Απολαύσαμε μια έξυπνη όσο και ατμοσφαιρική σκηνοθεσία, σε ένα άψογης αισθητικής περιβάλλον και με ορισμένες αξιοπρόσεκτες ερμηνείες, όπως αυτή του Δάνη Κατρανίδη, ο οποίος «γίνεται» Ηρακλής Πουαρό.
Στο δημοφιλές –αν όχι το δημοφιλέστερο– από τα έργα της Αγγλίδας συγγραφέως (γραμμένο το 1934), όλα ξεκινούν στο σιδηροδρομικό σταθμό του Λονδίνου, όπου ο διάσημος Βέλγος ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό επιβιβάζεται στην πολυτελή αμαξοστοιχία «Οριάν Εξπρές». Ενώ το τρένο βρίσκεται εν κινήσει, ένας σκοτεινός επιχειρηματίας βρίσκεται δολοφονημένος και ο χαρισματικός Πουαρό καλείται να εξιχνιάσει το έγκλημα και να παραδώσει τον ένοχο στις αρχές.
Βουτηγμένη σε μια ατμόσφαιρα νουάρ χαρμολύπης, η παράσταση κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον, με γρήγορες εναλλαγές σκηνών και κυρίως χαρακτήρων, οι οποίοι ξεδιπλώνονται σταδιακά και αποκαλύπτουν αλήθειες, ψέματα κι επτασφράγιστα μυστικά (από τα δεκατρία πρόσωπα που αναφέρονται στο μυθιστόρημα στη σκηνή βλέπουμε τα έντεκα).
Με τον Δάνη Κατρανίδη ως ορθολογιστή ντεντέκτιβ Πουαρό να οργώνει τη σκηνή αποκωδικοποιώντας όλα τα μικρά, ανεπαίσθητα μηνύματα που υφαίνουν την πλοκή, τον μετρημένο Τάσο Χαλκιά στον ρόλο του κ. Μπουκ, διευθυντή της σιδηροδρομικής εταιρείας στην οποία ανήκει το περίφημο «Οριάν Εξπρές», που μοιάζει κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του, την Κάτια Δανδουλάκη να ερμηνεύει εξαιρετικά την πνευματώδη αινιγματική ντίβα Καρολάιν Μάρθα Χάμπαρντ και την πανέμορφη Λένα Δροσάκη να βρίσκει την πόζα, το ήθος αλλά και το βάρος του ρόλου της κόμισσας Ελένα Αντρενέγι, η παράσταση διαθέτει ερμηνείες που τροφοδοτούν την αγωνία επί σκηνής.
Από την άλλη, ο Αντώνης Καφετζόπουλος, η Τάνια Τρύπη, ο Τάκης Παπαματθαίου, ο Άγγελος Μπούρας, ο Λευτέρης Ζαμπετάκης και η Όλγα Πολίτου, ενώ δίνουν την αίσθηση ότι ανήκουν σε ένα ομοιογενές ανσάμπλ παίζοντας με σεμνότητα, δεν επιδεικνύουν την τόλμη που θα μπορούσε να προσφέρει υποκριτικό βάθος ή πλούτο. Στον ρόλο που ερμηνεύει η Ταμίλα Κουλίεβα, δε, έχουν συμπτυχθεί δύο χαρακτήρες με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνεις αν υποδύεται τη Σουηδέζα ιεραπόστολο, τη Γερμανίδα συνοδό της πριγκίπισσας Νατάσα Ντραγκομίροφ ή κάποια Ρωσίδα επιβάτιδα στην οποία παραπέμπει η προφορά που υιοθετεί για τον ρόλο.
Το μεγάλο στοίχημα για τον σκηνοθέτη είναι να πετύχει την αφηγηματική συνέχεια ενός μαραθωνίου σκηνών και αποκαλύψεων, καθιστώντας ταυτόχρονα το κοινό συμμέτοχο μιας αγωνιώδους διαδικασίας που κορυφώνεται με ένα ηθικό δίλημμα. Και αυτό το καταφέρνει ο έμπειρος Αντώνης Καλογρίδης.
Ακόμη μία ιδιαιτερότητα που είχε να αντιμετωπίσει είναι η εξοικείωση που έχουμε με το πασίγνωστο μυθιστόρημα, το οποίο έχει μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη το 1974 από τον κορυφαίο Σίντνεϊ Λιούμετ, με τον Άλμπερτ Φίνεϊ στον ρόλο του Βέλγου ντετέκτιβ, αλλά και πριν από μόλις ένα χρόνο από τον Κένεθ Μπράνα, με τον ίδιο ως Πουαρό. Ο Καλογρίδης αντεπεξέρχεται και σε αυτήν την πρόκληση, ακολουθώντας την απρόβλεπτη και ανατρεπτική αφήγηση της Αγκάθα Κρίστι χωρίς να πλατειάζει, ποντάροντας πολύ στην ατμόσφαιρα και διατηρώντας ατόφια τη θανάσιμη αγωνία και το χιούμορ με τα οποία εμποτίζει τα έργα της η συγγραφέας. Το μεταβαλλόμενο σκηνικό του Γιώργου Γαβαλά και της Μαίρης Τσαγκάρη καθώς και οι πλούσιες ενδυματολογικές προτάσεις της Ιωάννας Τσάμη αποδεικνύονται σημαντικοί σύμμαχοι στο έργο του.
«KATIA ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ» Αγίου Μελετίου 61Α, Κυψέλη, 2108640414. Διάρκεια: 120΄.
Περισσότερες πληροφορίες
Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές
Τίποτα δεν είναι όπως δείχνει στο διασημότερο αστυνομικό μυθιστόρημα της Αγκαθα Κρίστι με πρωταγωνιστή τον Ηρακλή Πουαρό, σε θεατρική απόδοση του Κεν Λούντβιχ.
