Μετά τη λήξη των καταλήψεων στις Δραματικές Σχολές ακολουθεί η λήξη της κατάληψης στο Κτίριο Τσίλερ του Εθνικού. Με επιστολή της προς στη διοίκηση του Εθνικού Θεάτρου, η συντονιστική ομάδα της κατάληψης ενημέρωσε για την παράδοση των κλειδιών κι έτσι, την Πέμπτη 23/3 ανοίγει η αυλαία της κεντρικής σκηνής για να συνεχίσουν οι παραστάσεις των "Βρικολάκων" του Χένρικ Ίψεν σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή.
Στο ίδιο κτίριο θα ακολουθήσουν οι πρεμιέρες των έργων "Ένα σπίτι φωτεινό σαν μέρα" του Τόνυ Κούσνερ σε σκηνοθεσία του Γιάννη Μόσχου (Σκηνή "Νίκος Κούρκουλος", στις 31/3) και "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" του Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καραντζά (Κεντρική Σκηνή, στις 20/4). Δεν είναι ξεκάθαρο ακόμα τι θα γίνει με την κατάληψη του θεάτρου Rex της οδού Πανεπιστήμιου. Δυστυχώς οι παραστάσεις της "Σπασμένης στάμνας" του Κλάιστ σε συν σκηνοθεσία Ακύλλα Καραζήση και Νίκου Χατζόπουλου δεν θα συνεχιστούν λόγω της λήξης των συμβάσεων των ηθοποιών και άλλων ανειλημμένων υποχρεώσεων του. Δρομολογούνται δυο ακόμα πρεμιέρες, αυτή της σκηνικής σύνθεσης του Νίκου Καραθάνου "Μια νύχτα στην Επίδαυρο" ( Σκηνή "Μαρίκα Κοτοπούλη", στις 6/4) και του έργου "Goodbye, Lindita" του Μάριο Μπανούσι (Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών, στις 30/3). Ίσως δούμε τις παραστάσεις αυτές σε άλλες σκηνές, ακόμα και στην Πειραιώς 260… αναμένουμε τις επίσημες ανακοινώσεις. Η οικονομική πληγή του Εθνικού μετρά κάτι παραπάνω από 400.000 ευρώ. Ελπίζουμε πως θα ξανά βρει τον βηματισμό του με την ελπίδα βέβαια πως το κοινό θα το στηρίξει.
Όσο για τους καλλιτέχνες είναι σαφές πως θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις συντονισμένα ζητώντας όχι μόνο την απόσυρση του Προεδρικού Διατάγματος 85, αλλά και ανώτατη εκπαίδευση, παροχή σίτισης, δωρεάν συγγράμματα, κρατικές υποτροφίες, περαιτέρω στελέχωση των Δημοσίων Σχολών Παραστατικών Τεχνών και άλλα. Αναμένουμε τις ανακοινώσεις των συντονιστικών επιτροπών. Όπως δήλωσαν και οι Σύλλογοι Σπουδαστών των Δραματικών Σχολών του Εθνικού Θεάτρου, του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και της Κρατικής Σχολής Ορχηστρικής Τέχνης "ο αγώνας συνεχίζεται"!!!
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Ένα σπίτι φωτεινό σαν μέρα
Για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή παρουσιάζεται το έργο που χαρτογραφεί την άνοδο του ναζισμού, εκθέτοντας την ευθύνη της στάσης μας απέναντι στην Ιστορία, από τον συγγραφέα του θρυλικού “Άγγελοι στην Αμερική”. Στο επίκεντρο οι συναντήσεις μιας παρέας αριστερών καλλιτεχνών που ξεκινούν από την Πρωτοχρονιά του 1932, στο σπίτι της ηθοποιού Άγκνες στο Βερολίνο, και συνεχίζονται για ενάμιση χρόνο, αποκαλύπτοντας πώς η πολιτική αναταραχή μπορεί να αλλάξει σταδιακά τις ισορροπίες στις ανθρώπινες σχέσεις. Όπως σημειώνει ο σκηνοθέτης Γιάννης Μόσχος: «Το έργο του Κούσνερ μάς βάζει απέναντι σε έναν καθρέφτη να κοιτάξουμε στο παρελθόν το δικό μας μέλλον».
Βρικόλακες
Στο έργο που το 1979 αποτέλεσε το ντεμπούτο του σκηνοθέτη, το οικοδόμημα της αγίας οικογένειας και της κοινωνικής υποκρισίας καταρρέει όταν αποκαλύπτεται η νοσηρότητα του παρελθόντος των Άλβινγκ.
Goodbye, Lindita
Ο πολυσχιδής καλλιτέχνης παρουσιάζει ξανά την επιτυχημένη, προσωπικής σύλληψης εικαστική περφόρμανς του, που εμπνέεται από τα ταφικά έθιμα και τις παραδόσεις των Βαλκανίων και επικεντρώνεται στο θέμα του θανάτου, του πένθους και της διαχείρισης της απώλειας. Η παράσταση διαδραματίζεται σε ένα απλοϊκό σπίτι με στοιχειώδη έπιπλα και ξεκινά από τις καθημερινές, σχεδόν μηχανικές δραστηριότητες ενός μεσήλικου ζευγαριού. Σύντομα τα πράγματα αλλάζουν και, μπροστά στα μάτια των θεατών, ο οικείος χώρος σταδιακά μετουσιώνεται, συμμετέχοντας μαζί με τους ερμηνευτές σε μία αποχαιρετιστήρια ταφική τελετουργία που οδηγείται ολοένα στην κλιμάκωση. Το έργο, μέσα από την δύναμή του, συνομιλεί προσωπικά με κάθε θεατή, χωρίς, μάλιστα, να αξιοποιεί καθόλου τον λόγο.
