Το θεατρόφιλο κοινό γοητεύτηκε από τη "Βασίλισσα της ομορφιάς" του Μάρτιν Μακ Ντόνα σε σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη και στα Βραβεία Κοινού Αθηνοράματος της χάρισε το 1ο Βραβείο στις κατηγορίες Καλύτερης Παράστασης και Σκηνοθεσίας, το 1ο Βραβείο Γυναικείου Ρόλου στην Αγορίτσα Οικονόμου, ενώ είχε πέντε υποψηφιότητες και σε άλλες κατηγορίες. Η παράσταση ξεκίνησε την πορεία της, το 2019, στη σκηνή του Επί Κολώνω και από το πρώτο ανέβασμα της μέχρι σήμερα, που συνεχίζει να παίζεται στο Σύγχρονο Θέατρο (έως 17/4) έχουν γίνει κάποιες αντικαταστάσεις στο καστ: ο Αντώνης Τσιοτσιόπουλος αντικαταστάθηκε τον Οκτώβριο του 2021 από τον Ιωσήφ Ιωσηφίδη, ο Γιώργος Κατσής αντικαταστάθηκε τον Ιανουάριο του 2022 από τον Γιάννη Μάνθο και τώρα, από αυτή την εβδομάδα η Ράνια Σχίζα αντικαθιστά την Αγορίτσα Οικονόμου, η οποία θα συμμετέχει στην παράσταση "Αυτόχειρ" του Νικολάι Έρντμαν σε σκηνοθεσία Γιώργου Παπαγεωργίου στο Εθνικό Θέατρο. Είναι γεγονός πως η πανδημία, η καραντίνα και τα παρελκόμενα τους δημιούργησαν ένα κλίμα αστάθειας, αλλά και αναγκαστικών αλλαγών στους προγραμματισμούς όλων των θιάσων. Η ομάδα Νάμα (Ελένη Σκότη, Γιώργος Χατζηνικολάου, Μαρία Αναματερού) παρά τις δυσκολίες που κλήθηκε να αντιμετωπίσει έμεινε σταθερή στις επιλογές της και στο όραμα αυτής της παράστασης-γροθιά στο στομάχι που δεν έχει κλείσει ακόμα τον κύκλο της.
Το πολυβραβευμένο έργο του Ιρλανδού Μακ Ντόνα είναι μια σύγχρονη τραγωδία, αλλά η ακραία γραφή, οι ανατροπές και το διαβρωτικό χιούμορ μετατρέπουν αυτήν την οικογενειακή τραγωδία σε μαύρη κωμωδία. Το έργο εκτυλίσσεται σε μια αγροτική περιοχή της Ιρλανδίας, με κεντρικό θέμα την αλλόκοτη, δύσκολη σχέση ανάμεσα σε μια αυταρχική ηλικιωμένη μάνα και την κόρη της που τη φροντίζει. Ανάμεσα στις δύο γυναίκες, που μια ζωή αλληλοσπαράσσονται, η ένταση κορυφώνεται όταν εμφανίζεται ο υποψήφιος εραστής της κόρης, που θα μπορούσε να τη σώσει παίρνοντάς την μακριά, και ο αθυρόστομος νεαρός αδελφός του, που παίζει ένα ρόλο καταλύτη.
Η δυναμική σκηνοθετική ματιά της Ελένης Σκότη αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά. Θα σταθούμε σ’ αυτό που γράφει η Τώνια Καράογλου στην κριτική της για την παράσταση: "Στα χέρια της Ελένης Σκότη ένα έργο που δεν προσφέρει κάποια λύτρωση έγινε υψηλό, δηλαδή λυτρωτικό, θέατρο. Τίποτα δεν περισσεύει και τίποτα δεν λείπει από την παράστασή της. Όλα προκύπτουν από την καλοδουλεμένη σκηνοθεσία, που δεν βροντοφωνάζει την παρουσία της. Η Σκότη σκάβει κάτω από την επιφάνεια της απαιτητικής ιστορίας –αβανταδόρικης μόνο εκ πρώτης όψεως–, ξεπερνάει το σκόπελο του ψευδο-ρεαλισμού και φτάνει στην ουσία της σκηνικής αλήθειας. Ξέρει ότι έχει να κάνει με ένα έργο σχέσεων κι ερμηνειών, κι εκεί εστιάζει. Γι’ αυτό και απολαμβάνουμε αυτό το αποτέλεσμα σε μία από τις ευλογημένες στιγμές που οι –πράγματι ικανότατοι– ηθοποιοί εξελίσσονται ακόμη περισσότερο χάρη στη σκηνοθετική συνθήκη".
Περισσότερες πληροφορίες
Η βασίλισσα της ομορφιάς
Το ζήτημα της ενδοοικογενειακής βίας θίγεται μέσα από την αφόρητη σχέση μιας γηραιάς μάνας με την ανύπαντρη κόρη της στην παράσταση που κατέκτησε τα βραβεία καλύτερης παράστασης, σκηνοθεσίας και γυναικείας ερμηνείας.
