"The Space Cadet": Η Χλόη Αλιγιάννη γράφει για το χορευτικό της ταξίδι στο διάστημα

Η χορογράφος Χλόη Αλιγιάννη δανείζεται στοιχεία από την εκπαίδευση των αστροναυτών και αναπαράγει τις συνθήκες ταξιδιού στο διάστημα, σε μια χορογραφική "συνομιλία" με ηλεκτρο-ποπ διάθεση και τίτλο "The Space Cadet", σε δική της σύλληψη και πρωτότυπη μουσική. Διαβάστε όσα έγραψε η ίδια για την παράσταση που επαναλαμβάνεται στο 'Ίδρυμα "Μιχάλης Κακογιάννης". Ερμηνεύει ο Γιάν 'Άγγελος Αποστολίδης Ισαάκ (a.k.a Fuerza Negra).

"Το να ταξιδέψεις κάπου αλλού σημαίνει αυτομάτως πως ανοίγεσαι στο να γίνεις μια νέα εκδοχή του εαυτού σου. Είτε πας για λίγο είτε για πολύ. Έχοντας ζήσει σε άλλη χώρα για μια δεκαετία, βίωσα το πώς το περιβάλλον σε αλλάζει, σε διαμορφώνει και τελευταία με απασχολεί αρκετά το γιατί ωθούμαστε προς τη μετακίνηση. Ατομικά και συλλογικά. Πόσο απαραίτητη μας είναι για να επέλθει κάποιου είδους "άφιξη”. Οι αρχικές ιδέες, λοιπόν, για το έργο γεννήθηκαν όσο ακόμη ζούσα μόνιμα στο Λονδίνο, με τη μετάβασή μου στην Ελλάδα να συμβαίνει λίγο πριν το πρώτο lockdown και τη δημιουργία του έργου κατά τη διάρκεια του δεύτερου lockdown. Συνεπώς, βίωσα τη δημιουργική διαδικασία και το ταξίδι του αστροναύτη που απομακρύνεται από ένα αρχικό σημείο ως ένα παράλληλο προσωπικό ταξίδι επιστροφής, επαναπροσδιορισμού και επανασύνδεσης με τόπο, ανθρώπους και εαυτό".

"Σε ένα συνονθύλευμα προσωπικών και συλλογικών ερωτημάτων γεννήθηκε η ανάγκη για αυτήν την εξερεύνηση που τρία χρόνια μετά μας φέρνει στο "The Space Cadet". Ένα ταξίδι μοναδικό που κατέληξε σε μια πολυφωνική ομάδα και τη συνάντηση πολλών τεχνών. Το παιχνίδι με το φως και το σκοτάδι, που είναι και ο πυρήνας της παράστασης, έφερε την Άννα Σμπώκου να φωτίζει και να δίνει οξυγόνο στην διαστημική κατασκευή μας, ο Γιάν Άγγελος Αποστολίδης φέρει την χιπ χοπ κουλτούρα στον κόσμο του έργου και την γνωριμία με τον ράπερ Θανάσιμο, η Κατερίνα Κατάκη μια νέα επαφή με το κείμενο, οι επιστημονικοί συνεργάτες ένα στέρεο έδαφος πάνω στο οποίο πάτησαν καλλιτεχνικές αποφάσεις. Τέλος εγώ ως δημιουργός κατέληξα σε μια αποδοχή πολλαπλών ταυτοτήτων. Οραματίζομαι μέσα από τα εικαστικά, νιώθω μέσα από την κίνηση και υπάρχω για τη μουσική".

"Δημιουργήσαμε, λοιπόν, ένα σύγχρονο ταξίδι που ισορροπεί ανάμεσα στο παραμύθι και στην πραγματικότητα, ένα σύμπαν γεμάτο ανοιχτές κινητικές εικόνες και ήχους στο οποίο ελπίζουμε ο θεατής να μπει μέσα και να ταξιδέψει, είτε προβάλλοντας το προσωπικό του βίωμα, είτε σκεπτόμενος την ύπαρξή μας σαν συλλογική οντότητα”.