Θανάσης Τσαλταμπάσης και Μαρίνα Καλογήρου υποδύονται το ομώνυμο πρωταγωνιστικό ντουέτο στη θεατρική μεταφορά της νουβέλας του Ερίκ-Εμανουέλ Σμιτ "Ο Όσκαρ και η κυρία Ροζ". Ο Τσέζαρις Γκραουζίνις αναλαμβάνει τη διασκευή και τη σκηνοθεσία του βαθιά ανθρώπινου αριστουργήματος που ανεβαίνει από 19 Φεβρουαρίου στο ιστορικό Αμφι-Θέατρο.
Πρωταγωνιστής είναι ένα δεκάχρονο αγόρι, ο Όσκαρ, ο οποίος βρίσκεται στο νοσοκομείο καθώς υποφέρει από μια βαριά μορφή λευχαιμίας. Όταν τυχαία μαθαίνει ότι δεν υπάρχει καμιά ελπίδα να θεραπευτεί και ότι του απομένουν μόνο λίγες μέρες ζωής, φτάνει στην απόλυτη απόγνωση. Μια εκκεντρική ηλικιωμένη κυρία, γνωστή ως κυρία Ροζ, μια από τις εθελόντριες που κρατούν συντροφιά στα παιδιά του νοσοκομείου, του προτείνει ένα πρωτότυπο παιχνίδι που θα του αλλάξει τη ζωή και θα της δώσει νέο νόημα, ακόμη κι αν δεν πρόκειται να κρατήσει πολύ ακόμη. Η Κυρία Ροζ παροτρύνει τον Όσκαρ να αντιμετωπίσει καθεμιά από τις μέρες που του απομένουν ως μια δεκαετία της ζωής του. Έτσι, κατά τη διάρκεια των τελευταίων έντεκα ημερών του, βιώνει μια πλήρη ζωή γεμάτη έρωτες, γάμο, προδοσίες, αποχαιρετισμούς, επιστροφές, αγκαλιές, τσακωμούς, δάκρυα, συγχώρεση. Με αυτόν τον ευφάνταστο τρόπο ζει μέχρι την ηλικία των 110 ετών και φεύγει από τη ζωή γεμάτος και ικανοποιημένος που δεν χαράμισε τις τελευταίες του στιγμές. Μια ιστορία συγκινητική, τρυφερή αλλά και χιουμοριστική που δίνει μια νέα φιλοσοφική χροιά στο δίπολο ζωή-θάνατος, αναδεικνύοντας τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης και της φαντασίας. Γιατί όπως λέει και ο συγγραφέας του έργου "όταν πια δεν μπορούν να μας σώσουν τα φάρμακα, αναλαμβάνει να το κάνει το χιούμορ και η φαντασία".
Όπως αναφέρει ο σκηνοθέτης Τσέζαρις Γκραουζίνις για την παράσταση: "Το κίνητρο για να την παρουσιάσουμε στο θεατρικό κοινό, είναι η ανάγκη μας να μιλήσουμε για τη χαρά να είσαι ζωντανός. Το να πιστέψεις και να βρεις αυτή τη χαρά, ακόμα και όντας σε απόγνωση λόγω δυστυχίας ή αρρώστιας, είναι το πιο σημαντικό αλλά και δύσκολο καθήκον για κάθε άνθρωπο. Χωρίς χαρά η ύπαρξή μας γίνεται μίζερη και ανούσια. Πιστεύω ότι το πιο ωραίο που μπορεί να κάνει το θέατρο είναι να μιλήσει γι' αυτό”.
Συμπρωταγωνιστούν οι Αγοραστή Αρβανίτη, Τάσος Θεοφιλάτος, Ελένη Νάτση, Edgen Lame. Τα σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει ο Κέννυ ΜακΛέλαν, τους φωτισμούς ο Αλέκος Γιάνναρος και τη μουσική ο Martynas Bialobzeskis.
Όσα είπαν οι ηθοποιοί για το έργο και την παράσταση
Θανάσης Τσαλταμπάσης
Πάντα συμφωνούσα με την άποψη ότι η ζωή είναι μικρή και πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα σαν να ‘ναι η τελευταία. Όσο βουτάω όμως στον κόσμο του Όσκαρ αρχίζω να πιστεύω ότι η ζωή είναι μεγάλη και πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα με τον ενθουσιασμό της πρώτης φοράς.
Μαρίνα Καλογήρου
Νομίζω ότι στην εποχή που διανύουμε, το να μιλήσει κάποιος μέσα από την τέχνη του για την καλοσύνη, την ομορφιά και τη χαρά της ζωής, είναι επαναστατική πράξη.
Αγοραστή Αρβανίτη
Ο Όσκαρ, αυτό το παιδί, μου έχει δώσει πολλά εφόδια στην ψυχή μου και είμαι σίγουρη ότι θα τα δώσει και στο κοινό. Αυτή μου η σκέψη επιβεβαιώνεται καθημερινά βλέποντας τον τρόπο που το αντιμετωπίζει ο σπουδαίος, κατά τη γνώμη μου, σκηνοθέτης Τσέζαρις Γκραουζίνις.
Τάσος Θεοφιλάτος
Ο μικρός μας Όσκαρ περνάει μια ολόκληρη ζωή μέσα σε λίγες μέρες! Τίποτα, μα τίποτα δεν είναι αδύνατο! Αρκεί να το πιστέψεις. Ευχαριστούμε Όσκαρ, οφείλουμε να ζήσουμε όπως εσύ, εφόσον ξέρουμε το τέλος, ας απολαύσουμε τη διαδρομή!
Ελένη Νάτση
Ο Όσκαρ ζει τις τελευταίες δώδεκα μέρες της ζωής του και μας εντυπωσιάζει όλους σαν μια πεταλούδα με τα πολύχρωμα φανταχτερά φτερά της που πετάει ευτυχισμένη από το ένα λουλούδι στο άλλο και ας έχει μικρή διάρκεια ζωής.
Edgen Lame
Όνομα: Όσκαρ. Ηλικία: 10 ετών. Πάθηση: λευχαιμία. Πάθος: απεριόριστο. Ένα αγοράκι, αθώο, γεμάτο θάρρος και αυτοσαρκασμό, μας εκμυστηρεύεται την δειλία των ανθρώπων να ανοίξουν τα μάτια και να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα. Μία ροζ ψυχή, φαντασία και με ελάχιστο χρόνο, καταφέρνει να δώσει νόημα στη ζωή του που οδεύει προς τον θάνατο με γοργούς ρυθμούς, όπως το πλοίο στην αγκαλιά του λιμανιού σπεύδει να φωλιάσει.
Περισσότερες πληροφορίες
Φιλιά, Όσκαρ...
Λίγες ημέρες προτού χάσει τη μάχη με τη λευχαιμία, ένα δεκάχρονο αγόρι παίρνει ένα πολύτιμο μάθημα για τη ζωή.
