Secret Paris

Η διευθύντρια του «Pariscope» Πασκάλ Λεμέρ ξεναγεί την Κάτια Αρφαρά στο Παρίσι μιας Παριζιάνας, στα κρυμμένα μπιστρό της δεξιάς όχθης και στις πιο κουκλίστικες γειτονιές, μακριά από τους τουρίστες των Ηλυσίων Πεδίων.

Για να φτάσουμε στα γραφεία του «Pariscope», χρειάστηκε να κάνουμε μια μικρή… εκδρομή μέσα στο Παρίσι. Στεγασμένο δίπλα στον περιφερειακό, σε μια περιοχή γεμάτη γυάλινους ουρανοξύστες και επιχειρήσεις, το γαλλικής καταγωγής αδελφάκι του «Αθηνοράματος» μάς έδωσε την εντύπωση ότι είναι απομονωμένο από τη ζωή στην πόλη. «Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, είχαμε την έδρα μας στη λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων», μας λέει η διευθύντριά του Πασκάλ Λεμέρ, ενώ μας υποδέχεται στο άνετο γραφείο της με θέα στον πύργο του Άιφελ. «Όλα ήταν κυριολεκτικά στα πόδια μας. Αναγκαστήκαμε να φύγουμε όταν άρχισαν να κατακλύζουν τη λεωφόρο οι αλυσίδες καταστημάτων και οι μεγάλες φίρμες που αλλοίωσαν εντελώς το ύφος της. Τα ενοίκια στην περιοχή, όπως και στις περισσότερες του κέντρου, είναι πλέον απλησίαστα. Κι έπειτα, ποιος Παριζιάνος μπορεί να κάνει σήμερα βόλτα στην Αψίδα του Θριάμβου;». Η Πασκάλ Λεμέρ αποφεύγει συνειδητά όλα τα πολυσύχναστα και τουριστικά σημεία του Παρισιού. Οι έξοδοί της είναι συνήθως πολιτιστικές – «Μη με ρωτήσετε για μόδα, δεν έχω να σας πω τίποτα. Οι προτάσεις μου θα είναι μόνο πολιτιστικές και… γαστρονομικές!» μας προειδοποιεί από το τηλέφωνο. Και είναι πολύ προσεκτική στις επιλογές της: προτιμά σχεδόν αποκλειστικά τη γαλλική κουζίνα και χαρίζει συχνά στον εαυτό της δόσεις παρισινής πολυτέλειας στα εστιατόρια των αγαπημένων της ξενοδοχείων. Γεννημένη και μεγαλωμένη στο Παρίσι, η διευθύντρια του «Pariscope» έχει εγκατασταθεί εδώ και καιρό σε μία από τις πιο κουκλίστικες γειτονιές της δεξιάς όχθης, στις παρυφές της Μονμάρτρης, κοντά στην πλατεία της Πιγκάλ, στην καρδιά του 9ου διαμερίσματος. Αν και τα τελευταία χρόνια συγκεντρώνει ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον των «ψαγμένων» επισκεπτών της πόλης, η περιοχή διατηρεί ανέπαφο τον παρισινό χαρακτήρα της, προτείνοντας ενδιαφέρουσες ιδέες για τις βραδινές εξόδους αλλά και για τις πρωινές κυριακάτικες βόλτες. Από την αρχή της συνέντευξής μας, η Πασκάλ Λεμέρ επιμένει στον ιδιαίτερο χαρακτήρα της συνοικίας της: «Δεν την αλλάζω με τίποτα τη γειτονιά μου στο 9ο διαμέρισμα! Γύρω μου έχω ό,τι χρειάζομαι, γεγονός που περιορίζει τις μετακινήσεις μου στο ελάχιστο!». Υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα μέρη στα οποία συχνάζετε τις καθημερινές;

Λατρεύω να ψωνίζω στη rue des Martyrs. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια, δεν υπήρχαν εκεί παρά μόνο εμπορικά καταστήματα, παντοπωλεία, ζαχαροπλαστεία κ.λπ. Τον τελευταίο καιρό, έχει γεμίσει με μικρά εστιατόρια και μικροσκοπικά μαγαζάκια με ρούχα και κοσμήματα. Και πάλι όμως διατηρεί τη γοητεία της. Είναι μια γειτονιά όπου όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας και λέμε ακόμη καλημέρα.

Και τα βράδια; Προτιμάτε πάντα τα εστιατόρια της γειτονιάς σας;

Τα προτιμώ κυρίως τα βράδια. Συχνά δειπνώ σε κάποιο από τα μπιστρό της πλατείας Gustave Toudouze, δεν ξέρω αν τη γνωρίζετε. Δεν μου αρέσει να συχνάζω σε πολύβουα μέρη. Αγαπώ πολύ την καλή γαλλική κουζίνα και την απολαμβάνω σε μικρά εστιατόρια με ατμόσφαιρα εποχής και οικογενειακή περιποίηση. Ένα από τα αγαπημένα μου στέκια, με κλασικά γαλλικά πιάτα, είναι το «48, rue Condorcet», με τον φοβερό Πασκάλ που μπορεί να σου φτιάξει τα πάντα στο λεπτό, ή το «Le Spring» στη rue de la Tour d’Auvergne, ένα μικροσκοπικό εστιατόριο με εξαιρετική κουζίνα. Τις λίγες φορές που… αλλάζω διαμέρισμα, μου αρέσει πολύ να εξερευνώ το 6ο, στην αριστερή όχθη. Πέρα από το τουριστικό κομμάτι του κοντά στο Saint-Germain, το οποίο έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια εξαιτίας των οίκων μόδας που το έχουν κατακλύσει, το διαμέρισμα αυτό παραμένει γεμάτο ήσυχους δρόμους, γκαλερί και μικρές πλατείες που είναι άγνωστες στους περισσότερους – όπως αυτή κοντά στο μουσείο-ατελιέ του Ντελακρουά. Το Παρίσι που αγαπώ βρίσκεται μακριά από τους πολυσύχναστους δρόμους και τα πολυκαταστήματα με τις μεγάλες φίρμες. Σε περιοχές όπως η λεωφόρος των Ηλυσίων Πεδίων δεν μπορώ να περπατήσω πια…

Πώς περνά τις Κυριακές της μια Παριζιάνα;

Μου αρέσει να κάνω βόλτες στις όχθες του Σηκουάνα, στο νησάκι Saint-Louis, στο νησί της Cite΄ . Περπατάω πολύ, χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα, και γευματίζω σε κάποιο από τα μπιστρό που ανακαλύπτω τυχαία. Αν μείνω στη γειτονιά μου, χαζεύω στα μαγαζάκια της rue des Martyrs, η οποία γίνεται πεζόδρομος τις Κυριακές, και παίρνω πρωινό σ’ ένα μικρό εστιατόριο, το «Supernature» στη γειτονική οδό Trevise.

Πού θα πηγαίνατε ένα φίλο σας που θα ερχόταν πρώτη φορά στο Παρίσι;

Θα τον πήγαινα, κλασικά, στον πύργο του Άιφελ, στο μουσείο του Λούβρου και στην Παναγία των Παρισίων, αλλά πρώτα απ’ όλα θα κάναμε παρέα μια βόλτα στο ποτάμι. Κάθε φορά που διασχίζω την Pont Neuf σκέφτομαι ότι ζω σε μια από τις πιο όμορφες πόλεις του κόσμου… Για δείπνο, θα προτιμούσα να δοκιμάζαμε κάτι πιο εξεζητημένο, παραμένοντας στη δεξιά όχθη. Αγαπώ ιδιαίτερα τα εστιατόρια των ξενοδοχείων και κάποιες φορές προσφέρω στον εαυτό μου μικρές δόσεις πολυτέλειας. Ένα από αυτά είναι το ολοκαίνουργιο ξενοδοχείο των αδελφών Costes, το «Amour», στον αριθμό 9 της οδού Navarin, κοντά στο σπίτι μου. Η αυλή του είναι πανέμορφη, ακόμη και για απεριτίφ. Μια αριστοκρατική, αλλά πανάκριβη επιλογή θα μπορούσε να είναι και το «Bristol», στη rue du Faubourg Saint-Honore΄ , από τις πιο αγαπημένες γωνιές για φαγητό στην πόλη, που επιπλέον διαθέτει έναν από τους καλύτερους σεφ της χώρας. Θα κάναμε ακόμα μια βόλτα στο «Hotel de Montalembert» στο 7ο διαμέρισμα, στην αριστερή όχθη. Το εστιατόριό του είναι πολύ γοητευτικό, όπως και η μικρή εσωτερική αυλή του που πρόσφατα ανακαινίστηκε.

Θα προτείνατε κάτι ιδιαίτερο σε κάποιον τακτικό επισκέπτη της πόλης; Μπορούμε ακόμη να μιλάμε για ένα «άγνωστο» Παρίσι;

Φυσικά! Η πόλη είναι ανεξάντλητη – ακόμα κι εγώ συνεχίζω να την ανακαλύπτω. Επιπλέον, ανανεώνεται συνεχώς πολιτιστικά. Σε κάποιον που γνωρίζει λίγο καλύτερα την πόλη,

θα πρότεινα μια επίσκεψη στο ολοκαίνουργιο μουσείο του Quai Branly. Έχει εξαιρετικά ενδιαφέρουσες συλλογές, έναν όμορφο κήπο κι ένα εντυπωσιακό εστιατόριο με θέα στο Σηκουάνα και τον πύργο του Άιφελ. Έπειτα, το κτίριο φέρει την υπογραφή του Ζαν Νουβέλ και παρουσιάζει από μόνο του ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον. Υπάρχει επίσης η καινούργια Πινακοθήκη στην πλατεία Madeleine, που εγκαινιάστηκε τον περασμένο Ιούνιο – ένας εντυπωσιακός χώρος για τη σύγχρονη τέχνη, σε μία από τις πιο όμορφες γειτονιές της πόλης.

η ομαδα του «parsicope» προτεινει

μουσεια

Pinacotheque de Paris 2.000 τετραγωνικά μέτρα σύγχρονης τέχνης στην Place de la Madedeleine, μια από τις

πιο αριστοκρατικές πλατείες της πόλης. Από τις 10 Οκτωβρίου τρέχειέκθεση του Ρώσου ζωγράφου Chaim Soutine (www.pinacotheque.com).

Το Quai Branly είναι το μουσείο για τις «μη δυτικές τέχνες», που άνοιξε πρόσφατα τις πόρτες του σε μια προνομιακή παρισινή τοποθεσία: στις όχθες του Σηκουάνα και με φόντο τον Πύργο του Άιφελ. Οι μόνιμες συλλογές του μουσείου είναι εντυπωσιακές: 300.000 αντικείμενα από την Αφρική, την Αμερική, την Ασία και την Ωκεανία, καθώς και μία από τις σημαντικότερες συλλογές μουσικών οργάνων στην Ευρώπη. Πληροφορίες για τις περιοδικές εκθέσεις

του μουσείου στη διεύθυνση: www.quaibranly.fr.

Εκθεσεις

Αναδρομική έκθεση του Arcimboldo στο Muse΄e du Luxembourg (19, rue de Vaugirard, στο 6ο διαμέρισμα), έως τις 13 Ιανουαρίου 2008.

Αναδρομική έκθεση του Alberto Giacometti στο Κέντρο Πομπιντού (place Georges Pompidou, 4ο διαμέρισμα), από τις 17 Οκτωβρίου έως τις 11 Φερβουαρίου του 2008. Θεαματα

Ως τις 10 Νοεμβρίου, ο βετεράνος σκηνοθέτης Claude Regy παρουσιάζει το έργο «Άνθρωπος χωρίς σκοπό» του Νορβηγού συγγραφέα Arne Lygre στο θέατρο Odeon-Ateliers Berthier και στο πλαίσιο του Φεστιβάλ του Φθινοπώρου, που άρχισε στις 12 Σεπτεμβρίου (www.festival-automne.com).

Η Εμανουέλ Μπεάρ επιστρέφει στη σκηνή με το έργο «Jean et Beatrice» της Carole Frechette. Στο Theatre de la Madeleine (19, rue de Surene), σε σκηνοθεσία του Χανς Πέτερ Κλόος, από τον Οκτώβριο ως το τέλος της χρονιάς.

Το Παρίσι «απo μέσα»

To πάρκο Andre Citroen, στις παλιές εγκαταστάσεις του εργοστασίου αυτοκινήτων.

Ξενοδοχεια στην καρδια της πολης

Hotel Montalembert (3, rue de Montalembert, +33 1454 96868): Πρόσφατα ανακαινισμένο, διαθέτει ένα εξαιρετικό εστιατόριο με μενού που αλλάζει κάθε μήνα. Στην καρδιά της αριστερής όχθης, διευκολύνει πολύ τις μετακινήσεις σας.

Hotel Bel-Ami (7-11, rue St-Benoit, +33 1426 15353): Σε μικρή απόσταση από την κλασική στάση για απεριτίφ στα διάσημα καφέ της boulevard Saint-Germain, «Flore» και «Deux Magots», το κομψό «Bel-Ami» αποτελεί μία ακόμη πρακτική (αν και λίγο ακριβή) λύση για τη διαμονή σας.

διαμονη για μυημενους

Hotel Amour (9, rue Navarin, +33 1487 83180): Διακοσμημένο με άποψη από διάσημους καλλιτέχνες, όπως η Σοφί Καλ, το τελευταίο απόκτημα των αδελφών Costes στο 9ο διαμέρισμα συγκεντρώνει εκλεκτό κόσμο τόσο στις σουίτες του όσο και στο κομψό εστιατόριο που λειτουργεί στο μινιμαλιστικό του αίθριο.

Hοtel Bristol (112, faubourg Saint-Honore, τηλ. +33 1534 34325): Πολυτελές παριζιάνικο ξενοδοχείο, που ενέπνευσε όλους τους φωτογράφους μόδας των ’60s, με προεδρικές σουίτες και δύο εξαιρετικά εστιατόρια: ένα στον κήπο (λειτουργεί μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου) κι ένα χειμωνιάτικο στην αίθουσα του ιδιωτικού θεάτρου που διέθετε κάποτε το ξενοδοχείο. Στο salon de the διοργανώνονται συχνά επιδείξεις μόδας. Στις 22 Σεπτεμβρίου, πίνοντας το τσάι σας, μπορείτε να δείτε τη νέα κολεξιόν του Ungaro, ενώ στις 6 Οκτωβρίου προσκεκλημένος του ξενοδοχείου είναι ο Marc Antoine Barois.

Νεες διευθυνσεις για φαγητο

Le Μini Palais (avenue Winston Churchill και Perron Alexandre III, +33 1425 64242, 8ο διαμέρισμα): Μια νέα διεύθυνση στην καρδιά του εκθεσιακού χώρου του Grand Palais, με τη σφραγίδα του Gilles Choukroun, που μένει ανοιχτή από το πρωί μέχρι τις 2 τα ξημερώματα. Ανάμεσα στα δροσερά φθινοπωρινά πιάτα του, δοκιμάστε ρολό σολομού με φρέσκα λαχανικά αλλά και τη σπεσιαλιτέ του: foie gras με φιστίκι.

Για το κυριακατικο πρωινο

Supernature (12, rue Trevise, +33 1477 02103, 9ο διαμέρισμα): Ένα συμπαθητικό ρεστό για το brunch της Κυριακής αλλά και για το μεσημεριανό σας, με οικολογικά κρασιά και πρωτότυπες ιδέες για χορτοφάγους.

Μπιστρο για «Παριζιανους»

48, rue Condorcet (+33 1452 69819, 9ο διαμέρισμα): Γαλλική κουζίνα με σπιτικά πιάτα από τη Μιριέλ και τον Πασκάλ. Δοκιμάστε την πραγματικά ιδιαίτερη ομελέτα του.

Au Petit Theatre (15, place du Marche Saint-Honore, +33 1426 10093, στο 1ο διαμέρισμα): Εδώ θα βρείτε το καλύτερο χοιρινό ποδαράκι του Παρισιού από τον πολυβραβευμένο σεφ που έχει αναλάβει την κουζίνα. Τα γουρουνάκια κυριαρχούν και στην πρωτότυπη διακόσμηση.

Bistrot d’a Cote Villiers (16, avenue de Villiers, +33 1476 32561, στο 17ο διαμέρισμα): Το μενού μπορεί να φτάσει στα € 50, αλλά αξίζει τον κόπο τόσο για την ατμόσφαιρα εποχής όσο και για την ποιότητα της κουζίνας που φέρει τη σφραγίδα του Michel Rostang.

Le bistrot d’a Cote (10, rue Gustave Flaubert, +33 1426 705814, 17ο διαμέρισμα): Πρόκειται για το πρώτο εστιατόριο του διάσημου σεφ Michel Rostang, μία από τις καλύτερες διευθύνσεις για κλασική γαλλική κουζίνα.

Πρωτη γνωριμια με την πολη

Η Παναγία των Παρισίων, ο «καθεδρικός των καθεδρικών», στο νησάκι της Cite.

Η Sainte-Chapelle, το μικρό παρεκκλήσι του 13ου αιώνα, διαθέτει τα καλύτερα βιτρό του Παρισιού. Θα την ανακαλύψετε στην αυλή του Μεγάρου των Δικαστηρίων, δίπλα από την Conciergerie, την πρώτη φυλακή του Παρισιού και ένα από τα σύμβολα της Γαλλικής Επανάστασης. Τα απογεύματα διοργανώνονται συναυλίες κλασικής μουσικής.

Ο λόφος της Μονμάρτρης και η βασιλική της Sacre΄-Coeur διαθέτουν πανοραμική θέα στην πόλη. Αξίζει τον κόπο να περπατήσετε στο λόφο, αρχίζοντας από την πλατεία Τertre με τους υπαίθριους ζωγράφους και το Moulin de la Galette, το γνωστό μύλο της rue Lepic.

Το Τροκαντερό, και η εσπλανάδα του ανάμεσα στα δίδυμα κτίρια του Εθνικού Θεάτρου του Chaillot και του «Musee de l’Homme», προσφέρει την καλύτερη θέα στον πύργο του Άιφελ – για την περίπτωση που δεν αντέχετε να στηθείτε με τις ώρες στην ουρά προκειμένου να ανεβείτε στην κορυφή του.