Παναγιώτης Λαμπής©
Στο τελευταίο έργο του Γιώργου Σίμωνα, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά, δύο ηλικιωμένες γυναίκες γνωρίζονται με δύο μεσήλικες άνδρες –οι οποίοι είναι, μάλιστα, γυμνιστές– στην παραλία όπου κάνουν το μπάνιο τους. Η γνωριμία θα οδηγήσει σε συνάντηση και η συνάντηση σε μία σουρεάλ, πνευματώδη κωμωδία για τη ζωή και τις απρόσμενες συναντήσεις της. Ο συγγραφέας μοιάζει να επιχειρεί μια αναμέτρηση με την έννοια του "νοήματος της ζωής", προσεγγίζοντάς την πέρα από στερεοτυπικές ή αναμενόμενες αφηγήσεις.
΄Έτσι, φέρνει κοντά τέσσερις ανθρώπους από εντελώς διαφορετικούς κόσμους, που όμως, με κάποιον τρόπο, καταφέρνουν να συνομιλήσουν. Οι δύο ηλικιωμένες κυρίες σκιαγραφούνται με ιδιαίτερη γλαφυρότητα στην πρώτη σκηνή: είναι φίλες, αλλά και διαφορετικές προσωπικότητες, καθώς η μία εμφανίζεται ρομαντική, σεμνή, ενώ η άλλη τολμηρότερη και λαλίστατη. Φέρνουν την αύρα μιας περασμένης εποχής και συνιστούν δύο αξιαγάπητες φιγούρες, σε μια εναρκτήρια σκηνή που προδιαθέτει για μια ευφρόσυνη συνέχεια.

Η πρόταση των δύο ανδρών να βγουν ραντεβού δημιουργεί μια δραματουργική καμπή και ένα ερώτημα αιωρείται: τι πραγματικά κρύβεται πίσω από αυτή την παράδοξη επιθυμία τους; Οι χαρακτήρες τους είναι εξίσου ιδιαίτεροι: ο ένας είναι λάτρης των υπερήλικων γυναικών, ενώ ο δεύτερος χαρακτηρίζεται από μια ατέρμονη διάθεση για φιλοσοφία και τεμπελιά, την οποία έχει βαφτίσει "αντισυστημικότητα". Βρίσκονται, πάντως, σε αναζήτησης της μεγάλης περιπέτειας, και ίσως, μόλις βρήκαν δύο συνοδοιπόρους. Εξάλλου τον συγγραφέα δεν τον απασχολεί η αληθοφάνεια, αλλά η αναμέτρηση με την έννοια του αναπάντεχου ή του απίθανου, η λοξή ματιά στον τρόπο που ζούμε τη ζωή μας, στο τι προσδοκούμε από αυτή, στο πώς συνδεόμαστε με τους άλλους ανθρώπους.

Η Τώνια Ράλλη, δίνοντας για πρώτη φορά σκηνική ζωή στο έργο, είχε την ωραία ιδέα να αναθέσει τους τέσσερις ρόλους σε δύο άνδρες ηθοποιούς (η δομή του μέσα από σκηνές αποκλειστικά δύο προσώπων το επιτρέπει και πρακτικά). ΄Έτσι, στη σκηνική εφαρμογή του, το έργο αποκτάει περαιτέρω κωμικότητα, ενώ δίνει την ευκαιρία στους δύο άνδρες να επιδοθούν σε ένα απολαυστικό παιχνίδι παρενδυσίας και παιχνίδι με τα φύλα. Τους ρόλους υποδύονται ο συγγραφέας και ο Γιώργος Τζαβάρας και είναι απολαυστικοί ειδικά στις σκηνές τους ως γυναίκες - το μόνο που θα μπορούσε να εντοπιστεί ως παθητικό είναι το γεγονός πως κατά τις αναγκαίες αλλαγές των κοστουμιών τους, ο ρυθμός επιβραδύνεται αισθητά.
Συνολικά, η παράσταση είναι απολαυστική και η σκηνική ατμόσφαιρα απολύτως ταιριαστή σε αυτή ενός χίπικου -και vintage- beach bar. Αντίστοιχα vibes εκπέμπουν η σκηνογραφία (είναι του Γιώργου Σίμωνα) και τα κοστούμια (Ηώς Αντωνοπούλου-Ιωάννας Μακαβέι), όπως και τα μουσικά ιντερλούδια του Γιαν Βαν Αγγελόπουλου, με τη φωνή της Ματίνας Περγιουδάκη. Μάλιστα, η τελευταία ερμηνεύει πολύ χαρακτηριστικά και τη Σερβιτόρα, ένα βωβό πρόσωπο, που χάρη στη σκηνοθεσία αποκτάει τη δική της σημαντική παρουσία στο όλο κωμικό αποτέλεσμα.
Περισσότερες πληροφορίες
Αι γυμνισταί
Δύο ηλικιωμένες κυρίες διασταυρώνονται κατά τύχη με δύο μεσήλικες άντρες, γυμνιστές, στην παραλία όπου σκόπευαν να κάνουν το μπάνιο τους κι εκείνοι τις καλούν σε ένα ραντεβού το ίδιο απόγευμα.