Ο Σωτήρης Χατζάκης αυτοσκηνοθετείται, κάνοντας τα πάντα πάνω στη σκηνή: φοράει σακάκια, μια βελούδινη αυτοκρατορική μπέρτα, ξαπλώνει πάνω στο γραφείο, δίνει όλο του τον εαυτό ερμηνεύοντας τον Ποπρίστσιν, έναν κωμικοτραγικό τύπο που προσπαθεί να λυτρωθεί μέσα από τη βασανιστική του εξομολόγηση. Με παραφορά εφήβου θριαμβολογεί και ταυτόχρονα οικτίρει τον εαυτό του, που σε αυτόν τον κόσμο καλείται να εκτελεί μηχανικά τη δουλειά του, τις υποχρεώσεις της θέσης του, που στην προκειμένη περίπτωση είναι η διόρθωση κοντυλοφόρων.
Είναι απίστευτες οι λεπτομέρειες που δίνει για τη γραφειοκρατική δομή της ρώσικης αυτοκρατορίας σε αυτό το έργο του 1835 ο Γκόγκολ. Ο Σωτήρης Χατζάκης βάζει όλη του την υποκριτική θέρμη στην ερμηνεία αυτού του ρόλου, αλλά δυστυχώς η αφήγηση γίνεται συχνά πληκτική. Με μια πιο σύγχρονη διασκευή, που θα μείωνε τη διάρκεια, κάποιες σκηνές θα άντεχαν να αναπτυχθούν περαιτέρω ώστε να αποκτήσουν θεατρική ισχύ μπροστά στον σύγχρονο θεατή.
ΙΔΡΥΜΑ «ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ» Πειραιώς 206, Ταύρος, 2103418550. Διάρκεια: 111΄.
Περισσότερες πληροφορίες
Το ημερολόγιο ενός τρελού
Με διαβρωτικό και σαρκαστικό χιούμορ, ένας... τρελός μιλά για την απόγνωση και τον παραλογισμό
