
36 γυναικείες φωνές ενώνονται στο φεμινιστικό ηχητικό πρότζεκτ της Στέγης Ωνάση «Arachnesound», για να φτιάξουν τη δική τους ακουστική συλλογή υπό την καθοδήγηση της καινοτόμας δημιουργού AGF. Συγγραφείς, συνθέτριες, ποιήτριες και μουσική συναντιούνται στο μονόωρο έργο που είναι διαθέσιμο ελεύθερα στο κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση στο YouTube για να καταθέσουν τη δική τους ματιά πάνω στους φεμινισμούς, τη γλωσσική παράδοση και τον ήχο.

Με επίκεντρο γυναίκες συγγραφείς και ποιήτριες, πρόσφατες ή από την αρχαιότητα που άφησαν το δικό τους στίγμα αλλά και μυθολογικές προσωπικότητες, η πρωτοπόρα μουσική σύνθεση αναπαράγει στα 36 κομμάτια της τις ιστορίες διάσημων και άσημων ηρωίδων. Παράλληλα, τα κομμάτια, που προκύπτουν από γυμνές φωνές μέχρι ηχογραφήσεις πεδίου σε διαδηλώσεις και αποσπάσματα με έντονη ηχητική επεξεργασία, συνοδεύονται από μια σειρά animations του Ανδρέας Καραουλάνη, που επιχειρούν να εικονοποιήσουν τη κάθε μουσική σύνθεση.

Η AGF αναφέρει σχετικά με το πρότζεκτ: «Με εντυπωσιάζει το πώς οι άντρες κατάφεραν να ξεφορτωθούμε όλες τις γυναικείες θεότητες από το μυαλό μας. Είμαι άθεη, αλλά το βασικό μου ερώτημα είναι πώς τόσο πολλοί άνθρωποι υποτάσσονται σε πατριαρχικές, μονοθεϊστικού τύπου αντιλήψεις». Με βάση αυτό ζητήσαμε από τις δημιουργούς να παρουσιάσουν τη δική τους μουσική ή ποιητική θεότητα: άλλες πιο κρυπτικές και άλλες εντοπίζοντας τη θεότητα στη συλλογικότητα και την ανωνυμία, οι απαντήσεις κυκλώνουν όλο το φάσμα της γυναικείας παρουσίας στον ήχο.
AGF (Μουσικός και sound artist)

Αγάπες, φτιάχνω μια σειρά από EP αφιερωμένα στις θεότητες. Σε όλες τους – και στα τριακόσια εκατομμύρια που υπάρχουν – και απορρίπτω τον μονοθεϊσμό. Αντίστοιχα έχω φτιάξει και ένα EP για τους αληθινούς ανθρώπους.
Νικολέτα Χατζοπούλου (Συνθέτρια)
Μία από τις προσωπικές μου μουσικές θεότητες είναι η Elizabeth Fraser, η οποία με τη φωνή της εκλύει ενέργεια πέρα από αυτήν που μεταφέρουν οι λέξεις και οι όμορφοι ήχοι. Δημιουργεί κόσμους που αγκαλιάζουν το γήινο και το αιθέριο, μέσα από μια τεράστια παλέτα από ηχοχρώματα και βαθιά συναισθήματα. Ειδικά ο τρόπος που χρησιμοποιεί εξώκοσμα φωνήματα επεκτείνοντας τα όρια της φωνής της, είναι μια πραγματική σπουδή. Οι δίσκοι «Garlands» και «Blue Bell Knoll» των Coctaeu Twins, καθώς και το «The Moon and the Melodies», η συνεργασία τους με τον Harold Budd, μου προσφέρουν σε κάθε ακρόαση μια εμπειρία (γυναικείας) ομορφιάς και δύναμης.
Κωνσταντίνα Κορρυβάντη (Ποιήτρια)
Η ηρωίδα μου έχει συλλογική υπόσταση. Η προφορική μουσική παράδοση του τόπου μας - έμφυλα καθορισμένη - με τα νανουρίσματα, τα ταχταρίσματα και τα μοιρολόγια της αναβλύζει από την κελαριστή πηγή των δημοτικών τραγουδιών. Οι σκοποί αυτοί μουσουργούν λατρευτικά τον κύκλο της ζωής. Με μία σειρά ανωνύμων γυναικών να αποτελούν τις μελωδικά σπαραχτικές φωνές του γενέθλιου και θρηνητικού λόγου.
Οι γυναίκες αυτές, ως φύλακες ιστοριών, έχουν την λυρική θεία ποιότητα. Η μετρική, ο ρυθμός, οι επωδοί και οι προσωδίες των τραγουδισμάτων τους φέρουν στοιχεία που χρειάζεται να αντλήσει η ποίηση από την μουσική. Και οι σπουδαίες ποιητικές φωνές αυτό το κατορθώνουν. Όπως η Τζένη Μαστοράκη, για να δώσω ενδεικτικά ονοματεπώνυμο στο τάλαντο και τον θαυμασμό μου για την «βυζαντινή κυρά» της ποιητικής μουσικότητας που υφαίνει στα δύο τελευταία της βιβλία (1983 και 1989) ιστούς σαν πολύτροπα πεντάγραμμα.
Μαρία Παπαδομανωλάκη (Συνθέτρια, Sound artist)
Η Κim Gordon, στα 15 μου, με έμαθε να τολμώ να αυτοσχεδιάζω και να φαντάζομαι τη μουσική με το δικό μου τρόπο. H AGF είναι η θεότητα που μέσα από την ψηφιακή της γλώσσα, στα 24 μου, με έμαθε να πειραματίζομαι, να «σπάω» τη φωνή μου σε άλλες πιθανότητες. Στα 28 μου η Λένα Πλάτωνος με τράβηξε πίσω στη μητρική μου γλώσσα και με έμαθε να μη φοβάμαι να βουτάω στα «βαθιά» και στα 34 μου η Maryanne Amacher με έμαθε να (ξανα)ακούω τις συχνότητες (μέσα και έξω από το σώμα μου) μέσα στον τηλεματικό χωροχρόνο.
Άννα Στερεοπούλου (Συνθέτρια)
Μουσάων Ἑλικωνιάδων ἀρχώμεθ ̓ ἀείδειν,
αἵ θ ̓ Ἑλικῶνος ἔχουσιν ὄρος μέγα τε ζάθεόν τε
καί τε περὶ κρήνην ἰοειδέα πόσσ ̓ ἁπαλοῖσιν
ὀρχεῦνται καὶ βωμὸν ἐρισθενέος Κρονίωνος·
«Από τις Μούσες ν' αρχίσουμε τραγούδι, τις Ελικωνιάδες, που έχουν τον Ελικώνα, βουνό μεγάλο και ιερό, και γύρω απ' τη μαυρογάλαζη πηγή με πόδια απαλά χορεύουν, κι απ' τον βωμό του δυνατού γιου του Κρόνου».
Επίκληση Μουσών από τον Ησίοδο, στο έργο του, «Θεογονία» (Εισαγωγή / στ. 1-4 / 7ος αι. π.Χ.)
Μετάφραση: Σωκράτης Σκαρτσής
Reine Linda NYONGO (Πρόεδρος της κοινότητας του Κονγκό Μπραζαβίλ στην Ελλάδα, Μέλος της ομάδας συνηγορίας στο Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων)
Η μουσική ηρωίδα μου είναι η Charlotte Dipanda με καταγωγή από το Καμερούν. Τραγουδάει Afropop και Makossa, κυρίως σε ακουστική μορφή. Το πώς προσαρμόζει τη φωνή της σε άλλα μουσικά στυλ (rumba, afro trap) συναρπάζει. Οι στίχοι της προέρχονται από ιστορίες πραγματικής ζωής και εύκολα σε μεταφέρει στις καταστάσεις που περιγράφονται. Αν και μερικά από τα τραγούδια της είναι στη μητρική της γλώσσα «Μπακαλά και Ντουαλα», η φωνή της απευθύνεται σε κάθε έναν που απολαμβάνει την urban μουσική. Αυτό το είδος με κρατάει σε επαφή με την κουλτούρα μου και με την ήπειρό μου.