© Fred_Debrock
Η Καρολίνα Μπιάνκι και "Η νύφη και το 'καληνύχτα, Σταχτοπούτα'" (5-6/7)
Γεννήθηκε στο Πόρτο Αλέγρε της Βραζιλίας το 1984. Η θεατρική της γλώσσα περιλαμβάνει στοιχεία από τα πεδία του θεάτρου, του χορού της μουσικής και της video art, ενώ πυρήνας των παραστάσεών τους είναι η σωματικότητα: η παρουσία του ανθρώπινου σώματος, ως φορέας δύναμης, ενέργειας, σεξουαλικότητας αλλά και τραύματος.
Οι θεματικές των παραστάσεών της εστιάζουν στη βία, το σεξ, τις σχέσεις των φύλων, τη θηλυκότητα και την αρρενωπότητα. Συνήθως χρησιμοποιεί δικά της κείμενα, όπου συνδυάζει μακροσκελείς προσωπικούς μονολόγους με ποιητικά στοιχεία καθώς και με αποσπάσματα έργων των αγαπημένων της συγγραφέων.
Το "Η νύφη και το 'καληνύχτα, Σταχτοπούτα'" είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας που αναφέρεται στη σεξουαλική βία. Η παράσταση εμπνέεται από την αληθινή ιστορία της Ιταλίδας περφόρμερ Πίπα Μπάκα, που το 2008, επιχείρησε να φτάσει με οτοστόπ μέχρι τη Βηρυτό, ντυμένη νύφη. επρόκειτο για μια καλλιτεχνική δράση υπέρ της ειρήνης, όμως η Μπάκα βιάστηκε και δολοφονήθηκε, καθώς διέσχιζε την Τουρκία.
Το δεύτερο στοιχείο του τίτλου παραπέμπει στην ονομασία που χρησιμοποιούν οι Βραζιλιάνοι για το "ναρκωτικό του βιασμού": μια ουσία με την οποία νοθεύεται το ποτό των υποψήφιων θυμάτων, προκαλώντας τους παράλυση και αμνησία. Η Μπιάνκι λαμβάνει την ίδια ουσία κατά τη διάρκεια της παράστασης, καταργώντας τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και αναπαράστασης.
Διαβάστε Επίσης
Η Ελίν ΄Άρμπο και "Τα χρόνια" (13-14/7)
Γεννήθηκε το 1986 στο Τρόμσο της Νορβηγίας και έκανε θεατρικές σπουδές στην Ολλανδία. Το 2023 διαδέχτηκε τον Ίβο βαν Χόβε στην καλλιτεχνική διεύθυνση του σπουδαίου ΙΤΑ, Internationaal Theater Amsterdam. Οι σκηνοθεσίες της αφορούν τόσο τους κλασικούς (Τσέχοφ, Ίψεν, Κλάιστ), όσο και τη λογοτεχνία (Εντουάρ Λουί, Βιρτζίνια Γουλφ), ενώ οι θεματικές που την ενδιαφέρουν έχουν να κάνουν με κοινωνικά θέματα και με το γυναικείο βίωμα.
Στη συγκεκριμένη παράσταση, η ΄Άρμπο διασκευάζει το ομώνυμο βιβλίο της Νομπελίστριας Ανί Ερνό, όπου η ζωή μιας "συνηθισμένης" γυναίκας συνθέτει μία μεγαλειώδη συλλογική αφήγηση. Αποτελώντας μία αυτοβιογραφία αλλά και ένα συλλογικό χρονικό, το βιβλίο αποτυπώνει την πορεία της αφηγήτριας (η οποία μιλάει σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, ως "εμείς" και όχι ως "εγώ") προς τη χειραφέτηση.
Η παράσταση της ΄Άρμπο απέσπασε διθυραμβικές κριτικές. η απόφασή της να μοιράσει την αφήγηση και το ρόλο της ηρωίδας σε πέντε γυναίκες, είχε ως αποτέλεσμα όχι απλώς να συλλάβει την ηρωίδα σε κάθε ηλικιακή φάση της ζωής της αλλά να δημιουργήσει επί σκηνής ένα δυνατό συλλογικό γυναικείο βίωμα.
Θέματα όπως ο αυνανισμός, η πρώτη σεξουαλική επαφή, η εγκυμοσύνη και η γέννα, μαζί με δεκάδες προσωπικές αναμνήσεις και παγκόσμια ιστορικά γεγονότα υφαίνουν τον ιστό της ιστορίας σε μια παράσταση με έντονο αποτύπωμα. Η επιδραστικότητά της κορυφώθηκε στη λονδρέζικη εκδοχή -όπου πρωταγωνιστούσαν Βρετανίδες ηθοποιοί-, η οποία προκάλεσε σοκ, λιποθυμίες και αντιδράσεις λόγω της σκηνής της παράνομης άμβλωσης.
H Ντάρια Ντεφλοριάν και η "Χορτοφάγος" (13-15/7)
Ηθοποιός και σκηνοθέτρια, γεννήθηκε στο Τεζέρο της Ιταλίας το 1959 και αποφοίτησε από τη Σχολή Θεάτρου της Μπολόνια. ΄Έχει διαγράψει μια σημαντική καριέρα κυρίως ως ηθοποιός στο ιταλικό θέατρο, όμως αίσθηση έχουν κάνει και οι σκηνοθεσίες της.
Η παράσταση που θα δούμε στην Αθήνα αποτελεί σκηνική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος (2007) της νομπελίστριας Χαν Γκανγκ, που χαρτογραφεί μορφές της βίας –φυσικής, ψυχολογικής και πολιτικής– μέσα από ένα οικογενειακό πορτρέτο.
Πρόκειται για μια σκοτεινή αλληγορία για τον αγώνα μιας γυναίκας να απελευθερωθεί από τη βία, με ηρωίδα μια αφοσιωμένη νοικοκυρά, που, ύστερα από ένα έντονο, αιματοβαμμένο όνειρο, αποφασίζει να γίνει χορτοφάγος. Μια απόφαση που θα στρέψει τους οικείους της εναντίον της, καθώς βρίσκουν επικίνδυνη και επαναστατική μια τέτοια πράξη, ενώ η ίδια θέλει να σταματήσει να ζει μέσα σε μια ανθρωπότητα επιβλαβή, δολοφονική και βίαιη.
φωτό εξωφύλλου: "Τα χρόνια"
