H παράσταση της «Αντιγόνης» που υπογράφει ο Θέμης Μουμουλίδης είναι ο πιο πρόσφατος κρίκος μιας αλυσίδας που ξεκίνησε το 2015, όταν πρωτοανέβασε την τραγωδία με τους ίδιους καλλιτεχνικούς συντελεστές, τον Σταύρο Γασπαράτο στη μουσική, την Παναγιώτα Κοκκορού στα κοστούμια και τη μετάφραση της Παναγιώτας Πανταζή. Η πρώτη παράσταση των έντεκα ηθοποιών εξελίχθηκε πέρυσι σε μια εκδοχή για έξι, κάτι που ακολουθείται και στο φετινό ανέβασμα, με αλλαγές όμως στη διανομή. Με την απόδοση του έργου από έξι μόνο ηθοποιούς, με το λιτό σκηνικό από μερικούς γεωμετρικούς όγκους και με τα μαύρα, αυστηρά κοστούμια σύγχρονου ύφους, ο Θέμης Μουμουλίδης αποπειράται μια λιτή και αφαιρετική προσέγγιση της σοφόκλειας τραγωδίας, που επιθυμεί να αναδείξει κυρίως τον πυρήνα της, τη σύγκρουση δηλαδή του Κρέοντα και της Αντιγόνης και ό,τι ο καθένας εκπροσωπεί.
Η δράση γεννιέται μέσα από μια ομαδικότητα, που πλαισιώνει το κεντρικό ερμηνευτικό δίπολο της σύγκρουσης, ενώ η ολιγοπρόσωπη διανομή ορίζει πως οι περισσότεροι ηθοποιοί υποδύονται όχι μόνο περισσότερα του ενός πρόσωπα αλλά και τα μέλη του Χορού. Με αυτά τα χαρακτηριστικά, η παράσταση λαμβάνει μια, αχνή έστω, μεταδραματική ταυτότητα, υποδηλώνει τη διάθεσή της να παίξει και όχι να «γίνει» η ιστορία. Οι βασικές αδυναμίες που είχαν διαπιστωθεί στην περσινή εκδοχή, δηλαδή η ύπαρξη μιας εξωτερικής φόρμας χωρίς εσωτερική συνάρμοση, δείχνουν να έχουν απαλειφθεί, κι έτσι η παράσταση παραδίδεται στους θεατές με περισσότερη σκηνική πυκνότητα και εσωτερική συνέπεια.
Πολλά οφείλονται στο νέο ερμηνευτικό δίδυμο που ανέλαβε τους ρόλους του Κρέοντα και της Αντιγόνης: ο Θανάσης Παπαγεωργίου φέρνει στη σκηνή μια ανάγνωση του ήρωα που δεν βλέπουμε συχνά και αποδίδει την αλαζονεία που τον οδηγεί στην ύβρι με αξιοσημείωτη ηρεμία – αν και σε στιγμές δείχνει υποτονικός. Πρόκειται ίσως για την ηρεμία που ξεκινάει από την υπέρμετρη σιγουριά ενός κραταιού ηγέτη για το δίκιο του, αλλά ταυτόχρονα προμηνύει τη συντριβή ενός ήδη κουρασμένου άντρα. Απέναντί του η Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη υποστηρίζει την ηρωίδα της με το πάθος που ορίζει τις αποφάσεις της χωρίς να χάνει το μέτρο και την επαφή με τον εσωτερικό παλμό του κειμένου.
Γύρω τους οι υπόλοιποι ηθοποιοί, η Ντόρα Μακρυγιάννη, ο Δημήτρης Σαμόλης, ο Μάνος Καρατζογιάννης και ο Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης, σχηματίζουν τους ρόλους τους με ευδιάκριτο σωματικό στίγμα για τον καθένα χωριστά, ενώ όλοι μαζί ερμηνεύουν και τα χορικά, που αν και συντομευμένα, μας θυμίζουν πως οι στίχοι του Σοφοκλή για τον άνθρωπο, την εξουσία και τον έρωτα είναι από τους ωραιότερους που έχουν γραφτεί.
Περισσότερες πληροφορίες
Αντιγόνη
Η απόφαση της Αντιγόνης να θάψει τον αδερφό της Πολυνείκη αντίκειται στην εντολή του βασιλιά Κρέοντα, οδηγώντας την τελικά στο θάνατο.
