίδιος επί σκηνής, αποτελεί ουσιαστικά συμπρωταγωνιστή των ηθοποιών, όπως η κίνηση που επιμελήθηκε η Πατρίσια Απέργη συνεργάζεται με τη σκηνοθεσία, καθώς προσδίδει πυκνότητα στο λόγο και σωματοποιεί όχι τόσο τις δράσεις όσο τα υπόγεια συναισθήματα - χάρη και στη συμβολή του σκηνικού της Εύας Νάθενα: ένα σύνολο από ξύλινες σκάλες, που χρησιμοποιούνται ποικιλοτρόπως.
Η τριάδα των βασικών υποκριτών αναλαμβάνει το βαρύ φορτίο της ερμηνείας και το φέρει εις πέρας με σωματική και φωνητική πειθαρχία όσο και ουσιαστική εσωτερικότητα: η Αθηνά Μαξίμου στον πρωταγωνιστικό ρόλο καθιστά περιττή κάθε θεωρητική συζήτηση περί του ήθους ή των κινήτρων της ηρωίδας -τι είναι η Μήδεια; μια προδομένη γυναίκα, μια ξένη, μια απελπισμένη μητέρα, ένα θηρίο; Η Μήδειά της είναι όλα αυτά και όχι μόνο- και απλώς επιβάλλεται αφοπλιστικά επί σκηνής . Ο Αιμίλιος Χειλάκης στους ρόλους του Ιάσονα, του Κρέοντα και του Παιδαγωγού, υπενθυμίζει την ερμηνευτική του στόφα, και δίνει κάποιες ανατριχιαστικές στιγμές ως Ιάσων, ενώ ο νεότερος Αναστάσης Ροϊλός, στους ρόλους της Τροφού, του Αιγέα κα του Άγγελου, με τη μεστή σωματική παρουσία του αναδεικνύει πλήρως το σκηνοθετικό ζητούμενο για μια "υπερβατική", όσο και λογοκεντρική, απόδοση του μύθου. Ο ενδεκαμελής Χορός, με Κορυφαίες τη Μυρτώ Αλικάκη και τη Γιώτα Νέγκα, μεγεθύνει την επίδραση των δρωμένων και πυκνώνει τη σκηνική ατμόσφαιρα.
