©Πάτροκλος Σκαφίδας
Με τη "Locandiera" του Κάρλο Γκολντόνι, ο Γιάννης Κακλέας τολμά ξανά να αναμετρηθεί με ένα κλασικό έργο και όπως πάντα η σκηνοθετική του ματιά δεν φοβάται τη ρήξη με τη συμβατική ανάγνωση· αντίθετα, αναζητά στον πυρήνα της κωμωδίας τις αντιφάσεις, τις συγκρούσεις και τη διαχρονική της επικαιρότητα. Ο Κακλέας αναδεικνύει τον κοινωνικό δυναμισμό του έργου, μετατρέποντας τη "Λοκαντιέρα" σε μια σύγχρονη κωμωδία εξουσίας, φύλου και χειραγώγησης. Η πρεμιέρα προγραμματίζεται για τις 5 Φεβρουαρίου στο Θέατρο Τέχνης "Κάρολος Κουν".
Στο κέντρο αυτής της ανάγνωσης βρίσκεται η Μιραντολίνα "ως μια ηρωίδα που ξεπερνά τα όρια της εποχής της. Μια γυναίκα που αμφισβητεί, αντιστέκεται και ανατρέπει τους κανόνες, σε μια παράσταση όπου το χιούμορ συναντά τη διεισδυτική ματιά πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις και τις κοινωνικές συμβάσεις". Πρωταγωνιστούν οι: Βερόνικα Δαβάκη, Ιβάν Σβιτάϊλο, Αλέξανδρος Ζουριδάκης, Βάσια Λακουμέντα, Ντίνος Ποντικόπουλος, Σαμψών Φύτρος, Μάϊρα Γραβάνη.
Καθοριστικό ρόλο στη δραματουργία της παράστασης παίζει η πρωτότυπη μουσική του Δημήτρη Παπαδημητρίου, η οποία δεν λειτουργεί απλώς ως συνοδευτικό στοιχείο, αλλά ως ενεργός αφηγητής. Με ζωντανή τριμελή ορχήστρα επί σκηνής, η μουσική σχολιάζει, υπογραμμίζει και αντιπαραβάλλεται στη δράση, δημιουργώντας έναν ρυθμικό παλμό που συνομιλεί με τους χαρακτήρες και τις εντάσεις τους. Οι συνθέσεις του Παπαδημητρίου γεφυρώνουν το κλασικό με το σύγχρονο, ενισχύοντας τη θεατρική τόλμη της σκηνοθεσίας.
Σημείωμα σκηνοθέτη
Ο Γκολντόνι, με τη "Λοκαντιέρα", δηλώνει απερίφραστα την πρόθεσή του να δημιουργήσει ένα θεατρικό έργο έντονα ρεαλιστικό, με καυστικό χιούμορ και κριτική διάθεση, βασισμένο στην καθημερινή ζωή. Οι πολυδιάστατοι χαρακτήρες του, με εσωτερικά κίνητρα, τον απομακρύνουν οριστικά από το σχηματικό θέατρο της Commedia dell’ Arte. Κεντρική μορφή είναι η Μιραντολίνα, πρότυπο δυναμικής και ανεξάρτητης γυναίκας, που απορρίπτει την εικόνα της γυναίκας ως παθητικού αντικειμένου και αναδεικνύεται σε υποκείμενο με ευφυΐα και κοινωνική μαεστρία. Αυτόνομη και εργαζόμενη, διευθύνει με επιτυχία τη δική της επιχείρηση, χωρίς οικονομική ή συναισθηματική εξάρτηση από άνδρα, ξεπερνώντας τα όρια της εποχής της.
Στη "Λοκαντιέρα" ο Γκολντόνι εστιάζει στον κοινωνικό ρόλο της γυναίκας και στις ανθρώπινες σχέσεις, σατιρίζοντας την αντρική αλαζονεία, τον μισογυνισμό και την πατριαρχική νοοτροπία. Παράλληλα ειρωνεύεται την υπεροψία μιας τάξης που αντλεί δύναμη από τον πλούτο και τα αξιώματα, προβάλλοντας τη Μιραντολίνα, μια γυναίκα από τον λαό, ως ανώτερη σε ευφυΐα και ικανότητες. Παρότι το ερωτικό στοιχείο είναι κεντρικό, ο έρωτας λειτουργεί ως μέσο αποκάλυψης αδυναμιών και υποκρισίας. Όταν η Μιραντολίνα αμφισβητείται από έναν μισογύνη, επιδιώκει να τον κάνει να την ερωτευτεί, χρησιμοποιώντας την εξυπνάδα και τη γυναικεία της τέχνη. Μέσα από αυτή τη μάχη εξουσίας, ο Γκολντόνι αναδεικνύει τη διαχρονική σύγκρουση των φύλων και δείχνει πως ο έρωτας μπορεί να αποτελέσει μέσο χειραγώγησης και κοινωνικής συναλλαγής ακόμη και σήμερα.
Διαβάστε Επίσης
