Ελίνα Γιουνανλή©
Ο εγκλεισμός, οι ανθρώπινες σχέσεις μέσα σε ακραίες συνθήκες, η αναζήτηση ελευθερίας (κυριολεκτικής ή ψυχικής) είναι κεντρικά θέματα σε ένα prison drama. Στην περίπτωση του "Intra Muros" του Γάλλου-Βρετανού συγγραφέα και σκηνοθέτη Αλεξίς Μισαλίκ, ο όρος χρησιμοποιείται με μια πιο μεταφορική διάσταση: δεν πρόκειται μόνο για μια ιστορία που εκτυλίσσεται σε σωφρονιστικό ίδρυμα, αλλά και για μια παράσταση που εμβαθύνει στις "εσωτερικές φυλακές" των ανθρώπων, δηλαδή στους αόρατους περιορισμούς, τις ενοχές και τα δεσμά που κουβαλά ο καθένας. Το πολυβραβευμένο έργο, μετά τις ενθουσιώδεις κριτικές σε Γαλλία και Αγγλία, παρουσιάζεται από τις 8 Οκτωβρίου στην Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκη με πρωταγωνιστές τους Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Κωνσταντίνο Ασπιώτη, Νικόλα Δροσόπουλο, Αμαλία Νίνου, Γιώργο Συμεωνίδη.
Στο έργο ο Ρισάρ (Κωνσταντίνος Ασπιώτης), ένας πρώην καταξιωμένος σκηνοθέτης, δέχεται την πρόταση μιας νεαρής κοινωνικής λειτουργού (Αμαλία Νίνου), να οργανώσει ένα θεατρικό εργαστήρι στις φυλακές, όπου εκείνη εργάζεται. Μαζί με την πολύτιμη βοήθεια της συνεργάτιδάς του ηθοποιού και πρώην γυναίκας του Ζαν (Αλεξάνδρα Αϊδίνη), και με την συνοδεία της Αλίς, ο Ρισάρ, επισκέπτεται τις φυλακές, αλλά εκεί τον περιμένει μία έκπληξη. Μόνο δύο κρατούμενοι εμφανίζονται και συμμετέχουν: ο βαρυποινίτης Ανζ (Γιώργος Συμεωνίδης) και ο νεαρός Κεβίν (Νικόλας Δροσόπουλος).
Ο Ανζ, συμμετέχει - εντελώς απρόθυμα - και βρίσκεται εκεί μόνο για χάρη του φίλου του Κεβίν, ο οποίος - αντιθέτως - δείχνει εξ αρχής τον ενθουσιασμό του για το εργαστήρι αυτό. Ενώ αρχικά η συνθήκη μοιάζει πρωτόγνωρη και κατά κάποιο τρόπο άβολη για όλους, σταδιακά παίρνουν μέρος σε ένα παιχνίδι ρόλων και παρασύρουν τον θεατή σε ένα ταξίδι με αναπάντεχες κρυμμένες αλήθειες και ιστορίες ζωής, που συνδέονται μεταξύ τους απρόσμενα, εμπλέκοντας πρόσωπα, το παρόν με το παρελθόν, το εδώ με το αλλού.
Ο Μισαλίκ, μία από τις πιο δυνατές φωνές του σύγχρονου ευρωπαϊκού θεάτρου, πλάθει ένα έργο-έκπληξη που ισορροπεί ανάμεσα στο ρεαλιστικό και το φαντασιακό, αποκαλύπτοντας τις πιο μύχιες "φυλακές" των ηρώων του. Αυτό που ξεκινά ως ένα απλό θεατρικό μάθημα εξελίσσεται σε μια συγκλονιστική εμπειρία, όπου το παρόν μπλέκεται με το παρελθόν, η πραγματικότητα με την επιθυμία, και οι προσωπικές ιστορίες ξετυλίγονται με τρόπο καταλυτικό.
Με τη μουσική του Σταύρου Γασπαράτου, τα σκηνικά και κοστούμια της Ηλένιας Δουλαδίρη και τον φωτισμό του Αποστόλη Κουτσιανικούλη, η παράσταση έχει μια ατμόσφαιρα άλλοτε σκληρή και άλλοτε ονειρική, αναδεικνύοντας τον διπλό χαρακτήρα του έργου.
Σκηνοθετικό σημείωμα από τον Παντελή Δεντάκη
"Ζωή είναι αυτό που ζούμε, αλλά και αυτό που ονειρευόμαστε πως ζούμε λέει κάποιος σοφός, και ο Αλεξίς Μισαλίκ εμπνέεται ακριβώς από την συγκεκριμένη παραδοχή για την συγγραφή του "Intra Muros". Πρόκειται για ένα έργο που, ενώ αρχικά κινείται γύρω από τα θέματα της παραβατικότητας και του εγκλεισμού, στην πορεία, εμβαθύνει στην έννοια των πιο σκληρών δεσμών των ανθρώπων, τις προσωπικές του φυλακές. Οι χαρακτήρες βουτούν ολοένα και πιο θαρραλέα σε ένα παιχνίδι ρόλων, δημιουργώντας μια νέα πραγματικότητα, που ακροβατεί ανάμεσα στο αληθινό και το φαντασιακό, στο υπαρκτό και το επιθυμητό. Και, τελικά, καταφέρνουν να οραματιστούν μια ζωή απαλλαγμένη από συμπλέγματα και δεσμά και να εμπιστευτούν λίγο περισσότερο το φαινόμενο που λέγεται Ζωή".
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
