"Υπήρξαμε. Πιάσαμε Χώρο. Μετά όχι." ονομάζεται η πρωτότυπη περφόρμανς που μας ταξιδεύει στην ιστορία της ανθρωπότητας: Θεσσαλονίκη, Αίγυπτος, Μέση Ανατολή, 1944, 2025, 2 λεπτά πριν, ο χώρος και ο χρόνος σε αυτήν την παράσταση χάνουν τη συνοχή και τη γραμμικότητα τους. Στο θέατρο Nous παρουσιάζεται η πολυμεσική παράσταση της Κάκιας Γκουδίνα στις 3 και 6 Απριλίου, με στοιχεία σινεμά, σύγχρονης μουσικής, πειραματικού θεάτρου και χορού, ενώ δανείζεται τον τίτλο της από έναν στίχο της Κρυστάλλης Γλυνιαδάκη. Περιστρέφεται γύρω από την έννοια της εξαφάνισης: του χρόνου, των ανθρώπων, των συναισθημάτων, της μνήμης, των δεσμών. Δύο γυναίκες, μέσα από τη διαδικασία προετοιμασίας ενός καθημερινού μεσημεριανού τραπεζιού, φέρνουν στην επιφάνεια ιστορίες από διαφορετικούς τόπους και χρόνους, με ένα κοινό χαρακτηριστικό: κάτι στις ιστορίες αυτές χάνεται. Το προσωπικό ταξίδι γίνεται συλλογικό, από απώλεια σε απώλεια διασχίζοντας τοπία και ημερομηνίες.
Γιατί αυτό το έργο σήμερα;
Το "Υπήρξαμε. Πιάσαμε Χώρο. Μετά Όχι." είναι μια ιστορία της ανθρωπότητας που δεν ψάχνει νέες ιστορίες αλλά εισχωρεί στο δυτικό κοινωνικό ασυνείδητο, επιλέγει σύμβολα και γεγονότα και τα αναδιαμορφώνει με σκοπό την πρόκληση ενός αναστοχασμού: του ποιοι ήμασταν, και ποιοι γινόμαστε. Το έργο είναι καθρέφτης της εποχής του, μιας εποχής που χαρακτηρίζεται έντονα από την επανεξέταση του παρελθόντος και την αντιμετώπιση των συνεπειών του, όπως ο αγώνας για το περιβάλλον, οι ευθύνες της αποικιοκρατίας, η ανάδειξη φωνών του περιθωρίου κ.ά.
Ερμηνεύουν οι Ανθή Στασινού, Μαρίνα Μάλλιου, Νικόλας Παπούλιας πάνω σε κείμενα της Βασιλείας Οικονόμου. Η Γεωργία Τσελέπη υπογράφει τους φωτισμούς, η Ανθή Στασινού την κίνηση και η Κατερίνα Χατζοπούλου τη σκηνογραφία.
Η σκηνοθέτης και μουσικός Κάκια Γκουδίνα συνθέτει multi-media έργα που περιλαμβάνουν ακουστικά όργανα, ηλεκτρονική μουσική, sound design, κινηματογράφο και πειραματικό θέατρο. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού στη σύνθεση από το Michigan State University, υπό την καθοδήγηση των A. Bacon, D. Biedenbender και L. Goeringer, και διδακτορικού διπλώματος στη σύνθεση και τις πολυμεσικές αφηγήσεις υπό την καθοδήγηση των Mark Sullivan (σύνθεση μουσικής) και Alisson Dobbins (interac-ve media design). Η διδακτορική της διατριβή ήταν ένα έργο για σύνολο δωματίου, οπτικά εφέ και χορό. Έχει εργαστεί ως σκηνοθέτης και σχεδιάστρια ήχου για ταινίες, έχει συνθέσει μουσική για ταινίες, θεατρικά έργα, βιντεοπαιχνίδια και podcast, και πρόσφατα εξερευνά πρακτικές διαδραστικών μέσων που περιλαμβάνουν θεατρικές παραστάσεις, εικαστικές εγκαταστάσεις και σύνθεση μουσικής.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Υπήρξαμε. Πιάσαμε Χώρο. Μετά όχι.
Μια πολυμεσική περφόρμανς - καθρέφτης της ιστορίας της ανθρωπότητας που εξετάζει ποιοι ήμασταν, και ποιοι γινόμαστε, με στοιχεία σινεμά, σύγχρονης μουσικής, πειραματικού θεάτρου και χορού. Με τίτλο έναν στίχο της Κρυστάλλης Γλυνιαδάκη, το έργο περιστρέφεται γύρω από την έννοια της εξαφάνισης: του χρόνου, των ανθρώπων, των συναισθημάτων, της μνήμης, των δεσμών. Η ιστορία ξεκινάει με δύο γυναίκες των οποίων η διαδικασία προετοιμασίας ενός καθημερινού μεσημεριανού τραπεζιού, φέρνει στην επιφάνεια ιστορίες από διαφορετικούς τόπους και χρόνους, με το κοινό χαρακτηριστικό ότι κάτι χάνεται μέσα σε αυτές. Θεσσαλονίκη, Αίγυπτος, Μέση Ανατολή, 1944, 2025, 2 λεπτά πριν, ο χώρος και ο χρόνος σε αυτήν την παράσταση χάνουν τη συνοχή και τη γραμμικότητα τους.
