Με εμπνευσμένα events και δημιουργική διάθεση, η Λάρισα ανεβάζει σταθερά mixology στροφές, τροφοδοτεί εγχώριες και ξένες μπάρες με νέα ταλέντα και αναδεικνύεται σε απόλυτο προορισμό για city breaks με έμφαση στο εκλεκτό bar hopping.
Με τη Λάρισα ξανασυστηθήκαμε τον περασμένο Μάιο, όταν ανέβηκα για το Bar Engage, ένα μεγαλεπήβολο event με guests μια ντουζίνα Γάλλους αναγνωρισμένους bartenders, που εμπνεύστηκαν οι άνθρωποι του «Kubrick» (Πρωτοπαπαδάκη 12, 6977356011). Τότε ανακάλυψα μια ολοζώντανη πόλη, με συγκεντρωμένη την all day δράση στα οικοδομικά τετράγωνα που περικλείουν την Πλατεία Ταχυδρομείου και την Κεντρική Πλατεία. Ιδανικά αυτό το κείμενο θα ήθελα να το είχα γράψει στο vintage, μοντέρνας επίπλωσης αναγνωστήριο του «Λίντο» (Ηφαίστου 2 & Βενιζέλου, 2410532693).
Ρίχνοντας ματιές αρχαίο θέατρο απέναντι και κατεβαίνοντας πότε πότε στο κάτω επίπεδο του «Κλίμαξ» (2410251108) για ένα σάντουιτς με ελληνικά τυριά και αλλαντικά ή ένα cheesecake με βιολογική μαρμελάδα. Επειδή είμαι λιχούδης, κάποια στιγμή θα πεταγόμουν μέχρι το πλήρες αστικών μύθων (περί επισκέψεως Ωνάση κ.λπ.) ιστορικό ψητοπωλείο του «Αδάμου» (Πανός 9, 2410530566) για να τσιμπήσω στο όρθιο τραγανές πετσούλες αρνιού. Θα χαλάρωνα το απόγευμα στο ξενοδοχείο μου, το «Grecotel Larissa Imperial» (Φαρσάλων 182, 2410687600, από € 85), κάτω από τους κρουνούς της εσωτερικής πισίνας που διαλύουν τους κόμπους στην πλάτη ρίχνοντας με δύναμη ζεστό νερό.
Το βράδυ θα περνούσα από το «Με Ζεν» (Καποδιστρίου 4, 2410628696) για εκείνον το θεϊκό γύρο μπακαλιάρου ή το homemade παστό σκουμπρί, που θα συνόδευα με το σωστό τσίπουρο, όλα με τη φροντίδα του ιδιοκτήτη αυτού του φιλοσοφημένου τσιπουράδικου, του Γρηγόρη Χέλμη. Αργότερα θα απολάμβανα ένα ποτήρι Vriniotis Syrah από την εκτενή λίστα του «Just.Winebar» (Πρωτοπαπαδάκη 6, 2410534240), παρακολουθώντας τον καλόκαρδο μετρ Νεκτάριο Παπανικολάου να εξυπηρετεί με άψογο επαγγελματισμό τον κόσμο.
Θα ανέβαινα στο bar-restaurant «Epicure 5» (Μαρίνου Αντύπα 2, 2410534240), με θέα στην Κεντρική Πλατεία, για να με περιποιηθεί ο Κώστας Καραβάνας, που ως πατροπαράδοτος τύπος θα μου έφτιαχνε ένα σωστό Manhattan. Και μετά το χορό με EDM κι ελληνικά στο «Hamam» (Ελ. Βενιζέλου 91, 6937109331) ή το «People» (Πανός 7, 2410530888), θα κατέληγα στον «Σταθμό Νο 2» για μια κοτόσουπα βελουτέ.
Αυτής της πόλης τής «αρέσει να κινείται διαρκώς», όπως θα μου πουν κάποια στιγμή ο Κωνσταντίνος Τούσιας και ο Γιώργος Δημητρίου από την επταμελή ομάδα του «Wisedog» (Σκυλοσόφου 3, 2410258775), την ώρα που χαζεύω στο υπόγειο αυτού του συνεταιριστικού, μινιμαλιστικού modular design πολυχώρου την έκθεση του γραφιστικού δίδυμου Blaqk με τις urban καλλιγραφίες.
Η κινητικότητα στη Λάρισα οφείλεται αφενός στην οικονομική ευρωστία των κατοίκων της και αφετέρου σε μια νέα γενιά που έχει αφήσει πολύ πίσω της το στερεότυπο φολκλόρ – ναι, μιλώ για τα πιάτα που έσπαγαν κάποτε οι θαμώνες στα νυχτερινά μαγαζιά και για τα κοψίδια που συνόδευαν το ποτό όπου κι αν καθόσουν!
Συνάντησα πολλούς ανθρώπους που έχουν δημιουργήσει καινούργιες συνήθειες στους κατοίκους: τον Χρήστο Μιναρετζή, που απέκτησε τις πρώτες εμπειρίες του στο management της εστίασης στην Αμερική και τις εφαρμόζει τώρα στο «Just.Winebar» και το σικάτης πολυτέλειας «Epicure 5», πάνω από το οποίο μάλιστα λειτούργησε το περασμένο καλοκαίρι το «Skyfall», το πρώτο rooftop bar της πόλης.
Τον Αχιλλέα Παπαχατζή, που έχει δημιουργήσει μαζί με τους Θάνο Κομπογιαννόπουλο και τον Κώστα Λέτσιο το «Las Ramblas» (Απόλλωνος 8, 2411110390), ένα πρωτότυπο all day concept που περιστρέφεται γύρω από τον specialty coffee και καθιέρωσε το breakfast.
Τον Γιάννη Πέτρου και τον Αστέρη Γκανά, που στο «Κλίμαξ» συστεγάζουν τη λατρεία τους για το κρασί, μουσικές εκδηλώσεις και το ήπιο co-working space «Λίντο».
Τέλος, τους δύο Αλέξηδες του «Kubrick», που βάφτισαν το μαγαζί από τον τελειομανή σκηνοθέτη για προφανείς λόγους κι έχουν δημιουργήσει ένα φυτώριο bartenders – τη σκυτάλη απ’ όσους μετανάστευσαν στο εσωτερικό ή το εξωτερικό έχουν πάρει ο Γιώργος Ζιώγας και ο Χάρης Μπακάλης, οι οποίοι «γεννήθηκαν έτοιμοι» όπως αναγράφεται στον γουστόζικο νέο κατάλογό τους – το Poor Cowboy Has the Flu από αυτόν, πράγματι, με έκανε περδίκι!
Ομολογώ ότι άφησα για την επόμενη φορά την επίσκεψη στο Διαχρονικό Μουσείο (Περιφερειακός Λάρισας, 2413508242) και στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας - Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα (Γ. Παπανδρέου 2, 2410621205 & 2410623615), προτιμώντας τον άρτο αντί για τα θεάματα. Τον οποίο.... βρήκα στον «Βόσπορο» (Απόλλωνος 1, 2410613407), ένα εστιατόριο για όλες τις ώρες με natural feeling, όπου χρησιμοποιούν σχεδόν αποκλειστικά ελληνικά προϊόντα και φτιάχνουν ένα φοβερό αρμενοβίλ σεμιφρέντο με καραμελωμένα αμύγδαλα και μαρέγκες.
Στο «Καπηλειό» (Αθ. Διάκου 4-6, 2414002577) με περίμενε η κ. Μαρία για ένα ζουμερό φρυγαδέλι, στην «Ακαμάτρα» (Βύρωνος 5, 2414003803), όπου τα χρώματα και οι world εικόνες στήνουν χορό, υποσχέθηκα πως θα επιστρέψω όταν ανοίξει ο καιρός για να δοκιμάσω τη διεθνή κουζίνα της στην υπέροχη αυλή, στο πέτρινο «Bukowski» (Πανός 11, 2410536729), που θα περιέγραφες ως gastropub, βρήκα μια πολύ καλή πρόταση για brunch, ενώ στο μοντέρνο «Nonna Rossa» (Σκυλοσόφου 9, 2410412352) δοκίμασα πληθωρικά ιταλικά πιάτα.
Στους cocktail lovers προτείνω ανεπιφύλακτα το «Barbarum» (Φιλελλήνων 65, 2413012760) του Ντόννε Δελιόπουλου, που λειτουργεί πάνω στην παραδοσιακή φιλοσοφία του μπαρ. Επίσης, το «Barley» (Φιλελλήνων 75, 2410533231), ένα κατά βάση mainstream club, με μια επιβλητική μπάρα κι έναν Γιάννη Αγγελίδη πίσω από αυτήν να δουλεύει συνειδητοποιημένα, βάζοντας «το στοίχημα της σχεδόν μηδενικής απόκλισης ανάμεσα στο πρώτο και το τελευταίο cocktail».
Από τα πιο ιδιαίτερα μαγαζιά της πόλης, το εξολοκλήρου d-i-y «Bollocks» (Κενταύρων 29 & Κύπρου, 2410532142). Η βασική λεπτομέρεια του πρωτόγνωρου σέρβις οπουδήποτε κι αν βρεθείς, βάζει τη χαρακτηριστικότερη πινελιά σε μια πόλη που έχει τα πάντα για να περάσεις καλά, δηλαδή τα κλασικά αλλά και τα trendy της, mainstream αλλά κι εναλλακτικές προτάσεις.
