Υπατία Κορνάρου ©
Το Άγγελων Βήμα, ο χώρος πολιτισμού που εδώ και δύο δεκαετίες αναδεικνύει τη φωνή σύγχρονων διεθνών δημιουργών, κάνει φέτος ένα ακόμη τολμηρό βήμα: αφιερώνει ολόκληρη τη θεατρική του περίοδο στην Αυστραλία και στους σύγχρονους Αυστραλούς συγγραφείς. Μια επιλογή που αποδεικνύει πως το θέατρο μπορεί να είναι παράθυρο προς άγνωστους κόσμους, χωρίς σύνορα, αλλά με κοινές ανθρώπινες αγωνίες. Η συγγραφέας, σκηνοθέτιδα και καλλιτεχνική διευθύντρια του Αγγέλων Βήμα, Μαργαρίτα Δαλαμάγκα-Καλογήρου, εξηγεί: "Οι λόγοι της "ώθησης" ήταν δύο: αφενός η Αυστραλία και η σύγχρονη θεατρική της παραγωγή ήταν περιοχές ανεξερεύνητες για τον Έλληνα θεατρόφιλο, αφετέρου, στο Αγγέλων Βήμα υπήρχε η επιθυμία για εξερεύνησή τους. Άλλωστε, για τους ίδιους λόγους, την τελευταία δεκαετία, το Αγγέλων Βήμα εξερεύνησε, επέλεξε και
παρουσίασε έργα σύγχρονων συγγραφέων από Ινδία, Αλγερία, Κίνα, Ιαπωνία,
Καναδά, Χιλή, Μεξικό, Ισραήλ, Νότια Αφρική, Ρωσία, Τουρκία, Πακιστάν".
Με αυτήν τη νέα θεματική ενότητα, ο οργανισμός συνεχίζει τη μακρόπνοη πορεία του στην αναζήτηση νέων θεατρικών φωνών και πολιτισμικών αφηγήσεων. Όπως σημειώνει η ίδια, η αυστραλιανή δραματουργία διαθέτει χαρακτηριστικά που την κάνουν να ξεχωρίζει: "Κατά την "εξερεύνηση” της σύγχρονης θεατρικής παραγωγής της Αυστραλίας, εντοπίστηκαν στοιχεία "αμιγώς αυστραλιανά” τόσο στην θεματολογία όσο και στον τρόπο γραφής των έργων. Στα θέματα που απασχολούν, βρίσκει κανείς συχνά την πολυπολιτισμικότητα λόγω της καταγωγής του πληθυσμού, της μαζικής μετανάστευσης και των αντιφάσεων στην κοινωνία που αυτές δημιουργούν. Επίσης, στα θέματα των έργων, βλέπει κανείς καθαρά τον καθρέφτη μιας Χώρας που είναι συγκεντρωμένη στον εαυτό της, θέλει, αλλά και δεν θέλει να βγει από τον εαυτό της και να γίνει ένα με τους εκτός αυτής, έχει απίστευτο δυναμισμό και εκρηκτική ενέργεια, έχει ρίζες εντυπωσιακά γερές παρά τις αντιφάσεις της, είναι τρυφερή και πολλές φορές ντρέπεται να το δείξει, είναι βίαιη και πολλές φορές το δείχνει υπερτονισμένα".
Η Δαλαμάγκα περιγράφει επίσης τη μοναδική "οικονομία" της αυστραλιανής γραφής, όπου λίγοι ηθοποιοί κουβαλούν ολόκληρους κόσμους επί σκηνής, χωρίς ποτέ να χάνεται η συνοχή. "Στον τρόπο γραφής των έργων, βλέπει κανείς συχνά μια ιδιότυπη "οικονομία”, όπως στο χτίσιμο συγκλονιστικών ιστοριών με δύο ή τρία πρόσωπα στις διανομές, τα οποία, στη συνέχεια, με αριστοτεχνικό τρόπο, επωμίζονται την ερμηνεία και των υπόλοιπων, ίσως και πολλών ακόμη, ρόλων του έργου. Και αυτό χωρίς να προκύπτει χάος!".
Ακόμη, τονίζει τη στάση των συγγραφέων απέναντι στους πρώτους κατοίκους της χώρας και τη δύναμη των θεματικών τους: "Όλοι ανεξαίρετα οι Αυστραλοί συγγραφείς της έρευνας, στα ανάλογου θέματος έργα τους, αντιμετωπίζουν τους πρώτους κατοίκους της χώρας τους ως σεβαστούς προγόνους τους, ασχέτως ιστορικής αλήθειας… έργα που ασχολούνται με την πολυπολιτισμική ταυτότητα της χώρας λειτουργούν αποενοχοποιημένα, με αφοπλιστική ειλικρίνεια, χιούμορ και αθωότητα".
Κι εκεί όπου η σκληρότητα συναντά την ποίηση, γεννιέται το αυστραλιανό θεατρικό τοπίο: "Στη γραφή πολλών σύγχρονων Αυστραλών συγγραφέων κυριαρχεί ένα παράδοξο κράμα βίας και ποίησης. Ή, σε άλλα, ένα ακόμη πιο παράδοξο, κράμα ανατριχιαστικής σκληρότητας και, την ίδια στιγμή, απίστευτης τρυφερότητας. Τρυφερότητας, η οποία "συμβαίνει”. Ο θεατής ποτέ δεν την ακούει στον λόγο, ούτε την βλέπει στην δράση, όμως την αισθάνεται βαθιά".
Όλα τα έργα θα παρουσιαστούν για αυστηρά περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, από 15 έως 20 παραστάσεις το καθένα. Η φετινή επιλογή του Άγγελων Βήμα να στραφεί στην Αυστραλία δεν είναι ένα καλλιτεχνικό πείραμα· είναι μια πράξη πολιτισμικής γενναιότητας. Μια πρόσκληση να δούμε πώς η τέχνη ενός μακρινού τόπου μπορεί να καθρεφτίσει με ακρίβεια τον δικό μας κόσμο.
Οι συγγραφικές φωνές που φτάνουν από την άλλη άκρη του κόσμου
Η Μαργαρίτα Δαλαμάγκα-Καλογήρου μας συστήνει τους συγγραφείς της μακρινής ηπείρου, της Αυστραλίας, που θα δούμε τη νέα θεατρική περίοδο Νοέμβριο 2025 - Μάρτιο 2026 στο Αγγέλων Βήμα, και μας δίνει ένα στίγμα για τα έργα τους.
Ο Ματ Κάμερον είναι ο συγγραφέας του "Rudy Moon" που κάνει πρεμιέρα στο Αγγέλων Βήμα πρώτο, την 1 η Νοεμβρίου, σκηνοθετημένο από την Ειρήνη Δερμιτζάκη. Πολύ γνωστός και εκτός συνόρων της χώρας του χάρη στην έντονη τηλεοπτική παρουσία του, ωστόσο πολυβραβευμένος ως θεατρικός συγγραφέας. Πολύ λίγα πράγματα είναι γνωστά για αυτόν πέρα από το έργο του, προφανώς γιατί ο ίδιος έτσι επιλέγει. Πάντως, αν κανείς διαβάσει την εισαγωγή του στην έκδοση του "Rudy Moon", βλέπει για τον άνθρωπο όσα καμία δημοσιότητα δεν μπορεί να δείξει. Η Rudy Moon είναι ένα εξάχρονο κορίτσι που εξαφανίζεται από μια ειδυλλιακή γειτονιά μιας μικρής πόλης της Αυστραλίας, όταν φεύγει για να πάει στην γιαγιά του ένα τετράγωνο πιο κάτω. Οι γονείς του παιδιού, απελπισμένοι, παίρνουν τους ρόλους όλων των γειτόνων, από γκροτέσκ και κωμικούς μέχρι τραγικούς, τους οποίους "ανακρίνουν" έναν-έναν σε μιαν ανάκριση-εφιάλτη με ένα τέλος που θα ήθελε να είναι λύτρωση.
Ο Αngus Cerini συμμετέχει στο αφιέρωμα με δύο έργα: To "Wonnangatta" που ξεκινάει στις 7 Νοεμβρίου και το "Τhe Βleeding Tree" που ξεκινάει στις 23 Ιανουαρίου - και τα δύο σκηνοθετημένα από τον Αλέξιο Κοτσώρη. Ο Cerini εξομολογείται πως το θέατρο τον έσωσε. Ήταν ένα χαμένο κορμί που τριγύριζε άσκοπα και ταπωνόταν με ουσίες κάθε λογής. Ένα βράδυ αργά, μέσα σε ένα τρένο, υπερασπίστηκε δύο ηλικιωμένες κυρίες που τούς επιτέθηκαν κάποιοι νεαροί. Οι νεαροί τον έσπασαν στο ξύλο και αυτό τον ξύπνησε. Τον ίδιο καιρό, κάποιοι τον πήραν τυχαία να κάνει κάτι σε μια παράσταση και αυτός, από φιλότιμο, έκοψε εν μια νυκτί τις ουσίες. Αυτά τα δυο γεγονότα μαζί τον έκαναν έναν βραβευμένο συγγραφέα και έναν υπέροχο άνθρωπο, ο οποίος τώρα γράφει έργα που βραβεύονται καλλιεργώντας…σκόρδα σε ένα κτήμα σε μια ερημιά της ενδοχώρας, το οποίο αγόρασε για να μην τού… μιλάει κανένας, "όταν αυτός δεν θέλει".
Το "Wonnangatta" είναι πραγματικό ιστορικό γεγονός και εκτυλίσσεται σε μία τέτοια ερημιά, το 1918, όταν δύο άντρες πηγαίνουν να δουν τι έχει συμβεί στον διαχειριστή ενός ράντσου, ο οποίος έχει εξαφανιστεί. Βρίσκονται μπροστά σε ένα διπλό έγκλημα (που ακόμη και σήμερα δεν έχει διαλευκανθεί). Δοκιμάζονται από τα στοιχεία της φύσης, δοκιμάζουν τις αντοχές των σωμάτων και των ψυχών τους, μέχρι που και οι δύο αντοχές φαίνεται να τελειώνουν.
Το "Τhe Βleeding Tree" (Το δέντρο που ματώνει) εκτυλίσσεται στην άκρη ενός χωριού στο πουθενά, στην αχανή ενδοχώρα της Αυστραλίας, ίσως και σε παρόντα χρόνο. Μια μάνα και τα δυο κορίτσια της σκοτώνουν τον κακοποιητή σύζυγο και πατέρα και φέρνονται στο νεκρό του σώμα με πρωτοφανή αγριότητα κάθε είδους. Τι θα κάνει και πώς θα αντιδράσει ο περίγυρός τους που, τόσα χρόνια, "ήξερε", αλλά σώπαινε;
Ο Duncan Graham του οποίου το έργο με τίτλο " One long night in the land of Nod"(Μακριά νύχταστη γη του Νοντ) κάνει πρεμιέρα τρίτο στο Αγγέλων Βήμα στις 3 Δεκεμβρίου, σκηνοθετημένο από τον Χρυσοβαλάντη Κωστόπουλο, είναι ένας πολυτάλαντος νέος άνθρωπος που σπούδασε ιατρική και ανθρωπολογία, αλλά και καλές τέχνες, που χόμπυ του είναι η αναρρίχηση σε βράχους, που γυρίζει ταινίες, γράφει έργα, σκηνοθετεί και ερμηνεύει ρόλους και παράλληλα είναι ιδρυτικό μέλος της εταιρίας SWITCH που στηρίζει τον ανεξάρτητο κινηματογράφο στην Αυστραλία. Έργα του έχουν βραβευτεί ποικιλοτρόπως, μεταξύ άλλων και στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου.
Εδώ, δυο αδέλφια ξαναβρίσκονται μετά από δέκα χρόνια στην οικογενειακή κτηνοτροφική μονάδα, σε ένα χωριό, ενώ ο πατέρας τους δίπλα πεθαίνει από λευχαιμία. Ο μεγάλος έγινε δικηγόρος με λεφτά της οικογένειας, εγκαταστάθηκε στη μεγάλη πόλη, παντρεύτηκε, έκανε παιδί, χώρισε και έχασε ό,τι είχε στο χρηματιστήριο. Ο μικρός έζησε όλη του την ζωή στους στάβλους χωρίς κοινωνική και προσωπική ζωή. Η σχέση των δύο ανέκαθεν συγκρουσιακή. Τώρα, ο αναμενόμενος θάνατος του πατέρα πάει να αλλάξει τα δεδομένα και τούς "επιβάλλει να τα βρούνε". Αυτά, μέχρι την ανατροπή…
Η Jane Harrison έχει χαρίσει στο αφιέρωμα του Αγγέλων Βήμα το πολυβραβευμένο έργο της "Stolen" (Τα κλεμένα) που ξεκινάει στο Αγγέλων Βήμα στις 4 Φεβρουαρίου σε σκηνοθεσία Ειρήνης Δερμιτζάκη. Η Jane Harrison κατάγεται σε ευθεία γραμμή από Αβορίγηνες και συγκεκριμένα από την φυλή Muruwari. Έχει έντονη κοινωνική και συγγραφική δράση και ενεργό συμμετοχή σε θέματα μειονοτήτων, αλλά και στην προσπάθεια για διεθνοποίηση της αυστραλιανής θεατρικής παραγωγής.
Το έργο της "Τα κλεμένα" μιλάει για τις ιστορίες πέντε παιδιών που η πολιτεία, βάσει νόμου, αφαίρεσε από τις φυσικές τους Αβοριγηνικές οικογένειες προκειμένου να τα "εκπολιτίσει" και να τα βοηθήσει να έχουν μία "καλύτερη ζωή" βάσει του πρότζεκτ κάποιων νομοθετών. Το έργο παρακολουθεί με συγκλονιστικό τρόπο τις ζωές και την εξέλιξη αυτών των παιδιών μέχρι την ενηλικίωσή τους και μάς αφήνει να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας.
Η Michelle Lee, η πέμπτη και νεότερη από τους συγγραφείς του αφιερώματος, έρχεται στο Αγγέλων Βήμα την 1η Φεβρουαρίου με το "Rice" (Το ρύζι) σκηνοθετημένο από την Μαργαρίτα Δαλαμάγκα-Καλογήρου. Η Michelle Lee κατάγεται από τους Hmong και είναι Ασιο-αυστραλέζα πρώτης γενιάς. Στα έργα της ασχολείται τόσο με το γυναικείο ζήτημα όσο και με θέματα μετανάστευσης. Έχει έναν μικρό γιο μερικών μηνών, έχει το όνειρο να μαγειρεύει στη μεγάλη κουζίνα του πεθερού της για μεγάλες παρέες και μετά να γράφει θεατρικά έργα ως τα βαθιά γεράματα.
Στο "Rice" μία γιάπισσα ινδικής καταγωγής, μετανάστρια πρώτης γενιάς στην Αυστραλία και με πόθο ανόδου στην εταιρία εισαγωγής ινδικού ρυζιού, όπου εργάζεται νύχτα-μέρα, κάποια νύχτα, γνωρίζεται με την μεσήλικη, επίσης μετανάστρια, Κινέζα καθαρίστρια που τής καθαρίζει το γραφείο. Η γιάπισσα μόλις ήρθε και ελπίζει. Η καθαρίστρια έχει χρόνια που ήρθε και έχει χάσει όλες τις ελπίδες της. Αυτό που γεννιέται είναι μια σχέση ζωής στηριγμένη και για τις δυο στο "Ρύζι".
Προπωλήσεις εισιτηρίων: more.com
Διαβάστε Επίσης
