@Pinelopi_Gerasimou
"Οιδίποδας"
Ο πλέον ανερχόμενος Βρετανός δραματουργός, Ρόμπερτ ΄Αικ διασκευάζει τον γνωστό μύθο του Σοφοκλή και τον τοποθετεί στο σήμερα, κατά την τελευταία προεκλογική βραδιά, στο σπίτι του επικρατέστερου φαβορί. Θα το δούμε σκηνοθετημένο από τον ίδιο με μία dream team Ελλήνων ηθοποιών (Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Νίκος Κουρής, Ράνια Οικονομίδου, Λάζαρος Γεωργακόπουλος κ.ά.), στην πρώτη του συνεργασία με τη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (από 20/1).
"΄Εντα"
Ελλάδα, 2032. Ο έντιμος πρωθυπουργός της χώρας είναι βαριά άρρωστος και το μέλλον της κινδυνεύει. Το νέο έργο των Αντώνη Τσιοτσιόπουλου-Γιώργου Παλούμπη είναι ένα σύγχρονο πολιτικό θρίλερ, εμπνευσμένο ελεύθερα από τον Ίψεν. Σκηνοθετεί ο Γ. Παλούμπης και ερμηνεύουν οι ΄Ελενα Τοπαλίδου, Στάθης Σταμουλακάτος, Ράνια Σχίζα κ.ά. ("Τζένη Καρέζη", από 21/11).
"Killing Godot"
Σε πρώτη παρουσίαση ανεβαίνει το έργο του Νίκολας Καζάν, με ήρωες δύο ηθοποιούς που ερμηνεύουν επί δεκαετίες τον Βλαντιμίρ και τον Εστραγκόν. Σκηνοθετεί ο Νίκος Καμτσής, που επίσης μοιράζεται τη σκηνή με τον Δημήτρη Φραγκιόγλου, ενώ η μυστηριώδης παρουσία της Ναταλί Φλουρή αναστατώνει τη συνύπαρξη των δύο αντρών (Τόπος Αλλού, από 21/11).
"Oops!"
Οι Nova Melancholia (Βασίλης Νούλας, Κώστας Τζημούλης) στήνουν επί σκηνής ένα σκηνικό καμπαρέ με ευτελή υλικά, προηχογραφημένες μουσικές και diy αισθητική. Μια παράσταση-καθρέφτης της συλλογικής απάθειας εν μέσω μιας εποχής πολέμων, ακροδεξιάς ανόδου, ψεύτικων ειδήσεων και γενοκτονιών που μεταδίδονται ζωντανά (Μ54, από 21/11).
"Ο εραστής"
Τις σκοτεινές πτυχές του ερωτικού πόθου και της συζυγικής οικειότητας φωτίζει το έργο του νομπελίστα Χάρολντ Πίντερ, μέσα από το τελετουργικό παιχνίδι ενός ζευγαριού, που ακροβατεί μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίωσης. Το σκηνοθετεί ο Αλέξανδρος Κοέν, με τις ερμηνείες των Κωνσταντίνου Αρνόκουρου και Νικολέτας Καρνέζη (Μικρό Γκλόρια, από 23/11).
"Η εκδίκηση του Φώτη"
Ο Βασίλης Βηλαράς επιστρέφει με μια σόλο παράσταση για να αφηγηθεί την ιστορία ενός εφήβου που διαμορφώθηκε από τον κόσμο της τηλεόρασης. Η παράστασή του δεν αποτελεί μόνο την αφήγηση μιας ολόκληρης γενιάς και της ποπ μυθολογίας της, αλλά αποκαλύπτει αθέατες πλευρές της καθημερινότητας και προσεγγίζει προσωπικά τραύματα (bijoux de kant HOOD art space, από 24/11).
"Το 5ο βήμα"
Ένας πρώην αλκοολικός αναλαμβάνει το ρόλο του καθοδηγητή ενός άνδρα που βρίσκεται σε απεξάρτηση, στο έργο του Ντέιβιντ ΄Αιρλαντ για τη φιλία, την ανδρική ταυτότητα και τους ρόλους που παίζουμε στη ζωή μας. Σκηνοθετεί ο Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος και ερμηνεύουν οι Παντελής Δεντάκης και Θάνος Τοκάκης (Μικρό Χορν, από 24/11).
"Barcelona"
Μια ερωτική συνεύρεση της μιας βραδιάς παίρνει απρόσμενη τροπή στο ερωτικό θρίλερ της Bess Wohl, που σκηνοθετεί σε πανελλήνια πρώτη ο Πάρις Ερωτοκρίτου. Ο Μιχάλης Λεβεντογιάννης στο ρόλο του γοητευτικού Μανουέλ και η Ηλιάνα Μαυρομάτη στο ρόλο μιας τολμηρής Αμερικανίδας τουρίστριας συναντιούνται στη σκηνή του Πτι Παλαί (από 24/11).
"Ο τελευταίος Γιάνκης"
Τον Πέρη Μιχαηλίδη και τη Ναταλία Στυλιανού σκηνοθετεί, μεταξύ άλλων, η Αγγελική Καρυστινού σε ένα από τα τελευταία έργα του ΄Αρθουρ Μίλερ (1993), όπου ο σπουδαίος Αμερικανός επιμένει στις σταθερές θεματικές του (κοινωνική απομόνωση, ηθική παρακμή, αποδόμηση καπιταλιστικού μοντέλου), μέσα από τις παράλληλες ιστορίες δύο ζευγαριών (Μικρό Γκλόρια από 26/11).
"Ο μαγεμένος βοσκός"
Μνήμη, προφορική παράδοση, λυρισμός: τρία στοιχεία που διατρέχουν τις δουλειές του Γιάννη Σκουρλέτη. Το καλοκαίρι παρουσίασε το δραματικό ειδύλλιο του Σπυρίδωνος Περεσιάδη, ένα λαϊκό παραμύθι για την καταλυτική δύναμη του έρωτα και τώρα θα το δούμε σε τέσσερις συλλεκτικές παραστάσεις στο bijoux de kant HOOD art space (από 26/11).
"Ο ουρανός κατακόκκινος" - "Ο δικός μου χειμώνας"
Τα έργα της Λούλας Αναγνωστάκη και της Πωλύνας-Ευτυχίας Γκιωνάκη παρουσιάζονται από τη Στέβη Μπουζιάνη. Η εξομολόγηση μιας γυναίκας με θέα τις φυλακές όπου κρατείται ο γιος της ενώνεται με μια αφήγηση που φέρνει τη συγγραφέα σε συνομιλία με το σύζυγό της, συγγραφέα, Γιώργο Χειμωνά (Μικρός Κεραμεικός, από 26/11).
"΄Ασπρος τοίχος"
Το ψυχολογικό δράμα της Μίρνας Μηλιώνη εξιστορεί έναν σφοδρό έρωτα με ολέθρια κατάληξη, που διαδραματίζεται στη δεκαετία του ΄70. Πρωταγωνιστεί η συγγραφέας και ο Γιώργος Δήμου, σε σκηνοθεσία της Αθηνάς Κονιστή ( Lib’ro, από 21/11).
Περισσότερες πληροφορίες
Barcelona
Το ερωτικό θρίλερ που σάρωσε στο Λονδίνο, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ξεκινάει όταν ο γοητευτικός Μανουέλ επιστρέφει στο διαμέρισμά του στη Βαρκελώνη με την Ιρέν, μία νεαρή και μεθυσμένη Αμερικανίδα τουρίστρια. Οι δυο τους, χαρούμενοι, δείχνουν ότι θέλουν να απολαύσουν μια ερωτική βραδιά χωρίς δεσμεύσεις. Όμως σύντομα εμφανίζονται εντάσεις, δημιουργούνται ρωγμές. Σώματα και πολιτισμοί συγκρούονται έντονα και πίσω από την αρχική ρομαντική τους διάθεση διαφαίνεται πως και οι δύο έχουν κρυφές προθέσεις. Την ερωτική ατμόσφαιρα διαδέχονται η αγωνία και η απειλή του θανάτου, ενώ απρόσμενα, οι πολιτικές τους απόψεις αλλάζουν δραματικά την μεταξύ τους κατάσταση.
Άσπρος τοίχος
Ένας σφοδρός και παράφορος έρωτας με φόντο τη δεκαετία του ΄70, μια ολέθρια κατάληξη και μια απρόσμενη ανατροπή, που θα σφραγίσουν για πάντα την πορεία δύο ανθρώπων, έρμαιων του πάθους και της μοίρας τους, συνθέτουν ένα δυνατό ψυχολογικό δράμα.
Η εκδίκηση του Φώτη
Μια εξομολόγηση για την ποπ τηλεοπτική μυθολογία των ‘90s που καθόρισε, τραυμάτισε και διαμόρφωσε μια ολόκληρη γενιά. Ο Φώτης γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Από την εφηβεία του και έπειτα, κλείνεται στο παιδικό του δωμάτιο και δεν βγαίνει ποτέ ξανά. Δεν αντέχει τον κόσμο, είναι πολύ διαφορετικός από εκείνον. Η τηλεόραση γίνεται η μόνη του παρέα. Το παράθυρό του στον κόσμο. Μεγαλώνει παρακολουθώντας ελληνικές σειρές — κλασικές και σύγχρονες —, μεσημεριανές εκπομπές, ειδήσεις, video clips, μεταγλωτισμένα, τα πρώτα ριάλιτι. Καταπίνει εικόνες, ατάκες και πρότυπα. Μπερδεύεται, εκπαιδεύεται, τραυματίζεται, μαθαίνει να κάνει χιούμορ, να κρίνει, να ελπίζει και μας αφηγείται πως και πόσο η ελληνική τηλεόραση της δεκαετίας του 90 τον έφτιαξε όσο τον κατέστρεψε.
Killing Godot
Μια μαύρη κωμωδία που ανοίγει έναν τολμηρό διάλογο με τη μνήμη, το θέατρο και τον ίδιο τον χρόνο με πρωταγωνιστές τους Εστραγκόν και Βλαντιμίρ, επί 70 χρόνια στο ίδιο θέατρο στην ίδια αναμονή. Μια μετα-μπεκετική φαντασίωση που ακολουθεί με σπαρακτικό χιούμορ μια αναμονή που δεν τελειώνει ποτέ. Δύο γηραιοί ηθοποιοί —σχεδόν φαντάσματα— στέκονται στο ίδιο σανίδι από τότε που γράφτηκε το έργο, δεκαετίες πριν. Οι ρόλοι έχουν φωλιάσει μέσα τους- ή μήπως αυτοί έχουν φωλιάσει στους ρόλους; Εχουν αφομοιωθεί από τις ζωές τους – κι οι ζωές τους έχουν διαλυθεί μέσα στους ρόλους. Δεν γνωρίζουν πια ποιοι είναι. Είναι μόνο αυτό που παίζουν. Οι αποσκευές τους και οι μνήμες τους γεμάτες με φράσεις του Μπέκετ, με ρετάλια από σιωπές και ξεχασμένες σκηνικές οδηγίες. Κάπου εκεί, ανάμεσα στις βαλίτσες στο επίτηδες μυστηριώδες δέντρο, αρχίζουν να υποπτεύονται πως… ίσως ο Γκοντό ήταν πάντα εδώ.
Ο τελευταίος γιάνκης
Ένα από τα τελευταία και πιο ώριμα έργα του Μίλερ, που μέσα από τις παράλληλες ιστορίες δύο ζευγαριών, ξετυλίγει την αποδόμηση του αμερικανικού ονείρου —και μαζί του καπιταλιστικού μοντέλου ζωής— σε ένα μεσοαστικό περιβάλλον, όπου η επιτυχία μετριέται με χρήμα, και κάθε ηθική ή πνευματική αξία υποτιμάται δραματικά. Ο Λιρόι, ο «τελευταίος Γιάνκης», απόγονος του ιστορικού Χάμιλτον, εργάζεται ως ξυλουργός. Αρνείται να προδώσει τις ηθικές του αξίες και εκπροσωπεί με τη σιωπηλή του αξιοπρέπεια μια εποχή που χάνεται. Η σύζυγός του, Πατρίσια, βυθίζεται στην κατάθλιψη, όχι μόνο λόγω της οικονομικής δυσχέρειας, αλλά επειδή βλέπει τα όνειρά της να καταρρέουν. Νοσηλεύεται σε ψυχιατρική κλινική, όπου γνωρίζει την Κάρεν —μια γυναίκα σαφώς πλουσιότερη, που παρ’ όλα αυτά νοσεί εξίσου βαθιά, βυθισμένη στα χάπια και την απόγνωση ενός κόσμου που ορίζει τα πάντα με γνώμονα το χρήμα. Ο σύζυγος της Κάρεν, ο κύριος Φρικ, επιτυχημένος και ευκατάστατος, αδυνατεί να κατανοήσει τη συναισθηματική κατάρρευση της γυναίκας του.
Οιδίποδας
Στην πρώτη του συνεργασία με Έλληνες ηθοποιούς, ο διεθνώς αναγνωρισμένος Βρετανός σκηνοθέτης και θεατρικός συγγραφέας Ρόμπερτ Άικ υπογράφει μια εκρηκτική διασκευή του «Οιδίποδα Τυράννου» του Σοφοκλή, μετατρέποντάς την τραγωδία σε ένα σκοτεινό, συναρπαστικό πολιτικό-οικογενειακό θρίλερ. Μετά από μια σειρά sold-out παραστάσεων στο West End του Λονδίνου και το Broadway της Νέας Υόρκης, η βραβευμένη με Olivier παραγωγή παρουσιάζεται στην Αθήνα με ελληνικό θίασο. Βραδιά εκλογών. Ένας ικανός ηγέτης, φαβορί της εκλογικής κούρσας. Ένα χρονόμετρο που μετρά αντίστροφα προς τον θρίαμβο. Οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν μια συντριπτική νίκη. Αναμένονται σαρωτικές αλλαγές. Μπορεί η ιστορία του Οιδίποδα να μας είναι γνωστή, αυτή όμως τη σύγχρονη ανάγνωση ενός αρχέγονου μύθου δεν την είχαμε φανταστεί. Το έργο του Ρόμπερτ Άικ σε γραπώνει και σε συγκλονίζει. Τι συμβαίνει όταν όλα όσα πίστευες καταρρέουν; Όταν η ίδια σου η ύπαρξη συντρίβεται μπροστά στα μάτια σου;
Ο μαγεμένος βοσκός
Το δραματικό ειδύλλιο ζωντανεύει πρώτη φορά μέσα από μια σύγχρονη, λυρική ανάγνωση που αντλεί έμπνευση από τη μνήμη και την προφορική παράδοση. Αγγίζει έννοιες βαθιά οικίες: την αγάπη, την απώλεια, το θαύμα. Μέσα από μουσικά μοτίβα, γκροτέσκ μεταμορφώσεις και λαϊκούς ήχους, η παράσταση γίνεται ένας ύμνος στην καταλυτική δύναμη του έρωτα, o οποίος γίνεται εργαλείο για την επανεφεύρεση της σημερινής ερωτικής μας ταυτότητας.
Ο Εραστής
Ένα φαινομενικά ήσυχο ζευγάρι, ο Ρίτσαρντ και η Σάρα, ζει εδώ και δέκα χρόνια μια τακτοποιημένη ζωή στο προάστιο του Γουίντσορ. Πίσω όμως από τη βιτρίνα της οικιακής σταθερότητας, κρύβεται ένα ερωτικό παιχνίδι εξουσίας και επιθυμίας. Το ζευγάρι επιλέγει να ξεφύγει από τη ρουτίνα μέσα από μια τελετουργία φαντασιώσεων, που επαναλαμβάνεται με ακρίβεια και πάθος, φτάνοντας στα άκρα…
Το 5ο βήμα
Το συναρπαστικό έργο του βραβευμένου Ιρλανδού συγγραφέα πραγματεύεται τη σχέση ανάμεσα σε έναν αλκοολικό και έναν πρώην αλκοολικό που αναλαμβάνει το ρόλο του καθοδηγητή του στα δώδεκα στάδια απεξάρτησης. Στις συναντήσεις τους μιλούν για φιλίες, οικογένεια, σεξ, αλκοόλ, πνευματικές αφυπνίσεις, Θεό, εθισμούς και πάθη ώσπου φτάνουν στο 5ο βήμα των Ανώνυμων Αλκοολικών. Πόσο έτοιμοι είναι όμως προκειμένου να εμπιστευτούν ο ένας τον άλλον και να ομολογήσουν τις βαθύτερες αλήθειες τους; Το έργο μιλάει για τη καθοδήγηση, την απεξάρτηση και την νηφαλιότητα, αγγίζοντας με χιούμορ και καυστικότητα την ανάγκη των ανδρών να επιβεβαιώνουν συνεχώς την αρσενική τους ταυτότητα, τη γονεϊκή φροντίδα που συχνά μεταμορφώνεται σε θέση εξουσίας και ελέγχου καθώς και τους ρόλους που παίζουμε στη ζωή μας αντί να αντιμετωπίσουμε το ποιοι πραγματικά είμαστε.
Oops!
Ένα σκηνικό καμπαρέ του Μεσοπολέμου, που ακροβατεί ανάμεσα στη φάρσα, το σκοτάδι και την υπαρξιακή ειρωνεία, το οποίο ανασυντίθεται με ευτελή υλικά, προ-ηχογραφημένες μουσικές και μια αισθητική Do It Yourself, όπου η τέχνη αντιδρά και αντιστέκεται. Οι περφόρμερς Χριστίνα Καραγιάννη, Σταύρος Καραμπάτσος, Pierre Magendie και Δέσποινα Χατζηπαυλίδου γίνονται οι μπουρλέσκ φιγούρες ενός κόσμου που έχει χάσει το νόημα, ζωντανεύοντας τους παρανοϊκούς ήρωες του Δανιήλ Χαρμς, του Ρώσου συγγραφέα που έγραψε μέσα στη δίνη της σταλινικής δεκαετίας του ’30.
Ο ουρανός κατακόκκινος - Ο δικός μου χειμώνας
Τα έργα «Ο ουρανός κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη και «Ο δικός μου χειμώνας» της Πολύνας Ευτυχίας Γκιωνάκη συνδυάζονται σε μια παράσταση - αφιέρωμα στην Αναγνωστάκη και τον σύζυγό της, Γιώργο Χειμωνά. Η παράσταση αποτελεί μια ποιητική ψηλάφιση της μνήμης και της απώλειας, αλλά και της δύναμης του λόγου, που ενώνει το προσωπικό με το συλλογικό βίωμα. Μέσα από αυτήν την αφήγηση, εμφανίζεται η ίδια η Λούλα Αναγνωστάκη, που απευθύνεται στον απόντα σύζυγό της, τον συγγραφέα Γιώργο Χειμωνά. Μέσα από αποσπάσματα του έργου του, τα οποία μεταπλάθει σε θεατρικό λόγο η συγγραφέας, η Λούλα συνομιλεί μαζί του σε μια σκηνική συνάντηση πέρα από τον χρόνο: παρουσία και απουσία, σιωπή και λόγος, μνήμη και απώλεια. Ένα ποιητικό ταξίδι που φωτίζει τη βαθιά σχέση δύο δημιουργών που σφράγισαν τη νεοελληνική γραφή.
Έντα
Οι δύο δημιουργοί, συνεπείς στο θέατρο που διερευνά την κοινωνική και ηθική πραγματικότητα, παρουσιάζουν ένα πολιτικό–ψυχολογικό δράμα εμπνευσμένο από την “Έντα Γκάμπλερ” του Ίψεν, που εγείρει ερωτήματα δημοκρατίας, αλήθειας και ηθικής, εξερευνώντας τα όρια προσωπικής αυτοθυσίας μπροστά στο «μεγάλο όραμα».
