Χριστούγεννα χωρίς φίλτρα: Οικογένειες σε κρίση
'Όπως όλ@ γνωρίζουμε, τα Χριστούγεννα συνδέονται σχεδόν αυτονόητα με στιγμές οικογενειακής θαλπωρής. Κι όμως, εξίσου συχνά, αυτές οι στιγμές απέχουν πολύ από το να είναι ανέφελες. Καταπιεσμένα συναισθήματα, καταναγκαστικές συναντήσεις, καυγάδες και υπόγειες εντάσεις απειλούν να μετατρέψουν τα γιορτινά οικογενειακά τραπέζια σε μικρά πεδία μάχης. Αν έχετε κουραστεί από τις γλυκανάλατες χριστουγεννιάτικες αφηγήσεις και θέλετε να δείτε στη σκηνή οικογένειες αληθινές, με όλες τους τις ρωγμές, τότε αυτές οι παραστάσεις είναι για εσάς.
Στο Θέατρο Χώρα σας περιμένει μια ιστορία που δεν περιορίζεται στην τρυφερότητα και τη γλύκα, αλλά φωτίζει τη σκληρότητα που κρύβεται πίσω από τις οικογενειακές σχέσεις. Μην ξεγελαστείτε από τις χαρμόσυνες γαμήλιες προετοιμασίες της αρχής· αυτή η οικογένεια κρύβει μυστικά, και όλα θα έρθουν στο φως. Το φινάλε ανατρέπει τα πάντα, όμως το έργο της Μπεθ Στιλ, "Μέχρι να σβήσουν τ’ άστρα", θα σας αποζημιώσει πλήρως, όπως και η ζεστή, δυνατή παράσταση που σκηνοθετεί –σε πανελλήνια πρεμιέρα– ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, με έναν εξαιρετικό θίασο ισάξιων πρωταγωνιστριών και πρωταγωνιστών ('Άννα Καλαϊτζίδου, Σύρμω Κεκέ, Ελίνα Ρίζου, Μαρία Κατσιαδάκη, Κώστας Φλωκατούλας κ.ά.).
Ακόμη μεγαλύτερες εντάσεις, βέβαια, επιφυλάσσει μια βραδιά στο σπίτι της Μάρθα και του Τζορτζ, του εμβληματικού ζευγαριού από το αριστούργημα του 'Έντουαρντ Άλμπι "Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ". Μυστικά, ψέματα, σφοδροί καυγάδες, αλλά και μια συνωμοτική ανάγκη για αγάπη, δένουν ασφυκτικά ένα από τα πιο διάσημα ζευγάρια του παγκόσμιου ρεπερτορίου. Αυτή τη σεζόν τους συναντάμε στο Θέατρο Ζίνα, σε σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια, με τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη και την 'Έφη Μουρίκη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, ενώ το δεύτερο ζευγάρι, που βασανίζεται από τα δικά του πάθη, ερμηνεύουν ο Σπύρος Σταμούλης και η Ελεάνα Στραβοδήμου.
Τώνια Καράογλου
Διαβάστε την κριτική για την παράσταση "Μέχρι να σβήσουν τ’ άστρα"
Πίσω από τη βιτρίνα: η ζωή όπως είναι
'Όσο ετοιμάζεστε να κλείσετε τραπέζι για τις γιορτές και φαντάζεστε τα τραπεζομάντηλα και τα λαμπερά ποτήρια, σκεφτείτε τι γίνεται στην κουζίνα. Στο Θέατρο Κιβωτός ανεβαίνει φέτος "Η κουζίνα" του 'Άρνολντ Γουέσκερ και, ειλικρινά, είναι σαν να κοιτάς την άλλη πλευρά των Χριστουγέννων. 'Όλα εκεί μέσα βράζουν: μάγειρες από διαφορετικές χώρες τρέχουν, φωνάζουν, παραγγελίες στοιβάζονται, το άγχος κορυφώνεται και η πίεση είναι αμείλικτη. Κι όμως, μέσα σε αυτό το καζάνι του συνεχούς ρυθμού, οι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν μια ρωγμή για να ονειρευτούν, να ερωτευτούν, να ζήσουν. Κάθε μικρή στιγμή ανθρώπινης τρυφερότητας ή διεκδίκησης γίνεται σχεδόν επαναστατική, γιατί έρχεται αντιμέτωπη με την ακατάπαυστη πίεση της καθημερινότητας. Η παράσταση που σκηνοθετεί ο Γιώργος Κουτλής με πρωταγωνιστές τους Μιχάλη Σαράντη, Σαμουήλ Ακινόλα, Πολύδωρος Βογιατζής, Ιωάννα Δεμερτζίδου, Γιώργος Κατσής, Ειρήνη Μακρή, Γιώργος Μπουκαούρης, Gary Salomon, Χρήστος Σαπουντζής, Γιλμάζ Χουσμέν, σε βάζει μέσα στη δράση και σου θυμίζει ότι η πραγματική ζωή δεν έχει φίλτρα.
Αλλά μην μείνουμε μόνο εκεί. Το "Εκείνος που έκλεψε τη μέρα και πλήρωσε τη νύχτα" του Θωμά Μοσχόπουλου, βασισμένο στο εξπρεσιονιστικό αριστούργημα του Γκέοργκ Κάιζερ, είναι μια άλλη πλευρά της ίδιας ιδέας. Η παράσταση παίζεται στο Νέο Θέατρο "Κατερίνα Βασιλάκου – Μαριάννα Τόλη" και εδώ το χιούμορ και η υπαρξιακή αγωνία συναντιούνται σε μια λεπτή ισορροπία: η εφιαλτική κωμωδία γίνεται αντίδοτο στη συλλογική παράνοια της εποχής, ενώ ο σαρκασμός φωτίζει τις πιο άβολες υπαρξιακές μας αναζητήσεις. Είναι σαν να κοιτάς τη ζωή μέσα από ένα πρίσμα που ανατρέπει τις γιορτινές προσδοκίες: όχι χρυσάφι και στολισμούς, αλλά έναν κόσμο γεμάτο εντάσεις, αντιφάσεις και αλήθειες που δεν χωράνε σε χαρτοπετσέτες.
Και ίσως γι’ αυτό η ιστορία ενός ταμία που εγκαταλείπει τα πάντα αποκτά ιδιαίτερο βάρος τις μέρες των Χριστουγέννων – τότε που όλα μάς καλούν να επανενωθούμε, να "γυρίσουμε σπίτι", να επιβεβαιώσουμε ότι ανήκουμε κάπου. Ο ήρωας, παρασυρμένος από μια ξαφνική παρόρμηση, κλέβει ένα τεράστιο ποσό, εγκαταλείπει δουλειά και οικογένεια και ξεκινά ένα ξέφρενο ταξίδι, πιστεύοντας πως το χρήμα, ο έρωτας ή η θρησκεία μπορούν να του χαρίσουν ζωή με νόημα. Αντί για λύτρωση, όμως, βρίσκει μια σκοτεινή νύχτα εσωτερικής απογύμνωσης: μια επίπονη συνειδητοποίηση ότι καμία φυγή δεν μπορεί να γεμίσει το κενό που κουβαλά μέσα του.
Σε μια εποχή όπου η γιορτή συχνά λειτουργεί σαν επίδεσμος πάνω σε υπαρξιακές ρωγμές, η παράσταση μοιάζει να ρωτά: τι σημαίνει πραγματικά "επανένωση"; Με τους άλλους ή με τον ίδιο μας τον εαυτό; Και τι συμβαίνει όταν, αντί να καθίσουμε στο γιορτινό τραπέζι, σηκωνόμαστε και φεύγουμε; Πρωταγωνιστούν ο Ορφέας Αυγουστίδης και η Ευγενία Σαμαρά. Μαζί τους οι Βαλεντίνος Κόκκινος, 'Άλκης Μπακογιάννης, Κωνσταντίνος Πλεμμένος και Γιάννης Σαμψαλάκης.
Και οι δύο παραστάσεις, αν τις δεις μαζί, προσφέρουν μια αντίστιξη με την "επιφανειακή" γιορτινή ατμόσφαιρα. Στην κουζίνα, βλέπεις την πίεση, τη ζέστη, την ένταση, αλλά και την ανθρώπινη προσπάθεια να υπάρξει λίγο φως. Στο έργο του Μοσχόπουλου, το ίδιο συναίσθημα περνά μέσα από σαρκασμό, κωμωδία και υπαρξιακό δράμα.
Μαρία Κρύου
Διαβάστε κριτική για την παράσταση "Η κουζίνα"
Η κουλτούρα της ακύρωσης αντικριστά με τη νοσταλγία
Τα Χριστούγεννα δεν είναι λίγοι εκείνοι που δεν παρασύρονται τόσο εύκολα από το εορταστικό κλίμα και προτιμούν πιο αντιφατικές εμπειρίες και λιγότερο προβλέψιμες "ασφαλείς" επιλογές. Ματιές στα "καυτά" θέματα της εποχής ή να κοιτάξουν πίσω από το πέπλο ενός νοσταλγικού κόσμου, λιγότερο εξωραϊσμένου. Εκεί όπου τα πράγματα δεν είναι τόσο "φινιρισμένα" όσο μοιάζουν αυτές τις μέρες — καλώς ή κακώς — μέσα στον καταιγισμό από γιορτινά φωτάκια.
Την εύθραυστη έννοια του "cancel" που βρίσκεται στην άκρη των δαχτύλων μας και τη λεπτή ισορροπία της κουλτούρας της ακύρωσης, του προσδιορισμού των σύγχρονων πολιτισμικών ταυτοτήτων, κι όχι μόνο, αγγίζει το "#Cancel" που παίζεται στο θέατρο Αθηνών με τους Αιμίλιο Χειλάκη, Αθηνά Μαξίμου και Θανάση Κουρλαμπά. Ο Μανώλης Δούνιας σκηνοθετεί το αιχμηρό έργο του Βορειοϊρλανδού Ντέιβιντ Άιρλαντ. Η ανατρεπτική μαύρη κωμωδία διαδραματίζεται σε ένα άδειο θέατρο και έρχεται να μπει στη ζωή μας ως αναγκαίο αντίδοτο: με καυστικό, απολαυστικό χιούμορ το έργο γελάει δυνατά με την πολιτική ορθότητα και τα στερεότυπα. Με καταιγιστικό ρυθμό, ευφυές –ακόμα και χοντροκομμένο– χιούμορ και τρεις εξαιρετικές ερμηνείες, είναι μια παράσταση που σε διασκεδάζει, σε κρατά στην άκρη της καρέκλας μέχρι το αναπάντεχο φινάλε και σε βγάζει από το θέατρο λίγο πιο ανήσυχο.
Μια ματιά στην υπόθεση: Ο Τζέι είναι βραβευμένος με ΄Οσκαρ Αμερικανός ηθοποιός, που επιδιώκει να επανασυνδεθεί με τις ιρλανδικές του ρίζες, ο Λι ένας φιλόδοξος Άγγλος σκηνοθέτης που δεν διστάζει να ξεπεράσει όρια για να διακριθεί και η Ρουθ μια δυναμική συγγραφέας από τη Βόρεια Ιρλανδία, αποφασισμένη να ακουστεί σε έναν κόσμο που συχνά φιμώνει τις γυναικείες φωνές. Μέχρι τη στιγμή που οι διαφορές τους στην ιδεολογία, στην ηθική, στο φύλο και στην καταγωγή μετατρέπουν τη συζήτηση τις προκλήσεις του έργου σε πεδίο μάχης.
Διαβάστε κριτική για την παράσταση "#Cancel"
Η "Αλεξάνδρεια", το πολιτισμικό σταυροδρόμι της δεκαετίας του ‘30 όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, ενέπνευσε το εντυπωσιακό υπερθέαμα που παίζεται στο θέατρο Παλλάς, σε σύλληψη και σκηνοθεσία του Φωκά Ευαγγελινού. Οι μουσικές της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, ένας γοητευτικός σκηνικός κόσμος και ο 24μελής θίασος μας παρασύρουν σε μια βαθιά συγκινητική ιστορία γεμάτη ανατροπές και καβαφικά χρώματα, σε κείμενο Ζέτης Φίτσιου.
Η "Αλεξάνδρεια" του Φωκά Ευαγγελινού αναδύεται επί σκηνής, σαν κάτι που υπήρχε ήδη και περίμενε να ειπωθεί. Δεν είναι μόνο μια παράσταση για μια πόλη· είναι μια στοχαστική περιπλάνηση πάνω στη μνήμη και τη λήθη, πάνω σε όσα χάνονται και όσα επιμένουν. Το προσωπικό του όραμα γέννησε μια παράσταση που φέρει ξανά στην επιφάνεια μια πόλη κοσμοπολίτικη, αντιφατική, γεμάτη ζωή, υπόγειες εντάσεις, Τέχνη και Ποίηση, δεν αποκρύπτει όμως τις ρωγμές της, τους έρωτες που χάθηκαν κάτω από το φεγγαρόφωτο, τις ίντριγκες, τα πολιτικά παιχνίδια, τα κοινωνικά "πρέπει" και "μη", την αντίθεση ανάμεσα στο φαίνεσθαι και το είναι.
Η αφήγηση ξεκινά στο 1960, σε ένα αθηναϊκό θέατρο, με την Άννα Μάσχα σε ένα ρόλο ζωής να ονειρεύεται και να βιώνει ξανά τη νεανική της ηλικία ως Άννα στην Αλεξάνδρεια. Το νεότερο εαυτό της υποδύεται η ταλαντούχα Εριέττα Μανούρη.
Το πρωτότυπο κείμενο της Ζέτης Φίτσιου δεν αντιμετωπίζει την Αλεξάνδρεια ως σκηνικό καρτ-ποστάλ. Τη διαβάζει ως ιδέα. Ως τόπο συνύπαρξης, αλλά και ως τόπο απώλειας. Και αυτό είναι ίσως το πιο ισχυρό στοιχείο της παράστασης: η αίσθηση ότι όσα βλέπουμε δεν ανήκουν αποκλειστικά στο παρελθόν. Αυτό υπηρετούν και όλοι οι υπόλοιποι συντελεστές (σκηνικά, κοστούμια κ.λπ.), παραδίδοντας ένα άρτιο αποτέλεσμα που σε ταξιδεύει. Η "Αλεξάνδρεια" δεν ζητά απλώς να τη θυμηθούμε. Μας καλεί να αναρωτηθούμε τι σημαίνει να θυμόμαστε.
Συμπρωταγωνιστούν οι Ιωάννης Παπαζήσης, Αλκιβιάδης Μαγγόνας, Χριστίνα Αλεξανιάν, Ελένη Καρακάση, Αλίνα Κοτσοβούλου, Δημήτρης Δεγαΐτης, Φωτεινή Παπαθεοδώρου, Λήδα Ματσάγγου, Γιώργος Ψυχογυιός, Γιάννης Στόλλας, Γιάννης Μάνιος, Αλέξανδρος Σιάτρας κ.ά.
Η παράσταση διαθέτει αγγλικούς υπέρτιτλους.
Χρύσα Πασιαλούδη
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
#Cancel
Η πολυσυζητημένη και βαθιά πολιτική μαύρη κωμωδία φωτίζει με αιχμηρό χιούμορ την κατάχρηση εξουσίας στον καλλιτεχνικό χώρο, τα όρια της πολιτικής ορθότητας, την cancel culture και τις αντιφάσεις της «woke» κουλτούρας. Ο Τζέι είναι βραβευμένος με ΄Οσκαρ Αμερικανός ηθοποιός, που επιδιώκει να επανασυνδεθεί με τις ιρλανδικές του ρίζες, ο Λη ένας φιλόδοξος Άγγλος σκηνοθέτης που δεν διστάζει να ξεπεράσει όρια για να διακριθεί και η Ρουθ μια δυναμική συγγραφέας από τη Βόρεια Ιρλανδία, αποφασισμένη να ακουστεί σε έναν κόσμο που συχνά φιμώνει τις γυναικείες φωνές. Όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά, μέχρι την στιγμή που αρχίζουν να συζητούν τις προκλήσεις του έργου. Σύντομα, οι διαφορές στην ιδεολογία, στην ηθική, στο φύλο και στην καταγωγή μετατρέπουν τη συζήτηση σε πεδίο σύγκρουσης. Οι μάσκες πέφτουν, τα όρια δοκιμάζονται και η πολιτική ορθότητα διαλύεται μέσα σε έναν καταιγισμό αποκαλύψεων, προσβολών και ανατροπών.
Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ
Το «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» του Έντουαρντ Άλμπι είναι ένα σπουδαίο ψυχολογικό δράμα που διαδραματίζεται σε μια φαινομενικά συνηθισμένη βραδιά. Η Μάρθα και ο Τζορτζ, ένα παντρεμένο ζευγάρι, προσκαλούν στο σπίτι τους ένα νεότερο ζευγάρι, τον Νικ και τη Χάνι. Όμως, η βραδιά μετατρέπεται σε αρένα: αλκοόλ, εξομολογήσεις, ψευδαισθήσεις και βίαιες συγκρούσεις αποκαλύπτουν τις πληγές, τα μυστικά και τις μάσκες που κρύβουν όλοι. Ένα αριστούργημα για την αγάπη, την εξουσία, τη μοναξιά και τη μάχη ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα, που παραμένει συγκλονιστικά επίκαιρο έξι δεκαετίες μετά.
Μέχρι να σβήσουν τ’ άστρα
Μια σπαρακτική και συνάμα ξεκαρδιστική απεικόνιση μιας οικογένειας που αγωνίζεται να επιβιώσει σ’ έναν κόσμο που αλλάζει, μέσα σε συνθήκες απώλειας και κοινωνικής αδικίας. Τα μέλη μιας οικογένειας από την εργατική τάξη της Αγγλίας συγκεντρώνονται μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα για να γιορτάσουν το γάμο της νεότερης από τις τρεις αδερφές, της Σύλβιας, με τον Μάρεκ, έναν Πολωνό μετανάστη. Η Χέιζελ έχει έρθει στο γάμο της αδερφής της με τον άντρα της Τζον, κι ας μην είναι και «στα καλύτερα τους» ως ζευγάρι, και τις κόρες τους, ενώ η άλλη αδερφή, η Μάγκι, που έχει καιρό να βρεθεί στο οικογενειακό σπίτι, εντελώς μόνη της. Από το πάρτι δεν θα μπορούσαν να λείπουν ο πατέρας της νύφης, Τόνι, κι ο αδερφός του, Πιτ, που δεν μιλιούνται εδώ και 40 χρόνια, αλλά και η χειμαρρώδης γυναίκα του Πιτ, η Θεία Κάρολ. Μέσα στην εορταστική ατμόσφαιρα, με χορό, τραγούδι και άφθονο αλκοόλ, έρχονται στην επιφάνεια κρυμμένα συναισθήματα, οικογενειακά μυστικά και παλιές πληγές από την εποχή της Θάτσερ, με τη μακρόχρονη απεργία των μεταλλωρύχων και το τελικό κλείσιμο των ορυχείων, που έριξε στην ανέχεια τους κατοίκους μεγάλων περιοχών και σημάδεψε τα παιδικά χρόνια των τριών αδελφών.
Η Κουζίνα
Η διασκεδαστικά τρομακτική, πολιτική αλληγορία πραγματεύεται το υπαρξιακό αδιέξοδο των ανθρώπων στην παγκόσμια εργασιακή ζούγκλα σε μια παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Άρνολντ Γουέσκερ. Η δράση εκτυλίσσεται στα σπλάχνα ενός πολυσύχναστου εστιατορίου κατά τη διάρκεια μιας ακόμα εξαντλητικής ημέρας, στο ασφυκτικό σύμπαν της σύγχρονης καπιταλιστικής «κουζίνας» - μικρογραφίας της κοινωνίας. Μάγειρες από διαφορετικές χώρες δουλεύουν αδιάκοπα σ’ αυτό το καζάνι που βράζει για να εξυπηρετήσουν έναν ατελείωτο όγκο παραγγελιών. Στη δίνη αυτού του αμείλικτου ρυθμού, προσπαθούν να βρουν μια ρωγμή χρόνου για να ονειρευτούν, να ερωτευτούν, να ζήσουν. Και ίσως – να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο.
Αλεξάνδρεια
Η Άννα, διάσημη ηθοποιός της Αθήνας της δεκαετίας του ’60, έρχεται αντιμέτωπη με το παρελθόν της μετά την απρόσμενη επίσκεψη ενός νεαρού δημοσιογράφου. Ένα παλιό βιβλίο ανοίγει ρωγμή στη μνήμη της, και η Αλεξάνδρεια της δεκαετίας του ’30 ξαναζωντανεύει μπροστά στα μάτια της, σε μια παράσταση σε κείμενο της Ζέτης Φίτσιου. Είναι μια πόλη όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Κοινωνικές διακρίσεις, πολιτικά παιχνίδια και υπόγειες εντάσεις πλέκουν τον ιστό της καθημερινότητας, ενώ το ελληνικό πνεύμα ανθίζει, δημιουργεί και αγαπά κάτω από τον καταγάλανο ουρανό. Σ’ αυτό το σκηνικό, η νεαρή Άννα ονειρεύεται έναν άλλο κόσμο, έναν κόσμο όπου το ταλέντο της μπορεί να λάμψει πέρα από περιορισμούς και προκαταλήψεις. Και τότε, σαν κεραυνός, εμφανίζεται ο Αλέξανδρος. Ένας έρωτας φλογερός, απαγορευμένος, αλλά αναπόφευκτος γεννιέται ανάμεσά τους. Η σχέση τους γίνεται καθρέφτης των ταξικών, ηθικών και κοινωνικών διλημμάτων της εποχής. Κάθε τους βλέμμα, κάθε άγγιγμα και κάθε ψίθυρος είναι φορτισμένα με ένταση, πάθος και ανεξερεύνητες συγκινήσεις.
Εκείνος που έκλεψε τη μέρα και πλήρωσε τη νύχτα
Σ' αυτήν την μαύρη κωμωδία, αριστουργήμα του εξπρεσιονιστικού θεάτρου, ένας άνδρας ξεκινά ένα ταξίδι μέσα στην πόλη, αναζητώντας νόημα και διέξοδο από την καθημερινή του αδράνεια. Η νέα διασκευή του Θωμά Μοσχόπουλου αποκαλύπτει την ψυχολογική του σύγκρουση, ενώ το έργο συνδέει έντονο μαύρο χιούμορ με υπαρξιακό βάθος. Ο ήρωας έρχεται αντιμέτωπος με τη ματαιότητα, τις κοινωνικές συμβάσεις και τη συλλογική παράνοια, μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο πολέμους, κρίσεις και αβεβαιότητες. Μέσα από τον σαρκασμό, τη φαντασία και τις πολλαπλές γυναικείες φιγούρες που τον προκαλούν, αναδεικνύεται η αγωνία του ανθρώπου για νόημα και επιβίωση.
