Αναστασία Γιαννάκη©
Νέος κύκλος παραστάσεων ξεκινά για τη "Ζάχαρη" του Δημήτρη Αγαρτζίδη, σε σκηνοθεσία του ίδιου και της Δέσποινας Αναστάσογλου (Elephas tiliensis) στο Bios. Η παράσταση ξεκίνησε πέρυσι τη διαδρομή της στο θέατρο Σταθμός, αποκαλύπτοντας μια σκοτεινή οικογενειακή ιστορία. Μετά το θάνατο ενός άνδρα, οι κόρες του ανακαλύπτουν κρυμμένες φωτογραφίες που αποκαλύπτουν την κρυφή, διπλή ζωή του. Μέσα σε ένα σουρεαλιστικό περιβάλλον που μοιάζει με ψυχοθεραπευτική συνεδρία, τα πρόσωπα αποκαλύπτονται, συγκρούονται, βρίσκουν αυτό που τα βασανίζει και ταυτόχρονα αυτό που τα ελευθερώνει.
Ο Δημήτρης Αγαρτζίδης ανέφερε στο "α" σχετικά με την πηγή έμπνευσής του: "Αναρωτιόμουν, είναι δυνατόν κάποιος να ξεφύγει από αυτά τα οικογενειακά μοτίβα, τα οποία συναντάει από την πρώτη μέρα που έρχεται στον κόσμο ή είναι αναγκασμένος να ακολουθεί αυτή τη ροή σαν χαμστεράκι μέσα στο κλουβί; Έχοντας υπάρξει ο ίδιος παιδί και όντας τώρα ο ίδιος πατέρας δύο παιδιών αυτό το ερωτηματικό και αυτή η σκέψη με παρακίνησε στο να ψάξω μέσω μιας θεατρικής αφήγησης το πώς και αν μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι από την πηγή μας, την πρώτη μας φωλιά, την οικογένεια".
Η πρεμιέρα έχει προγραμματιστεί για τις 23 Οκτωβρίου και η παράσταση είναι κατάλληλη για θεατές άνω των 15 ετών. Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Τατιάνα Άννα Πίττα και Ελίνα Ρίζου.
Προπώληση εισιτηρίων: more.com.
Λίγα λόγια για την παράσταση
Στην Ελλάδα της κρίσης το ξαφνικό τηλεφώνημα αναγγέλλει αυτό που κανείς δεν περίμενε. Ο πατέρας πέθανε. Ξαφνικά. Τίποτα δε τους προετοίμασε. Εκτός, ίσως, από το βλέμμα του που ήταν πάντα χαμηλό. Ποτέ δεν κοίταζε κανέναν στα μάτια. Έτσι κι αλλιώς ποτέ δε μιλούσαν μέσα στο σπίτι. Στο υπόγειο βρέθηκαν φωτογραφίες, πορνοφωτογραφίες, για να το πούμε με ακρίβεια, με μία δεύτερη γυναίκα. Οι υποψίες έγιναν, λοιπόν, πραγματικότητα. Η αγία ελληνική οικογένεια, ένα μοναδικό είδος, αφομοιώνει την καταπίεση και τον συντηρητισμό αιώνων. Πάντα εντός της υπάρχει αγάπη και εκτός της παραμονεύει το Χάος. Οτιδήποτε την απειλεί γίνεται αυτόματα εχθρός. Μας μένει λοιπόν κληρονομιά η Ενοχή. Όμως, απόψε, πίσω από τον καθρέφτη όλα θα έχουν happy end, γιατί ο καθρέφτης είναι μονόδρομος και πίσω του κρύβει μια αλήθεια. Αυτή την αλήθεια θα του αποκαλύψουν και θα ξεμπερδέψει με όλα αυτά μια για πάντα. Μια παράσταση για την αγωνιώδη θλίψη που προκαλεί το τέλος, όταν όλες οι βεβαιότητες καταρρέουν. Για τη στιγμή που καλούμαστε να σταθούμε μπροστά στο ψεύδος και να αποποιηθούμε την κληρονομιά που μας φορτώσανε.
