© Alex Brenner
Η Στέγη Ωνάση ξεκινά τη σεζόν με δύο παλιούς γνώριμους που επιστρέφουν με έργα που θέτουν στο επίκεντρο ζητήματα της σύγχρονης ζωής. Πέντε χρόνια έχουν συμπληρωθεί από τη σύμπραξη του σεναριογράφου Ευθύμη Φιλίππου με το σκηνοθέτη Δημήτρη Καραντζά στο πλαίσιο του "Ρομπ/Rob" για τη Στέγη. Φέτος, ο Καραντζάς επιστρέφει στη Συγγρού κρατώντας τόσο το ρόλο του σκηνοθέτη όσο και αυτόν του σεναριογράφου και, σε συνεργασία με την Γκέλι Καλαμπάκα, φέρνει στη Μικρή Σκηνή το πρωτότυπο έργο "Σπίτι" (από 30/9). Πρόκειται για μια περφόρμανς για δύο, με την Αλεξία Καλτσίκη και τον Φιντέλ Ταλαμπούκα να ερμηνεύουν έναν γυναικείο και έναν αντρικό χαρακτήρα που συγκατοικούν, δίχως να ξέρουμε τι σχέση έχουν. Είναι απλώς δύο οντότητες χωρίς ταυτότητα σε κάποια μεγαλούπολη του κόσμου, που προσπαθούν απεγνωσμένα να διατηρήσουν τη ρουτίνα του περίκλειστου χώρου τους, μακριά απ’ ό,τι συμβαίνει εκτός του. Η ρουτίνα αυτή ανάγεται σε ποίηση, με το λόγο να απουσιάζει και τη σιωπή να κυριαρχεί. Ώσπου, ένα παράθυρο, η μόνη δίοδός τους προς την πραγματικότητα, επιτρέπει την είσοδο σε ένα "ποτάμι" από εικόνες ακραίας βίας από τη σύγχρονη ιστορία. Ολοένα και πιο ορμητική, αυτή η εισβολή διακόπτει την καθημερινότητά τους, και εκείνοι, ως παθητικοί δέκτες, προσπαθούν απεγνωσμένα να την περισώσουν. "Το μόνο που θα μείνει είναι ο ήχος της καταστροφής", αναφέρουν οι συντελεστές.
Μεταφερόμαστε, τώρα, στην Κεντρική Σκηνή, όπου θα λάβει χώρα μια μεγάλη επιστροφή, έπειτα από επτά χρόνια. Ο λόγος για τον διεθνούς φήμης καλλιτέχνη Σάιμον ΜακΜπέρνι, που μαζί με την Complicité, την εμβληματική ομάδα που έχει συν-ιδρύσει, θα παρουσιάσουν για τέσσερις μόνο παραστάσεις (4-7/10) το "Οδήγησε το αλέτρι σου πάνω από τα οστά των νεκρών" (φωτογραφία εξωφύλλου), μια μεταφορά στη σκηνή του μυθιστορήματος της νομπελίστα Όλγκα Τοκάρτσουκ. Η παράσταση, στα όρια μαύρης κωμωδίας και αστυνομικού θρίλερ, μας μεταφέρει σε μια απομονωμένη κοινότητα της Πολωνίας, όπου συμβαίνει ένα περίεργο γεγονός: τα μέλη της τοπικής κυνηγετικής λέσχης βρίσκονται ένα ένα νεκρά υπό μυστηριώδεις συνθήκες. Μια εκκεντρική ηλικιωμένη οικολόγος που αντιστέκεται στα έμφυλα στερεότυπα έχει συγκεκριμένες υποψίες για το τι συμβαίνει. Πιστεύει ότι η φύση εκδικείται τους ανθρώπους για τη βαρβαρότητά τους. "Γιατί η θανάτωση των ζώων είναι σπορ, ενώ των ανθρώπων φόνος;" είναι ένα από τα αμείλικτα ερωτήματα που θέτει το διεθνώς επιτυχημένο έργο, που αξιοποιεί την κλασική αφήγηση σε συνδυασμό με τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, με στόχο να καλλιεργήσει στο κοινό ενσυναίσθηση για τον πλανήτη μας αλλά και την ανάγκη να αναλάβουμε δράση ενάντια στην καταστροφή του.
Info: Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε το onassis.org.
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Το σπίτι
Δύο πρόσωπα (αδέρφια; συγκάτοικοι; σύντροφοι;) περνούν μια ημέρα στο σπίτι τους, σε μια οποιαδήποτε μεγαλούπολη από αυτές όπου οι άνθρωποι ζουν σε σπίτια-κελιά. Η καθημερινή ρουτίνα των ηρώων εισβάλει στους αρμούς της σκέψης τους και καταλαμβάνει τη σκηνή. Οι δυο τους περιχαρακώνονται για να μην αναμετρηθούν με την πραγματικότητα, όμως, όσο συνεχίζεται η ημέρα τους, ένα παράθυρο μεταμορφώνεται σε μια χοάνη, ένα εφιαλτικό καλειδοσκόπιο, από το οποίο παρελαύνουν διαφορετικές εκφάνσεις της βίας της εποχής μας και ακραίες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας του 21ου αιώνα. Τα δύο πρόσωπα, παθητικοί δέκτες της βίας των εικόνων, προσπαθούν να συνεχίσουν τη φροντίδα του μικρόκοσμού τους μέχρι η βία να εισβάλει στο καταφύγιό τους.
Οδήγησε το αλέτρι σου πάνω από τα οστά των νεκρών
Η ιστορία της παράστασης (που κινείται στα όρια του αστυνομικού θρίλερ και μαύρης κωμωδίας) ξεκινά στα βάθη του χειμώνα σε μια μικρή κοινότητα μιας απομακρυσμένης πολωνικής κοιλάδας. Άνδρες της τοπικής κυνηγετικής λέσχης πεθαίνουν υπό μυστηριώδεις συνθήκες και η Γιανίνα Ντουσέικο, μια εκκεντρική ηλικιωμένη κάτοικος της περιοχής, έχει συγκεκριμένες υποψίες. Παρακολουθεί εδώ και καιρό τα ζώα που ζουν στην κοινότητα και υποστηρίζει ότι συμπεριφέρονται περίεργα. Η Γιανίνα αρνείται να γίνει αιχμάλωτη της κοινωνίας και του φύλου της. Οι πράξεις της θέτουν ερωτήματα: Τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος και τι σημαίνει να είσαι ζώο; Γιατί η θανάτωση των ζώων είναι σπορ, ενώ των ανθρώπων φόνος;
