«Ηλέκτρα/Ορέστης» και «Φαίδρα» από τους Ίβο Βαν Χόβε και Έφη Θεοδώρου έρχονται στο Φεστιβάλ Επιδαύρου.
«Ηλέκτρα/Ορέστης»
Αγαπημένος του ελληνικού κοινού, ο έμπειρος Ίβο βαν Χόβε επιχειρεί την πρώτη του σκηνοθεσία στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου αλλά και την πρώτη του συνεργασία με τη θρυλική Comédie Française, με το δίπτυχο «Ηλέκτρα/Ορέστης», το οποίο στηρίζεται στα δύο έργα του Ευριπίδη. Άψογη χρήση της τεχνολογίας, αγάπη για το κείμενο και μεθοδική καθοδήγηση των ηθοποιών χαρακτηρίζουν το θέατρο του Βέλγου σκηνοθέτη, αυτό όμως που καθήλωσε τους θεατές της συγκεκριμένης παράστασης όταν πρωτοπαρουσιάστηκε πριν από λίγους μήνες στο Παρίσι ήταν η σκηνική ωμότητα και η καίρια απογύμνωση του μύθου, από τον οποίο έμεινε να κυριαρχεί η δίψα για εκδίκηση που κινεί τα δύο αδέρφια. Μέσα σε ένα σκηνικό που θυμίζει πεδίο μάχης, γεμάτο χώμα, λάσπη και αίμα, ο Χόβε συνθέτει μια σκηνική τοιχογραφία της οικογένειας των Ατρειδών, προτάσσοντας ως βασικό διακύβευα το ζήτημα της βίας. (Στις 26-27/7)
«Φαίδρα»
Ο ποιητής και μεταφραστής Στρατής Πασχάλης, σχεδόν 30 χρόνια μετά την πρώτη εκδοχή της μετάφρασης σε ελεύθερο στίχο της «Φαίδρας» του Ρακίνα επανέρχεται με μια νέα μεταφραστική εκδοχή, η οποία επιχειρεί να αναδείξει τη μουσικότητα του πρωτότυπου κειμένου, ενώ επιτρέπει μια νέα δραματουργική και ερμηνευτική προσέγγιση του έργου. Τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει η Έφη Θεοδώρου με πρωταγωνιστές τους: Μαρία Σκουλά (Φαίδρα), Γιάννο Περλέγκα (Θησέας), Γιάννη Παπαδόπουλο (Ιππόλυτος), Γιωργή Τσαμπουράκη (Θηραμένης), Μαριάννα Δημητρίου (Οινώνη), Πηνελόπη Τσιλίκα (Αρικία) και Ελένη Μπούκλη (Ισμήνη/Πανόπη). Η κλασική τραγωδία του γαλλικού 17ου αιώνα είναι επηρεασμένη ως προς την εκφραστική της από τον Πλούταρχο και τον Βιργίλιο και εμπνέεται τη θεματική της από τον «Ιππόλυτο» του Ευριπίδη και τη «Φαίδρα» του Σενέκα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το γεγονός ότι η παράσταση ανεβαίνει στο Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου, πολύ κοντά στην Τροιζήνα όπου διαδραματίζεται το έργο του Ρακίνα. (Στις 26-27/7)
Περισσότερες πληροφορίες
Ηλέκτρα / Ορέστης
Στηριζόμενος στις αντίστοιχες τραγωδίες του Ευριπίδη, ο Βέλγος σκηνοθέτης στήνει ένα σκηνικό-πεδίο μάχης για να συνθέσει μια μεγαλειώδη σκηνική τοιχογραφία της οικογένειας των Ατρειδών
Φαίδρα
Ο αρχαίος ελληνικός μύθος, τον οποίο έχει αποτυπώσει ο Ευριπίδης στον «Ιππόλυτο», περνά στη γαλλική Αναγέννηση και ο Ρακίνας καταπιάνεται με τον παράφορο έρωτα της Φαίδρας για το γιο του συζύγου της, τον Ιππόλυτο.
