
Η λογοτεχνία του φανταστικού και του τρόμου πάντα ασκούσε μια ιδιαίτερη γοητεία στο κοινό. Από τα σκοτεινά μονοπάτια των γοτθικών μυθιστορημάτων έως τα ψυχολογικά θρίλερ του σύγχρονου τρόμου, οι ιστορίες αυτές δεν περιορίζονται στις σελίδες των βιβλίων. Οι αναγνώστες έχουν δει ουκ ολίγες φορές τους ήρωες και τα τέρατα να ζωντανεύουν μέσα από το φακό του κινηματογράφου, μετατρέποντας την ανάγνωση σε οπτική συγκίνηση και αγωνία.
Εικόνες και ατμόσφαιρες που γεννήθηκαν στο χαρτί ταξίδεψαν σε οθόνες, μαγνητίζοντας το βλέμμα και προκαλώντας το συναίσθημα. Το θέατρο, όμως, αποτελεί μια εντελώς διαφορετική εμπειρία: εκεί, οι λέξεις γίνονται σώματα, οι σκιές κατοικούν στον ίδιο χώρο με το κοινό και η αγωνία αποκτά υλικό βάρος, που μπορεί να νιώσει ο θεατής στο πετσί του. Δύο εμβληματικές ιστορίες τρόμου, αγαπημένες από βιβλίο και κινηματογράφο, επιστρέφουν – αυτήν τη φορά ζωντανές πάνω στη σκηνή. Ο "Δράκουλας" του Μπραμ Στόκερ και το "Misery" του Στίβεν Κινγκ ανανεώνονται με φρέσκια θεατρική ματιά, δημιουργώντας μια ευκαιρία για το κοινό να ξανασυναντήσει τη σκοτεινή γοητεία τους με τον τρόπο που μόνο η ζωντανή σκηνή μπορεί να προσφέρει.

Ο μύθος του αιώνιου βαμπίρ
Στο θέατρο Πόρτα, από τις 24 Οκτωβρίου, ο Θάνος Παπακωνσταντίνου υπογράφει τη διασκευή και σκηνοθεσία του "Dracula" του Μπράμ Στόκερ. Ο μύθος του βαμπίρ παραμένει ένας από τους πιο γοητευτικά σκοτεινούς στη λογοτεχνία, ένας θρύλος που συνδυάζει τη διαστροφή και τον τρόμο με στοιχεία σαγήνης. Ο Παπακωνσταντίνου, γνωστός για τις εικαστικές σκηνικές μεταγραφές του, δίνει στο θρύλο νέες διαστάσεις, αναδεικνύοντας το φόβο αλλά και την ποιητική του σκοταδιού. Ποντάροντας στη σκηνική ατμόσφαιρα (σκηνικά-κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού), στο φως και τη σκιά (Μαριέττα Παυλάκη), στη μουσική (Άντης Σκορδής) και στα σώματα των ηθοποιών (κίνηση: Μαριάννα Καβαλλιεράτου), η παράσταση μετατρέπει τον κλασικό μύθο σε εμπειρία αισθήσεων, όπου η αγωνία πλέκεται με την ερωτική και ψυχολογική ένταση των χαρακτήρων.
Η παράσταση αφηγείται μια επίσκεψη στον πύργο του Δράκουλα, όπου οκτώ πρόσωπα δέχονται το κάλεσμά του και περνούν στην άλλη πλευρά του καθρέφτη, έρχονται αντιμέτωπα με τις κρυφές επιθυμίες τους και εγκλωβίζονται στα σκοτεινά δωμάτια του πύργου.

Ο Κόμης (στο ρόλο ο Αντώνης Μυριαγκός) γίνεται οδηγός και γητευτής τους, θέτοντας σε λειτουργία μια δαιμόνια σκηνική μηχανή και καλώντας τους να χορέψουν μαζί του, μέχρι τελικής πτώσεως. Στους υπόλοιπους χαρακτήρες, ο Δρ Βαν Χέλσινγκ ερμηνεύεται από την Άντζελα Μπρούσκου, ο Τζόναθαν Χάρκερ από τον Αργύρη Πανταζάρα, ο Ρένφιλντ από τον Δημήτρη Δρόσο, η Μίνα από τη Σίσσυ Τουμάση, η Λούσι από τη Μαργαρίτα Αλεξιάδη, ενώ τα Παιδιά της Νύχτας ζωντανεύουν οι Θοδωρής Βράχας, Βασίλης Μπούτσικος και Δημήτρης Ψύλλος. Κάθε ηθοποιός γίνεται μέρος ενός συλλογικού σώματος, όπου μουσική, κίνηση και σκηνική ένταση ζωντανεύουν το μύθο με τρόμο και πάθος.

Σασπένς με δύο πρωταγωνιστές
Η ακρίβεια της σκηνοθεσίας και η εσωτερική ένταση των ηθοποιών είναι το μεγάλο στοίχημα στη θεατρική μεταφορά του "Misery" του Στίβεν Κινγκ. Κι αυτό επειδή πρέπει επί σκηνής να δημιουργηθεί ένας κλειστός, ασφυκτικός κόσμος, ώστε ο θεατής να βιώσει την αγωνία σχεδόν σωματικά. Από τις 27 Οκτωβρίου, στο θέατρο Άνεσις, η Έλενα Καρακούλη φέρνει στη σκηνή το ψυχολογικό θρίλερ που εξερευνά τη σχέση μεταξύ δημιουργού και θαυμάστριας, την εμμονή, την εξουσία και την ακραία πίεση που μπορεί να ασκήσει ο άνθρωπος πάνω στον άλλον.

Η σκηνοθέτρια, με γνώση του ψυχισμού των χαρακτήρων και των λεπτομερειών που καθορίζουν το σασπένς, έχει ήδη αναμετρηθεί με έργα στην κόψη του ξυραφιού, όπου κάθε στιγμή απαιτεί ακρίβεια. Στην παράσταση επέλεξε να δημιουργήσει ένα θέατρο εγκλεισμού, όπου η σιωπή γίνεται πιο τρομακτική από κάθε κραυγή και η αγωνία χτίζεται σταδιακά, αναδεικνύοντας τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην ένταση και την ψυχολογική αλήθεια των ηρώων.

Στην παράσταση, η ιστορία εκτυλίσσεται γύρω από τον Πολ Σέλντον, το συγγραφέα που παγιδεύεται από τη φανατική του θαυμάστρια Άνι Γουίλκς, ενώ οι σχέσεις εξουσίας, εμμονής και φόβου καθορίζουν κάθε κίνηση. Η Φιλαρέτη Κομνηνού ενσαρκώνει τη Γουίλκς, που φαντάζει σαν "τέρας", αλλά κουβαλά έναν ιδιόμορφο, στρεβλωμένο "ρομαντισμό". Η φανατική λατρεία και ο θαυμασμός για τα βιβλία του Σέλντον μετατρέπονται σε ψυχολογικό έλεγχο και βία. Απέναντι σε αυτήν τη συναισθηματική υπερβολή που αγγίζει την "αγάπη" με τρόπο που είναι ταυτόχρονα τρυφερός και απειλητικός θα βρεθεί η σημαντική πρωταγωνίστρια του ελληνικού θεάτρου. Ο Αναστάσης Ροϊλός, στο ρόλο του συγγραφέα, δημιουργεί έναν ζωντανό, πολυδιάστατο άντρα, ο οποίος μετατρέπεται από αντικείμενο θαυμασμού σε όμηρο, βιώνοντας την αγωνία και την πίεση που επιβάλλει η εμμονική Άνι Γουίλκς.
Προπώληση εισιτηρίων από more.com για το "Dracula" και για το "Misery"
Περισσότερες πληροφορίες
Dracula
Μια σκοτεινή, υπαρξιακή ανάγνωση του ομώνυμου εμβληματικού μυθιστορήματος του Μπραμ Στόκερ και του ήρωά του Κόμη Δράκουλα, που επιχειρεί να επανασυνδέσει το μύθο με τη ρίζα του: την επιθυμία. Μια σκηνική σύνθεση που συνδυάζει την ποιητικότητα με την ωμότητα, το οικείο με το ανοίκειο, και επιλέγει τον καθρέφτη ως βασική της μεταφορά: μια πύλη ανάμεσα σε δύο κόσμους, δύο πραγματικότητες, δύο όψεις ζωής. Λειτουργεί ως ένας σύγχρονος μύθος, καθρέφτης της εποχής μας και των παθών της και στον πυρήνα της βρίσκεται η έννοια της εξάντλησης - σωματικής, ψυχικής, κοινωνικής - ως απόρροια μιας διαρκούς κατασκευής και κατανάλωσης επιθυμιών.
Misery
Μια ιδιόρρυθμη stalker φυλακίζει έναν τραυματισμένο συγγραφέα και τον πιέζει να γράψει το τελευταίο του μυθιστόρημα με βάση τη δική της βούληση, βασισμένο στο ομώνυμο μπεστ σέλερ και την κινηματογραφική εκδοχή. Ο διάσημος συγγραφέας Πολ Σέλντον σώζεται από ένα αυτοκινητικό ατύχημα από την “νούμερο ένα θαυμάστριά του”, Άννι Γουιλκς. Ανίκανος να κινηθεί, σταδιακά συνειδητοποιεί πως είναι εγκλωβισμένος σε ένα απομονωμένο σπίτι, στη μέση μιας χιονοθύελλας, από μια διαταραγμένη γυναίκα που δεν σκοπεύει να τον αφήσει να φύγει ποτέ. Το έργο ανιχνεύει τα όρια της εξουσίας, της χειραγώγησης και του εγκλεισμού. Μια καθηλωτική ιστορία που εξερευνά σε βάθος — και με δόσεις βιτριολικού χιούμορ — τη σκοτεινή πλευρά της δημιουργικότητας και την τοξική αφοσίωση.