Χρήστος Συμεωνίδης©
Όλα περνούν από το στομάχι – και πριν φτάσουν εκεί, περνούν από τη φωτιά, τον ιδρώτα, την αγωνία και το πάθος όσων στέκονται πίσω από τον πάγκο. Η κουζίνα ενός εστιατορίου είναι μια μικρογραφία του κόσμου: ένα καζάνι που βράζει από φωνές, εντάσεις, φιλοδοξίες, επιθυμίες και όνειρα που δεν προλαβαίνουν να πάρουν ανάσα. Εκεί, στον παλμό αυτής της ασταμάτητης μηχανής, ο Άρνολντ Γουέσκερ τοποθέτησε τη δική του "Κουζίνα" — και ο Γιώργος Κουτλής τη μεταφέρει σήμερα στο Θέατρο Κιβωτός, στήνοντας ένα σκηνικό περιβάλλον που σφυγμομετρεί τον ρυθμό της σύγχρονης εργασιακής κόλασης (από 7/11).
Ο Κουτλής, ένας από τους πλέον ανήσυχους σκηνοθέτες της νέας γενιάς, διαθέτει την ικανότητα να δημιουργεί θεατρικά σύνολα όπου ο ρεαλισμός και η αλληγορία συνυπάρχουν. Στην "Κουζίνα", ενορχηστρώνει δεκατέσσερις ηθοποιούς και μουσικούς σε μια παράσταση που κινείται με ρυθμό μαγειρικού service: στιγμές κορύφωσης, εκρήξεις ενέργειας, απρόσμενες σιωπές. Το βλέμμα του εστιάζει στον άνθρωπο πίσω από την ποδιά – τον μάγειρα, τον βοηθό, τον σερβιτόρο – που μέσα στην πίεση του καθημερινού αγώνα παλεύει να διασώσει την ψυχή του. Με την χαρακτηριστική του ευαισθησία, ο Κουτλής θέλει να μετατρέψει το κείμενο του Γουέσκερ σε μια σύγχρονη πολιτική αλληγορία για τη βία της παραγωγικότητας και το δικαίωμα στην ανάσα.
Στον κεντρικό ρόλο, ο Μιχάλης Σαράντης, ηθοποιός της ακρίβειας και της συναισθηματικής ευφυΐας. Δεν θα δούμε τον Σαράντη απλώς ως έναν μάγειρα, αλλά ως άνθρωπο που βράζει, κυριολεκτικά και μεταφορικά, μέσα στην αδυσώπητη θερμότητα της ύπαρξης. Η παρουσία του λειτουργεί ως πυρήνας γύρω από τον οποίο κινείται όλο το σύνολο – ένας παλμός που καθορίζει τον ρυθμό της "κουζίνας" και της ίδιας της παράστασης.
Γύρω του, ένα ensemble δεκατεσσάρων ερμηνευτών –Σαμουήλ Ακινόλα, Πολύδωρος Βογιατζής, Ιωάννα Δεμερτζίδου, Δανάη Καλούτσα, Ιλιάννα Καραπασιά, Γιώργος Κατσής, Ειρήνη Μακρή, Γιώργος Μπουκαούρης, Gary Salomon, Χρήστος Σαπουντζής, Μιχάλης Σαράντης, Αναστασία Στυλιανίδη, Πήτερ Τζέικς, Γιλμάζ Χουσμέν– δημιουργεί μια σκηνική κοινότητα με ένταση, σωματικότητα και ρυθμό. Η ρυθμική διδασκαλία του Γιώργου Μπουκαούρη και η χορογραφία – κινησιολογία του Αλέξανδρου Σταυρόπουλου ενισχύουν αυτή την αίσθηση συνόλου, μετατρέποντας τη σκηνή σε χορογραφημένο χάος, όπου κάθε κίνηση έχει μουσικότητα και κάθε σώμα παίζει τον δικό του ρόλο στο συλλογικό βούισμα.
Στην μετάφραση της Ελένης Κουτσιούμπα, το κείμενο του Γουέσκερ διατηρεί τον ρυθμό και τη ζωντάνια της πρωτότυπης γλώσσας. Η μουσική και το sound design του Παναγιώτη Μανουηλίδη, σε συνεργασία με την ηχοληψία και το sound design του Αγγέλου Κονταξή, δίνουν στην παράσταση τον σφυγμό της κουζίνας. Η χορωδία, υπό τη διδασκαλία των Garry Salomon και Γιλμάζ Χουσμέν, λειτουργεί σαν φωνή του πλήθους, ενώ τα σκηνικά και κοστούμια της Ελένης Στρούλια συνθέτουν έναν ωμό, βιομηχανικό κόσμο. Την ατμόσφαιρα ολοκληρώνει ο σχεδιασμός φωτισμών της Ελίζας Αλεξανδροπούλου, που διαμορφώνει τις εναλλαγές φωτός και έντασης, από το ψυχρό φως της παραγωγής μέχρι τη ζεστή λάμψη του ονείρου.
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
