Σκηνοθετημένος από τον Λευτέρη Γιοβανίδη, ο Μανώλης Μαυροματάκης παραδίδει ένα πολύτιμο μάθημα υποκριτικής δεξιοτεχνίας και χαρίζει στο κείμενο του Βικέλα μια υποδειγματική ερμηνεία: εσωτερικοί τονισμοί, λεπτές αποχρώσεις, συναισθηματικές εναλλαγές, νοηματοδότηση λέξεων, άψογος χειρισμός του λόγου και της γλώσσας του κειμένου, που είναι γραμμένο σε καθαρεύουσα, έτσι θα μπορούσε να περιγραφεί η ερμηνεία του, με λέξεις που μετά βίας αποτυπώνουν την αξιοσημείωτη ακρίβεια, το βάθος και το μόχθο της δουλειάς του.
Συλλαμβάνοντας ως το μεδούλι έναν καθημερινό άνθρωπο που έζησε στα χρόνια της Επανάστασης ως «κομπάρσος», στους αντίποδες των μεγάλων ηρωικών μορφών που έχουν μείνει στην Ιστορία, ο Μαυροματάκης γίνεται αυτός ο «ταπεινός σε ανάστημα και ψυχή» άνδρας, καταφέρνοντας μια μεγαλειώδη σκηνική ενσάρκωσή του. Με το τέλος της παράστασης, μένεις να αναρωτιέσαι τι βαραίνει περισσότερο: το ότι ο σπουδαίος ηθοποιός ίσως «αδικήθηκε» από ένα κείμενο χωρίς ιδιαίτερη δυναμική ή ότι χάρη σε αυτόν αναδείχθηκε ένα κείμενο που σε άλλη περίπτωση θα είχε περάσει μάλλον αδιάφορο; Όπως και να ’χει, ο «Λουκής Λάρας» έχει πλέον τη φυσιογνωμία του Μανώλη Μαυροματάκη.
Περισσότερες πληροφορίες
Λουκής Λάρας
Ένας αντιήρωας του 1821 αποκαλύπτει τις λιγότερο ένδοξες -ξεχασμένες από την Ιστορία- σελίδες της Επανάστασης, σε θεατρική προσαρμογή των Λ. Γιοβανίδη και Μ. Μαυροματάκη.
