Από τη Λιβαδειά ως τη Ναύπακτο‚ μέσω της ορεινής διαδρομής και μετά πάλι πίσω από το θαλασσινό δρόμο, η Ελένη Κούκη έγραψε συνολικά 800 χλμ. κι απέδειξε ότι καμιά φορά οι διαδρομές της μεγάλης φυγής είναι
πολύ πιο κοντινές απ’ ό,τι φαντάζεσαι.
Ο «μικρός κύκλος της Στερεάς» είναι must για τους λάτρεις της οδήγησης, αφού μπαίνεις γρήγορα στην ουσία της διαδρομής: από τα 800 χλμ. που διανύσαμε μόνο τα 80 της εθνικής οδού ως τη Θήβα ήταν αδιάφορα? όλα τα υπόλοιπα επιφυλάσσουν ατελείωτες εναλλαγές εικόνων σ’ έναν πλούσιο συνδυασμό βουνού και θάλασσας. Πρώτος καφές στην Κρύα Η μικρή και περιποιημένη κωμόπολη της Λιβαδειάς κρύβει στην κορυφή της τον ζεν χώρο της Κρύας με πηγές, πλατάνια κι αναπαλαιωμένους νερόμυλους. Εντάξει, και καφετέριες, εκ των οποίων ξεχωρίσαμε την «Έρκυνα» για τα παραδοσιακά σιροπιαστά και τη «Νεροτριβή» γιατί στεγάζεται σ’ ένα πέτρινο ανακαινισμένο κτίριο. Οι δύο πιο ενδιαφέρουσες διευθύνσεις για φαγητό είναι η ψησταριά της Κρύας (ζουμερά παϊδάκια) και το σχετικά καινούργιο εστιατόριο «Νερόμυλος», που βρίσκεται στο πιο εντυπωσιακό κτίριο της περιοχής στο ισόγειο του οποίου υπάρχει αίθουσα περιοδικών εκθέσεων – αυτήν την εποχή θα δείτε παλιές ελληνικές αφίσες από τον 19ο αιώνα μέχρι τα μεταπολεμικά χρόνια. Αφήνουμε τη Λιβαδειά με γλυκιά διάθεση και σκεφτόμαστε ότι την επόμενη φορά θα επισκεφτούμε τον ημιτελή αρχαίο ναό του Διός Βασιλέως σ’ ένα μικρό ύψωμα έξω από την πόλη. Παράκαμψη για Όσιο Λουκά Ανεβαίνοντας για Αράχοβα, στην παράκαμψη για Δίστομο, η καφέ πινακίδα μάς καλεί να επισκεφτούμε το μοναστήρι του Οσίου Λουκά. Τώρα την άνοιξη ο επαρχιακός δρόμος φιδογυρίζει μέσα από ανθισμένους αμυγδαλεώνες και καταλήγει σ’ ένα μαλακό ύψωμα που αγναντεύει μια απέραντη, κατάσπαρτη πεδιάδα. Το ίδιο το μοναστήρι είναι εντυπωσιακό. Τα διάσημα ψηφιδωτά του στραφταλίζουν και οι λεπτές πλάκες από αλάβαστρο στα παράθυρα φιλτράρουν το φως και δημιουργούν υποβλητική ατμόσφαιρα. Δίπλα από το καθολικό, θα βρείτε ένα μικρό μουσείο για τη βυζαντινή τέχνη της περιοχής, που στεγάζεται στην Τράπεζα του μοναστηριού. Λουκουμάκι, τελευταία ματιά στην πεδιάδα και δρόμο.
Φτάνουμε Αράχοβα Προτιμήσαμε να διανυκτερεύσουμε στην Αράχοβα για να κόψουμε κίνηση και να μάθουμε τα νέα. Στα must της περιοχής, το «Tsi tsi» στο Λιβάδι, ένα πολυμορφικό ταχυφαγείο, με έμφαση στις τοπικές γεύσεις και budget λογική – τα πιάτα δεν ξεπερνούν τα € 10. Λειτουργεί από το πρωί ως χώρος πρωινού και shopping μέχρι το βράδυ, οπότε αποκτά μια κλαμπίστικη νότα. Απολαύσαμε καυτή μανιταρόσουπα, γλυκόξινα παϊδάκια και μαλακό οψιμοτύρι, σερβιρισμένο σε μικρά λευκά ποτηράκια για πάρτι (!), αραγμένοι δίπλα στην τζαμαρία (το μαγαζί είναι κυκλικό και όλο τζάμι). Το βράδυ περάσαμε από το επίσης καινούργιο εστιατόριο «Tavola», γλυκύτατο, μικροσκοπικό, ιταλικό και bio gourmet. Ηνίοχος, αλλά όχι μόνο Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε νωρίς για το μουσείο των Δελφών, το οποίο μετά τους Ολυμπιακούς είναι πραγματικά ένα από τα ωραιότερα της περιφέρειας. Μπήκαμε για μια βιαστική ματιά στον Ηνίοχο και κολλήσαμε με τα γλυπτά από τα Αρχαϊκά μέχρι τα Ρωμαϊκά χρόνια. Για καφέ, μετά, προσπεράσαμε την... coffee street (τον «κάτω» δρόμο δηλαδή) κι ανηφορίσαμε για το ξενοδοχείο «Amalia» και το απόλυτα ’60s lobby του με το μεγάλο σιδερένιο τζάκι-νησίδα.
Χρυσό μυστικό Έντεκα χιλιόμετρα πιο μακριά, το χωριό Χρυσό είναι από τα πιο ψαγμένα για low profile weekend. Γραφικό, πετρόκτιστο, αγναντεύει θάλασσα, διαθέτει μία εγγυημένη ψησταριά (τον «Χαρίτο» στην κεντρική πλατεία) κι έναν απλό και καθαρό ξενώνα με δίκλινα (€ 50). Μια χαρά δηλαδή. Στα ταμπάκικα της Άμφισσας Η πιο απροσδόκητη στάση στο ταξίδι μας ήταν η Άμφισσα. Ακριβώς κάτω από το κάστρο της απλώνεται η γειτονιά της Χάρμαινας με τα ταμπάκικα (παραδοσιακά βυρσοδεψεία), πολλά από τα οποία λειτουργούν ακόμη. Περπατάς στα στενά σοκάκια κι επισκέπτεσαι τη μικρή Δημοτική Πινακοθήκη, που στεγάζεται σ’ ένα αναστηλωμένο ταμπάκικο, με έργα του Σπύρου Παπαλουκά. Για να μάθουμε τα μυστικά των χειροποίητων δερμάτων, μπήκαμε στο ταμπάκικο του κυρίου Μερινόπουλου, ο οποίος μας ξενάγησε στο χώρο του. «Μας έρχονται πολλά σχολεία», μας εξήγησε, για να συμπληρώσει: «Από μας ήρθαν και πήρανε εγκαταστάσεις κι εργαλεία για το μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα». Τα βουνά και εμείς-Βαρδούσια Μετά την Άμφισσα το τοπίο αλλάζει. Ατελείωτα βοσκοτόπια, μικρά, σχεδόν ερημωμένα χωριά (λίγο έξω από τη Βουνιχώρα σταματήσαμε για ανεφοδιασμό σε τυροκομικά και αγελαδινό βούτυρο αληθινά μικρής παραγωγής). Η περιοχή της Δωρίδας είναι από τις πιο απομονωμένες στην Ελλάδα – μεγάλη έκπληξη, αν σκεφτείς ότι απέχει μόλις 50 χλμ. από την Αράχοβα. Ήρθαμε ως εδώ με την επιθυμία ν’ αντικρίσουμε τα μισοβυθισμένα σπίτια του Κάλλιου στην τεχνητή λίμνη του Μόρνου, αλλά ατυχήσαμε? οι πρόσφατες βροχές είχαν σηκώσει τη στάθμη των νερών. Αποζημιωθήκαμε όμως –και με το παραπάνω– με μια επίσκεψη στο χωριό Συκιά: μια χούφτα σπιτιών στη βάση μιας εντυπωσιακής ορθοπλαγιάς με σχεδόν αρνητική κλίση. Δεύτερο highlight η όλο φουρκέτες διαδρομή ως το Κροκύλειο, που αποκαλύπτει το πανόραμα των βουνών και σ’ αφήνει ν’ αγναντέψεις τα φιόρδ της λίμνης.
Θάλασσα, θάλασσα! Φτάσαμε στη Ναύπακτο αργά το βράδυ του Σαββάτου. Τα μπαράκια γύρω από το λιμάνι γεμάτα (ξεχωρίσαμε το «Dock» για τη διακόσμηση με τα μεγάλα κόκκινα φωτιστικά)? το ίδιο και τα μεζεδοπωλεία. Στο «Ευ-οίνος» στο Στενοπάζαρο χρειάστηκε να περιμένουμε αρκετή ώρα μέχρι να βρούμε τραπέζι. Σημειώστε ότι όσο προχωράει η κατασκευή της Ιονίας Οδού θ’ ακούμε όλο και πιο συχνά για τη Ναύπακτο. Πέρα από τη γραφικότητα του κάστρου και την ποικιλία επιλογών που προσφέρουν οι ορεινές της περιοχές, πρόσφατα συνέβησαν και κάποιες ξενοδοχειακές κινήσεις που ανεβάζουν τον πήχη. Το boutique ξενοδοχείο «Το αρχοντικό της Πέπως», με τη ρομαντική διακόσμηση και το εντυπωσιακά επαγγελματικό σέρβις, είναι το μεγάλο νέο της πόλης. Μάλιστα, απ’ ό,τι μάθαμε, η ίδια εταιρεία σχεδιάζει ακόμη ένα ξενοδοχείο στην ορεινή Ναυπακτία, στο Παλιοξάρι, με φουλ υποδομή resort. Βίρα για το «Μπάρκο της Μαρίτσας» Απολαμβάνουμε κάτι φίνα σαντουιτσάκια στο «Αρχοντικό της Πέπως», ενώ σχεδιάζουμε την επιστροφή μας από τη θαλασσινή οδό: Ερατεινή-Γαλαξίδι-Ιτέα. Πρώτη στάση στην περιοχή Γλυφάδα και καφές εν πλω, στο πλοιάριο που μας περνάει απέναντι, στα Τριζόνια – τη θέλαμε αυτήν τη μικρή θαλασσινή παράκαμψη. Επιστροφή στη στεριά και βουρ για Γαλαξίδι. Έχουμε οπτική επαφή με τη θάλασσα περίπου σε όλη τη διαδρομή και είμαστε σχεδόν μόνοι μας στο δρόμο – πέρα από κάποιες... υπέρβαρες νταλίκες που θέλουν ν’ αποφύγουν τα μπλόκα της Εθνικής. Φτάνουμε στο Γαλαξίδι μεσημέρι και μάλιστα πεινασμένοι. Που σημαίνει ότι προσπερνάμε τα γραφικά καπετανόσπιτα, τους ναούς, τα μουσεία, τα μονοπάτια στη Χηρόλακκα και πάμε κατευθείαν στο «Μπάρκο της Μαρίτσας» στην προκυμαία. Το πιο ονομαστό εστιατόριο της περιοχής στεγάζεται σ’ ένα μεγάλο πέτρινο κτίριο, που παλιά λειτουργούσε ως καφενείο των μεγαλοκαπεταναίων. Η κλασική επίπλωση με τους τσέστερφιλντ καναπέδες, τα σκούρα ξύλινα τραπέζια και τις αντίκες δημιουργεί παραδόξως ένα χώρο «χαλαρό», με πατίνα. Το μενού έχει δύο όψεις: θα βρείτε παραδοσιακές συνταγές, π.χ. κελέμια (τα γαλαξιδιώτικα γεμιστά κρεμμύδια), φρέσκα ψάρια και ψαρονοστιμιές, αλλά και φινετσάτες πάστες, όπως σπαγκέτι με φρέσκα μύδια και πέστο μαϊντανού, εκτελεσμένα με ακρίβεια. Κατά τ’ άλλα, το Γαλαξίδι είναι η... κόλαση του διαιτώμενου? στον κεντρικό δρόμο καραδοκούν τα γλυκά της Μίνας και το φοβερό γαλατομπούρεκο του Νικοτάκη. Ιτέα-Δεσφίνα Φτάσαμε αργά στην Ιτέα κι έτσι δεν προλάβαμε να δοκιμάσουμε ούτε τα μύδια στα «Φώκλαντ» ούτε το κοντοσούβλι της Δεσφίνας. Άλλη φορά. Απολαύσαμε όμως τη διαδρομή, που ανεβαίνει σ’ ένα πέτρινο ξερό βουνό και σου προσφέρει την ωραιότερη θέα στον Κορινθιακό κόλπο.
Διαμονή
Αράχοβα Santa Marina Arachova Το ανακαινισμένο «Ξενία» εδώ και λίγα χρόνια λειτουργεί ως στιλάτο ξενοδοχείο. Σταθερό ατού η θέση, που του εξασφαλίζει άπλετη θέα. Άνετα δωμάτια, με ιδιαίτερη διακόσμηση σε γήινους χρωματισμούς, ωραίο countrystyle καθιστικό με τζάκι (2267031230, www.santa-marina.gr, τιμή δίκλινου για σαββατοκύριακο € 250). Santa Marina Resort & Spa Λίγο έξω από την Αράχοβα, στο δρόμο για το Λιβάδι, ένα deluxe ξενοδοχείο με κομψή country διακόσμηση. Δωμάτια-σουίτες ή μεζονέτες απλόχωρες σε τετραγωνικά, με θέα έως τη θάλασσα. Ultra χαλαρωτική wet area με μικρό, αλλά κομψό spa και θερμαινόμενη πισίνα (2267031954, www.santa-marina.gr, από € 400). Αίγλη Resort & Spa Ένα από τα πιο πρόσφατα ξενοδοχεία στην πόλη. Πολυτελής διακόσμηση mix & match style, μεγάλοι κοινόχρηστοι χώροι, εξοπλισμένο γυμναστήριο κι εσωτερική θερμαινόμενη πισίνα. Ωστόσο, διαπιστώσαμε κάποιες αστοχίες στο σέρβις (2267031767, www.aegli-arachova.gr, από € 160). Δελφοί Amalia Delphi Στην κορυφή του οικισμού δεσπόζει το «Amalia» με την εξαίσια μοντέρνα αρχιτεκτονική. Το υπέροχο λόμπι με το μεγάλο κεντρικό τζάκι-νησίδα σε κάνει να νιώθεις ότι πρωταγωνιστείς σε ταινία της χρυσής εποχής της Φίνος Φιλμ (με την καλή έννοια). Μπορείτε ν’ απολαύσετε τον καφέ σας εδώ και χωρίς να μένετε στο ξενοδοχείο. Η μονάδα, δυναμικότητας 154 δωματίων, βρίσκεται σε φάση ανακαίνισης που τονίζει τη ρετρο μοντέρνα αίσθηση του χώρου. Τα καινούργια δωμάτια έχουν απλή επίπλωση με κάποιες ’60s πινελιές και απλά μπάνια (2265082101, www.amalia.gr, € 150). Χρυσό Ξενώνας Χρισσό Στο πάνω μέρος του χωριού, ένας απλός ξενώνας 9 δωματίων και 3 διαμερισμάτων με τζάκι. Πολύ απλή διακόσμηση, μικρά, αλλά πεντακάθαρα μπάνια. Ζεστός χώρος πρωινού με τζάκι (2265082001, www.hrissorooms, από € 50). Κροκύλειο Παράδεισος Συγκρότημα πέτρινων σπιτιών στην κορυφή του χωριού, με υπέροχη θέα στις κορυφές των Βαρδουσίων. Πολύ απλή διακόσμηση στα όρια του «γυμνού», αλλά σύγχρονης κατασκευής. Θα βρείτε και μικρό ταβερνάκι που σερβίρει ντόπια κρέατα και σπιτικές πίτες (2266041451, 6944596261, από € 60 χωρίς πρωινό). Ναύπακτος Αρχοντικό της Πέπως Κουκλίστικο boutique ξενοδοχείο 7 δωματίων σε αναπαλαιωμένο νεοκλασικό του 1850. Η στενότητα του χώρου ισοφαρίζεται από τον εργονομικό σχεδιασμό και τη ρομαντική διακόσμηση. Πρόσφατα προσέθεσε στο δυναμικό του ακόμη ένα δωμάτιο, στη σοφίτα. Πολύ καλό πρωινό με ποικιλία χειροποίητων εδεσμάτων, και cozy καθιστικό (Ιλάρχου Τζαβέλλα 11, 2634038185, www.arxontiko-pepos.gr, από € 95). Γαλαξίδι Γανυμήδης Ο κλασικός ξενώνας της πόλης λειτουργεί υπό νέα διεύθυνση, ανακαινισμένος, αλλά στις προδιαγραφές του παλιού ιδιοκτήτη Μπρούνο. Πιο απλά, το πρωινό παραμένει υπέροχο και τις ζεστές ημέρες θα το απολαύσετε στην υπέροχη αυλή. Τα δωμάτια του παλιού κτιρίου υπερτερούν σε ατμόσφαιρα (2265041328, www.ganimede.gr, από € 70).
5 Must Εστιατόρια
Tavola, Αράχοβα Σ’ ένα μικρό στενό λίγα μέτρα από τον κεντρικό δρόμο, εδώ κι ένα χρόνο λειτουργεί αυτό το πραγματικά cozy ιταλικό εστιατόριο. Ελάχιστα τραπέζια (γι’ αυτό φροντίστε εγκαίρως), ανοιχτή κουζίνα για ν’ απολαμβάνουν οι επισκέπτες το θέαμα κι ένας κατάλογος από πάστες φτιαγμένες από βιολογικές πρώτες ύλες (6973431969). Φαρόπουλος, Άμφισσα Το πιο ιδιαίτερο φαγάδικο της Άμφισσας φιλοξενείται σ’ ένα παλιό καπνοπωλείο-οινοπνευματοπωλείο ηλικίας 100 χρόνων, που η νεότερη γενιά το μετέτρεψε σε εστιατόριο, διατηρώντας όμως ατόφιο το σκηνικό. Το μενού περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, ωραίο τας κεμπάμπ, γαρδούμπες και μπακαλιάρο σκορδαλιά (2265028823). Κουζίνα Μαρία Λόη, Ναύπακτος Το καλύτερο εστιατόριο της Ναυπάκτου, στον πεζόδρομο του λιμανιού, με δημιουργική μεσογειακή κουζίνα. Ντόπιες πρώτες ύλες (π.χ. το υπέροχο κατσικάκι Θέρμου) ανεβάζουν τη γενική εικόνα (Ανεμογιάννη 3, 2634038411). Το Μπάρκο της Μαρίτσας, Γαλαξίδι Ένα από τα πιο διάσημα εστιατόρια της ευρύτερης περιοχής – και δικαίως. Ατμόσφαιρα εποχής στη μεγάλη πέτρινη σάλα, που άλλοτε φιλοξενούσε το «καλό» καφενείο του Γαλαξιδίου, χαλαρή διακόσμηση που συνδυάζει παλιά αντικείμενα με μποέμ διάθεση, πολύ καλή, σταθερή κουζίνα με κορυφαίες τις πάστες με θαλασσινά. Όταν ο καιρός είναι καλός, τρώμε έξω αγναντεύοντας τις βαρκούλες (2265041059). Τρία Γουρουνάκια, Γαλαξίδι Έξω από την πιάτσα της προκυμαίας, το cozy αυτό εστιατόριο με την κουκλίστικη πινακίδα ειδικεύεται στο κρέας· σπεσιαλιτέ η σταβλίσια μπριζόλα (2265042050)
