Γιώργος Κρίκος©
Καυστικός, διαχρονικός και καίριος αποδεικνύεται ο συγγραφέας του 19ου αιώνα, που αποτύπωσε με μοναδική διεισδυτικότητα πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης καθώς και την πραγματικότητα της προεπαναστατικής Ρωσίας. Φέτος απολαμβάνουμε τη γραφή του σε μια σειρά πέντε παραστάσεων, που αποδεικνύουν την ανεξάντλητη επικαιρότητα και τη θεατρική δυναμική των έργων του. Στο θέατρο Γκλόρια παίζεται η εκρηκτική παράσταση του Γιάννη Κακλέα "Ο επιθεωρητής", που φέρνει στο σήμερα το γνωστότερο έργο του συγγραφέα, όπου ένας τυχοδιώκτης εκμεταλλεύεται τις καταστάσεις προς όφελός του, καθώς περνιέται για κρατικός επιθεωρητής. Φρενήρεις ρυθμοί, ζωντανή μουσική και ένα εξαιρετικό καστ, με επικεφαλής τους Θοδωρή Σκυφτούλη, Στέλιο Μάινα και Άρη Κακλέα, δίνουν τον τόνο σε μια παράσταση-σχόλιο της πολιτικής διαφθοράς.
Στο Τόπος αλλού, ο Νίκος Καμτσής σκηνοθετεί την παράσταση "Gogol, η αβάσταχτη ελαφρότητα μιας μύτης" (φωτό εξωφύλλου), στην οποία εμπλέκει διαφορετικά πρόσωπα και καταστάσεις από τα έργα και τα μονόπρακτα του συγγραφέα -τον "Επιθεωρητή", τα "Παντρολογήματα", τη "Μύτη"-, αναδεικνύοντας το βιτριολικό χιούμορ τους. Γεγονότα και καταστάσεις της ρωσικής κοινωνίας του 19ου αιώνα αντανακλώνται και στη σημερινή πραγματικότητα, ενώ μέσα από κωμικές παρερμηνείες, γκροτέσκες φιγούρες και παρανοήσεις, αποκαλύπτεται η ανθρώπινη ματαιοδοξία και υποκρισία. Ερμηνεύουν οι Δημήτρης Φραγκιόγλου, Αντώνης Καλομοιράκης, Λαμπρινή Θάνου κ.ά.
Σε επανάληψη βλέπουμε δύο γνωστούς μονόλογους, που προέρχονται από νουβέλες και διηγήματα του συγγραφέα: "Το ημερολόγιο ενός τρελού", σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Πασσά, με τον Ιωσήφ Ιωσηφίδη στην ερμηνεία του κατώτερου δημοσίου υπαλλήλου που βυθίζεται σταδιακά στην παράνοια (Εν Αθήναις) και "Το παλτό" από τον Θοδωρή Γκόγκο, σε δική του σκηνοθεσία και ερμηνεία (Αργώ)˙ πρόκειται για μία σάτιρα της ρωσικής γραφειοκρατίας μέσα από την ιστορία ενός κατώτερου δημόσιου υπαλλήλου, που καταφέρνει να αγοράσει ένα καινούριο παλτό κάνοντας αιματηρές οικονομίες. Με τη νέα χρονιά, ο Σωτήρης Ρουμελιώτης και ο Γιάννης Αποσκίτης, δημιουργοί της νεότερης γενιάς, συνυπογράφουν το "Ιβάν εναντίον Ιβάν", βασισμένο στη νουβέλα "Ο καβγάς των δύο Ιβάν": σε αυτή δύο φίλοι τσακώνονται, εμπλέκοντας τελικά ολόκληρη την κοινωνία της πόλης, ενώ η παράσταση που θα κάνει πρεμιέρα στο Θέατρο του Νέου Κόσμου (από 30/1/25) ακροβατεί ανάμεσα στην πρωτότυπη σατιρική ιστορία και σ’ ένα μεσημεριανό τηλεοπτικό πάνελ.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Το ημερολόγιο ενός τρελού
Διασκευή του κλασικού διηγήματος του Νικολάι Γκόγκολ που καταγράφει την ψυχική κατάσταση ενός ανθρώπου εγκλωβισμένου όχι μόνο στην ύπαρξη, αλλά και στην κοινωνική του τάξη. Ο δημόσιος υπάλληλος Αξέντι Ιβάνοβιτς Προπίτσιν, διηγείται στιγμές από τη ζωή του, μέσα από ένα ιδιόρρυθμο ημερολόγιο, εστιάζοντας σε διάφορους σημαντικούς "σταθμούς", όπως την εργασία, τον έρωτα, την αγάπη του για την τέχνη, την ανάγκη για κοινωνική ανέλιξη και καθώς ξεφυλλίζει τις σελίδες του, οδηγείται σε αδιέξοδα, συγκρούσεις, ματαιώσεις σε σημείο που χάνει τον έλεγχο, συγχέει την πραγματικότητα με την ψυχική του παραφορά, ανακηρύσσει τον εαυτό του βασιλιά, βιώνει ανεξήγητα βασανιστήρια μέχρι να βρει μια φαινομενική και πρόσκαιρη γαλήνη στην αγκαλιά της μητέρας του.
Το παλτό
Ένας υπάλληλος λαχταράει τόσο ένα πανωφόρι, που μένει μέρες νηστικός για να το αποκτήσει. Σ’ αυτό έχουν συγκεντρωθεί όλες του οι επιθυμίες, όλη του η αντίληψη για σπουδαιότητα και κοινωνική επιβολή. Μένει μέρες και νύχτες νηστικός, στερείται το κάθε τι και μαζεύει καπίκι καπίκι την αξία. Το παλτό αυτό θα τον κάνει πιο σημαντικό στην κοινωνία, αλλά θα τον στοιχειώσει κιόλας στον τραγελαφικό, σπαρακτικό θεατρικό μονόλογο που βασίζεται στο κορυφαίο διήγημα του Γκόγκολ που δημοσιεύτηκε το 1842, σε μια παράσταση που συνεχίζεται για 7η χρονιά.
Ο επιθεωρητής
Η καυστική σάτιρα του κορυφαίου Ρώσου δραματουργού στηλιτεύει την κοινωνική διαφθορά, τη γραφειοκρατία και την κατάχρηση εξουσίας. Πρωταγωνιστής είναι ένας τυχοδιώκτης που καταφτάνει σε μια ρωσική επαρχιακή πόλη και όλοι νομίζουν ότι είναι ο κρατικός επιθεωρητής που έστειλε η κυβέρνηση από τη Μόσχα για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Μια παρεξήγηση που ανατινάζει τους διοικούντες της πόλης, οι οποίοι, στην προσπάθειά τους να κερδίσουν την εύνοιά του, επιδίδονται σε κολακείες και απόπειρες δωροδοκίας, τον χρηματίζουν, ικανοποιούν τις επιθυμίες του και τις ορέξεις του πέφτοντας έτσι θύματα μιας μεγαλύτερης απάτης που αποκαλύπτει την αποσύνθεση της κρατικής μηχανής και των λειτουργών της. Ο ψευτο-επιθεωρητής διασκεδάζει με τα καμώματά τους, τους εκμεταλλεύεται, τους εξευτελίζει απολαμβάνοντας τα πολυτελή καταλύματα και τις κολακείες κι αφού παίρνει αυτά που θέλει αποχωρεί. Στο τέλος όταν όλα αποκαλύπτονται η τιμωρία τους είναι αναπόφευκτη.
Gogol: Η αβάσταχτη ελαφρότητα μιας μύτης
Τρία από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του Νικολάι Γκόγκολ, «Ο επιθεωρητής», «Η μύτη» και «Τα παντρολογήματα», συνθέτουν τον βασικό πυρήνα της παράστασης που αναδεικνύει την ανελέητη σατιρική γραφή του. Στο έργο, οι χαρακτήρες από τον «Επιθεωρητή» συναντούν απρόσμενα τον ήρωα από τη «Μύτη», δημιουργώντας απίθανες καταστάσεις που οδηγούν σε κωμικοτραγικές παρεξηγήσεις. Ταυτόχρονα, η ικανότητα της Φέκλα Ιβάνοβνα από τα «Παντρολογήματα» να κάνει προξενιά και να παντρεύει όποιον βρει μπροστά της μπλέκεται με την πανικόβλητη προσπάθεια των δημοσίων υπαλλήλων να κρύψουν την αλήθεια από τον υποτιθέμενο επιθεωρητή. Η σκηνική σύνθεση και η χιουμοριστική αλληλεπίδραση των χαρακτήρων φωτίζουν με ευφυία τα κοινωνικά και πολιτικά παράδοξα που σημάδευαν τη ρωσική κοινωνία του 19ου αιώνα και που με έναν εκπληκτικό τρόπο αντανακλώνται και στη σημερινή πραγματικότητα.
