Σχεδόν κάθε καλοκαίρι η Μικρή Επίδαυρος κατέχει περίοπτη θέση στα μουσικά πράγματα… Φέτος, όμως, έχει σίγουρα αναβαθμισμένη σημασία. Και αυτό επειδή, μέσα στην αβεβαιότητα της πανδημίας και από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η περιορισμένη εκδοχή του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, φάνηκε σαν μια πραγματική όαση, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε ό,τι αφορά τη μουσική. Κοιτάζοντας τα πέντε καλλιτεχνικά events που θα παρουσιαστούν εκεί, αρχίζοντας από τις 17 Ιουλίου και τελειώνοντας στις 15 Αυγούστου, συνειδητοποιούμε ότι ο προγραμματισμός στόχευσε σωστά και στην ουσία, δίνοντάς μας ένα απόσταγμα από μουσικές σχέσεις και συνδέσεις που μας αρέσουν και πάντα θα θέλαμε να συναντάμε στο μέινστριμ της πολιτιστικής μας ζωής. Και έτσι, όμως, περίπου δύο ώρες μακριά από το αθηναϊκό κέντρο, μας δίνουν καλές καλοκαιρινές διαφυγές.
#1 Ένα μπαρόκ αριστούργημα!
«Η κιβωτός του Νώε» του Σικελού Μικελάντζελο Φαλβέτι παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τη δημιουργική ομάδα λυρικού θεάτρου Ραφή, σε συνεργασία με την πρωτοποριακή ομάδα Nova Melancholia – που υπογράφει και τη σκηνοθεσία αυτής της περφόρμανς. Ο συνθέτης και καθολικός ιερέας μάς δίνει ένα ορατόριο τολμηρό, όπου αντί για τα γνωστά μας θεολογικά «πρόσωπα» πρωταγωνιστούν τα στοιχεία της φύσης. Η σκηνοθεσία και η δράση εμπλέκει πολλά σύγχρονα μουσικά στοιχεία από τους πεπειραμένους αυτοσχεδιαστές Μιχάλη Σιγανίδη και Χάρη Λαμπράκη. (31/7 και 1/8)
#2 Μελωδίες όλου του κόσμου
Ο Μιχάλης Καλκάνης, εκτός από ταλαντούχος τζαζ κοντραμπασίστας, είναι ένας δημιουργικός μουσικός με ευρεία αντίληψη των πραγμάτων. Δημιουργεί ηχητικά τοπία που βασίζονται σε ήχους καθημερινούς και περιβαλλοντικούς, προερχόμενους από field recordings, πάνω στους οποίους επεμβαίνει με το δικό του καλλιτεχνικό αποτύπωμα. Εδώ, το γκρουπ του διευρύνεται με τον Haig Yazdjian (ούτι) και τον Γιάννη Αναστασάκη (ηλεκτρικές κιθάρες και pedals), με τους οποίους δημιουργεί μια μουσική που ισορροπεί ανάμεσα στη world μουσική και την αβανγκάρντ με τρόπο μοναδικό. (24-25/7)
#3 Πρώτη φορά στην Επίδαυρο
Η «Ανθρώπινη φωνή» είναι μια μονόπρακτη όπερα του Φρανσίς Πουλένκ βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Ζαν Κοκτό και παρουσιάζεται για πρώτη φορά σ’ αυτό το θέατρο. Είναι ένα σπαρακτικό δράμα για το τέλος του έρωτα και την απόγνωση της εγκατάλειψης και δίνεται με μοναδικό σκηνοθετικό τρόπο από τη Μαρία Πανουργιά. Πέντε χορευτές-ηθοποιοί, μέσα σε τηλεφωνικούς θαλάμους –αφού η δράση έχει μια τέτοια ενσύρματη επικοινωνιακή διάσταση– πλαισιώνουν την πρωταγωνίστρια σοπράνο Μυρσίνη Μαργαρίτη και την πιανίστρια Μαρία Παπαπετροπούλου. (7-8/8)
#4 (Συν)αισθήματα και χρώματα στη σκηνή
Το «Watersong» είναι μια παράσταση τραγουδιών όχι μόνο για το νερό και τη θάλασσα, αλλά και για την έρημο, τη ζωή, το θάνατο, τη γονιμότητα, τη μαγεία, την επιθυμία, τον έρωτα. Είναι τα τραγούδια που καλλιεργεί διαπολιτισμικά εδώ και πολλά χρόνια η Σαβίνα Γιαννάτου με τους Primavera en Salonico που εδώ σμίγουν με την Τυνήσια τραγουδίστρια Lamia Bedioui, που φέρνει το δικό της ξεχωριστό χρώμα στην Επίδαυρο. Με τα όργανα μας ταξιδεύουν οι Κώστας Βόμβολος, Μιχάλης Σιγανίδης, Κυριάκος Γκουβέντας, Χάρης Λαμπράκης, Γιάννης Αλεξανδρής και Κώστας Θεοδώρου. (14-15/8)
#5 Το σόου του Αλκίνοου
«Live looping» δεν είναι μόνο ο τίτλος της παράστασης αλλά και όλη η τεχνική που χρησιμοποιεί ο Αλκίνοος Ιωαννίδης για να παρουσιάσει γνωστά και αγαπημένα κομμάτια του, τραγουδώντας και παίζοντας ο ίδιος όλα τα απαιτούμενα όργανα. Ο Αλκίνοος είναι μετρ στη σόλο περφόρμανς κι αυτό το έχει αποδείξει κατ’ επανάληψη. Εδώ όμως δεν είναι εντελώς σόλο, καθώς στο πρώτο μέρος παρουσιάζει τη δική του εκδοχή πάνω στη «Φόνισσα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη έχοντας μαζί του την ηθοποιό Κόρα Καρβούνη στην αφήγηση και τον Χάρη Λαμπράκη στο νέι και στα πλήκτρα. (17-18/7)
Περισσότερες πληροφορίες
Αλκίνοος Ιωαννίδης
Με «Live looping», την Κόρα Καρβούνη (αφήγηση) και τον Χάρη Λαμπράκη (νέι, πλήκτρα) σε μια εκδοχή της «Φόνισσας» του Παπαδιαμάντη και σε γνωστά τραγούδια του.
