Σπύρος Περδίου©
Ποιο ρόλο ερμηνεύετε στην παράσταση;
Νίκος Ψαρράς: Ο Γιόχαν, τον οποίο ερμηνεύω, είναι καθηγητής στο ψυχοδυναμικό ινστιτούτο του πανεπιστημίου, είναι εξωστρεφής, φιλόδοξος, συνεπής στις υποχρεώσεις του, αγαπά τα ταξίδια και τις ανακαινίσεις. Δηλώνει επίσης "φοβερός εραστής". Κάποια στιγμή συνειδητοποιεί πως η μοναξιά είναι απόλυτη. Είναι παντρεμένος εδώ και 10 χρόνια με τη Μαριάννε κι ενώ φαίνεται ότι η ζωή του είναι ιδανική και δεν του λείπει τίποτα, καταλαβαίνει ότι του λείπει η αγάπη. Βρίσκει μια κατά πολύ νεότερή του σύντροφο και τινάζει τα πάντα στον αέρα.
Μαρίνα Ασλάνογλου: Η Μαριάννε είναι δικηγόρος με ειδίκευση στο οικογενειακό δίκαιο. Είναι στωική, υπομονετική και καλή σύντροφος. Τα έχει όλα τακτοποιημένα και οργανωμένα σε κουτάκια. Δεν είναι όμως παρατηρητική σε ό,τι έχει να κάνει με την σχέση της με τον Γιόχαν κι αυτό θα της κοστίσει. Έρχεται αντιμέτωπη με το δικό της διαζύγιο και την δική της κατάρρευση.
"Ο γάμος είναι μια κοινωνική σύμβαση. Μπορεί ωστόσο να είναι και μια υπέροχη συνθήκη που βοηθά τους ανθρώπους να εξελιχθούν. Σίγουρα ο αστικός γάμος με τους ρόλους, τις υποχρεώσεις, τις παγίδες και τα σχήματα που περιέχει, μπαίνει στο στόχαστρο του Μπέργκμαν".
Είναι τελικά ο γάμος μια κοινωνική αυταπάτη;
Έλενα Καρακούλη: Ο γάμος είναι μια κοινωνική σύμβαση. Μπορεί ωστόσο να είναι και μια υπέροχη συνθήκη που βοηθά τους ανθρώπους να εξελιχθούν. Σίγουρα ο αστικός γάμος με τους ρόλους, τις υποχρεώσεις, τις παγίδες και τα σχήματα που περιέχει, μπαίνει στο στόχαστρο του Μπέργκμαν. Ο Γιόχαν και η Μαριάννε ασφυκτιούν μέσα στο γάμο τους αν και φαινομενικά όλα πάνε καλά, σχεδόν ιδανικά. Το σίγουρο είναι ότι μαθαίνουν τον εαυτό τους και βαθαίνουν τη σχέση τους αφού χωρίσουν οι δρόμοι τους.
Ν.Ψ.: Ο γάμος είναι μια σύμβαση και οι άνθρωποι θα έπρεπε να κάνουν ένα συμβόλαιο κάθε πέντε χρόνια, να λήγει και να το ανανεώνουν. Αυτά μας λέει ο Γιόχαν στην πρώτη σκηνη του έργου κάνοντας χιούμορ. Στη διάρκεια του έργου βλέπουμε ότι δεν πιστεύει στον γάμο, τον χλευάζει, τον αμφισβητεί και στο τέλος πια παραδέχεται μια σκληρή αλήθεια ότι το να αγαπάς είναι ένα μεγάλο ταλέντο και ότι αυτός μάλλον δεν το έχει. Και γάμος χωρίς αγάπη πως να υπάρξει;
Μ.Α.: Ο γάμος είναι το θεμέλιο της οικογένειας. Και απαιτεί σκληρή προσπάθεια και από τις δύο πλευρές για να κρατηθεί ζωντανό το πάθος και η αγάπη. Σαφέστατα υπάρχουν συγκρούσεις και εντάσεις γιατί ζεις και συμβιώνεις με έναν άνθρωπο τελείως διαφορετικό από σένα. Όταν όμως υπάρχει αγάπη και σεβασμός, όταν ξέρεις να κατανοείς και να μοιράζεσαι έρχονται απίστευτα όμορφες στιγμές και ευτυχισμένες μέρες.
Οι "Σκηνές από ένα γάμο" είναι στο βάθος ένα έργο για την αντοχή της αγάπης;
Ν.Ψ.: Είναι ένα έργο για την αγάπη, για την αντοχή της, για το πόσο έχουμε ανάγκη να αγαπάμε και να αγαπιόμαστε αλλά και να μην έρθει μια μέρα που θα αναρωτηθούμε μήπως χάσαμε κάτι σημαντικό, γιατί όταν τεθεί αυτή η ερώτηση είναι αργά στο να δοθεί μια απάντηση.
E.Κ.: Είναι ένα έργο για την ικανότητά μας να αγαπάμε, για την απόγνωση, την αγωνία, την επιθυμία, για την έλλειψη της επιθυμίας, και για όλα αυτά που ενώνουν και χωρίζουν τους ανθρώπους.
Μ.Α.: Είναι ένα έργο διαχρονικό για τις σχέσεις, για την αγάπη και για την διαχείριση διαφόρων έντονων καταστάσεων μέσα σε ένα γάμο.
Που εστιάζει η παράστασή σας;
E.Κ.: Η διασκευή μας εστιάζει στους δύο συζύγους -παραλείποντας τους υπόλοιπους χαρακτήρες- με εξαίρεση την κυρία Ζακόμπι, μια γυναίκα που θέλει διακαώς διαζύγιο. Κρατάμε τη δομή και τους τίτλους της ταινίας, η δραματουργία εμπεριέχει επίσης αποσπάσματα από την τελευταία ταινία του Μπέργκμαν "Saraband” (2003), όπου πρωταγωνιστούν ο Γιόχαν και η Μαριάννε 30 χρόνια μετά. Επίσης, στην παράστασή μας τα πάντα διαδραματίζονται στο σπίτι. Όλα συμβαίνουν εκεί. Το σπίτι είναι σαν ένας ζωντανός οργανισμός που τους περιέχει και τελικά τους καταπίνει. Το σπίτι είναι ο τόπος στον οποίο δεν μπορούν τελικά να επιστρέψουν.
Διαβάστε Επίσης
Επηρέασε αισθητικά την παράσταση η σκηνοθεσία του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν στην ομώνυμη τηλεοπτική σειρά και κινηματογραφική ταινία;
E.Κ.: Ο κόσμος της ταινίας, η αυτοβιογραφία του Μπέργκμαν καθώς και η "Ανησυχία”, το βιβλίο της κόρης του Λιν Ούλμαν ήταν βασικές επιρροές της παράστασης. Το ίδιο ισχύει και για το "Saraband”. Με απασχόλησε πολύ το πώς μεταφέρεται αυτή η αίσθηση, ο κόσμος που κουβαλούν αυτοί οι άνθρωποι της ταινίας του Μπέργκμαν που κλείνει φέτος 50 χρόνια και είναι από πολλές απόψεις σαν να γυρίστηκε τώρα.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Σκηνές από ένα γάμο
Ο Γιόχαν και η Μάριαν, ένας ψυχολόγος και μια δικηγόρος, έρχονται αντιμέτωποι με τα στάδια της παρακμής της συζυγικής τους σχέσης -τη φθορά, την πλήξη, την απιστία, τη σύγκρουση και τέλος τον αποχαιρετισμό- στο έργο-σημείο αναφοράς που γράφτηκε πριν από 50 χρόνια, αρχικά ως τηλεοπτική σειρά και έπειτα ως διάσημη κινηματογραφική ταινία. Κρατώντας την δομή και τους υπέροχα ειρωνικούς τίτλους των «σκηνών», η Έλ. Καρακούλη σκηνοθετεί το δημοφιλές έργο σε μια παράσταση για το υπαρξιακό πεδίο συνάντησης, αλλά και σύγκρουσης με τον άλλον. «Χρειάστηκαν δυόμισι μήνες για να γράψω αυτές τις σκηνές. Μου πήρε μια ολόκληρη ενήλικη ζωή για να τις ζήσω» έχει πει ο Μπέργκμαν για το έργο.
