Για έξι τελευταίες παραστάσεις συνεχίζεται ο αριστοτεχνικός μονόλογος της Ρένης Πιττακή ως Μπρουνχίλντε Πόμσελ, στο έργο "Μια Γερμανίδα γραμματέας" του Κρίστοφερ Χάμπτον που σκηνοθετεί ο Γιάννης Μόσχος στο Θέατρο Ιλίσια - Βολανάκης. Ο κύκλος παραστάσεων ολοκληρώνεται στις 20 Μαρτίου, για να συνεχίσει την πορεία του στην Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Αυλαία από τις 6 Απριλίου.
Ηθοποιός-φαινόμενο, ικανή να παίξει κάθε είδους ρόλο με σπάνια αυθεντικότητα, η Ρένη Πιττακή επωμίζεται για πρώτη φορά στην πενηντάχρονη πορεία της στο θέατρο την ερμηνεία ενός υπαρκτού προσώπου, που διαδραμάτισε το δικό της ρόλο στην πιο φρικτή περίοδο του 20ού αιώνα, αυτή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, της Μπρουνχίλντε Πόμσελ, γραμματέα του Γκέμπελς, Υπουργού Προπαγάνδας του ναζιστικού κόμματος στη Γερμανία. "Δεν είχα την παραμικρή ιδέα τι γινόταν. Ελάχιστα πράγματα. Τίποτα περισσότερο από τους άλλους. Άρα δεν μπορείτε να με κάνετε να νιώθω ένοχη" θα την ακούσετε να λέει στην παράσταση όπου ο Γιάννης Μόσχος, κατορθώνει μαζί με την ηθοποιό να αποτυπώσει στη σκηνή την αμφιλεγόμενη προσωπικότητα της πρωταγωνίστριας, αλλά κυρίως τις βαθύτερες αιτίες της ανόδου του Ναζισμού, θέτοντας παράλληλα διαχρονικούς προβληματισμούς για την ατομική ευθύνη μέσα στο ρου της ιστορίας. Αυτή η παράσταση είναι σημαντική κυρίως επειδή αναδεικνύει ότι το τέρας του φασισμού (αλλά όχι μόνο) δεν προσωποποιείται αποκλειστικά στους ενεργούς πρωτεργάτες, αλλά εκτρέφεται πολύ εύκολα διά της παθητικής οδού δίπλα μας, μέσα μας. Αυτό είναι το σημαντικό ερώτημα που προκύπτει από αυτόν το ρόλο, σύμφωνα με την Ρένη Πιττακή, το αν και σε ποιο βαθμό έχουμε ο καθένας μια Βρουνχίλδη Πόμσελ μέσα μας.
Ο Κρίστοφερ Χάμπτον άντλησε το υλικό του έργου του από τις μαρτυρίες της Πόμσελ που δέχτηκε να μιλήσει για πρώτη φορά δημόσια, το 2016 σε προχωρημένη ηλικία, για την περίοδο που δούλευε για τους Ναζί, στο ντοκιμαντέρ "Μια γερμανική ζωή" σε σκηνοθεσία της βιεννέζικης κολεκτίβας των Κρίστιαν Κρούνες, Φλόριαν Βέιγκενσμερ, Ρόλαντ Σρότχοφερ και Όλαφ Σ. Μίλερ.
Ο σκηνοθέτης της παράστασης, Γιάννης Μόσχος σημειώνει: "Μια γυναίκα αφηγείται −με συναρπαστικό τρόπο− τα νεανικά της χρόνια στη Ναζιστική Γερμανία, από την άνοδο του Ναζισμού, στα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μέχρι την ήττα και την κατάρρευση της Γερμανίας. Πρόκειται για ένα αθώο θύμα των ιστορικών περιστάσεων ή για μια συνένοχο των Ναζί; Μια συνηθισμένη γυναίκα που δεν ξέρεις αν πρέπει να συμπονέσεις ή να καταδικάσεις. Το έργο του Χάμπτον μάς βάζει να αντικρίσουμε το παρελθόν ένας κοινού ανθρώπου και μας θέτει μια σειρά ερωτημάτων για το παρόν και το μέλλον μας. Μπορεί ένας κοινός άνθρωπος, όπως οι περισσότεροι από εμάς, να επηρεάσει τον ρου της Ιστορίας; Πόσο επηρεάζουμε, ο καθένας μας, την πραγματικότητα στην οποία ζούμε; Είμαστε κι εμείς συνένοχοι σε όσα μας συμβαίνουν;"
Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι της Τίνας Τζόκα, η πρωτότυπη μουσική σύνθεση και το ηχητικό περιβάλλον του Θοδωρή Οικονόμου, ενώ το video design, οι φωτισμοί και οι φωτογραφίες του Μιχάλη Κλουκίνα.
Διαβάστε όσα μας είπε η Ρένη Πιττακή στη συνέντευξή της στο "α" εδώ.
Περισσότερες πληροφορίες
Μια Γερμανίδα γραμματέας
Ένα έργο για τις ηθικές μας αρχές και τις εκπτώσεις που είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε, εμπνευσμένο από τη ζωή και τις εξομολογήσεις της Μπρουνχίλντε Πόμσελ, γραμματέα του Γκέμπελς.
