Ο Πάνος Βλάχος ερμηνεύει για ακόμα μια χρονιά τον μεγάλο καρδιοκατακτητή, βλάσφημο και αδιάφορο για τις συνέπειες των πράξεών του κεντρικό ήρωα στην παράσταση "Δον Ζουάν – Πόσο Δύσκολο να Είσαι 'Άντρας", σε σκηνοθεσία της Λητώς Τριανταφυλλίδου. Μετά τα συνεχόμενα sold out της περσινής χρονιάς και την επιτυχημένη καλοκαιρινή της περιοδεία, η παράσταση επιστρέφει τη σεζόν 2025-26 στο θέατρο Βεάκη. Οι δυό τους συνέθεσαν μια νέα αφήγηση γύρω από τον εμβληματικό αντιήρωα, επανεξετάζοντας τη θέση του άνδρα στον σύγχρονο κόσμο, σε μια πρωτότυπη προσέγγισή που αναδεικνύει τη διαχρονικότητα και τη σύγχρονη δυναμική του μύθου.
Από τον Μολιέρο μέχρι τον Λόρδο Βύρωνα, ο Δον Ζουάν συμβολίζει την απόρριψη των παραδοσιακών αξιών και την αναζήτηση της προσωπικής ελευθερίας. Ωστόσο, σε μια κοινωνία έντονων αντιπαραθέσεων και ιδεολογικής σύγχυσης, ο Δον Ζουάν επιβιώνει αναπαράγοντας ιδεολογήματα που εξυπηρετούν τις δικές του φιλοδοξίες και επιθυμίες. Έτσι, σε αυτήν την αναθεωρημένη εκδοχή, ο Πάνος Βλάχος - ως Δον Ζουάν - μεταμορφώνεται σε έναν ναρκισσιστικό ηγέτη που προσφέρει απλοϊκές απαντήσεις απέναντι σε έναν ιδεολογικά πολύπλοκο κόσμο, που ζωντανεύουν με τις ερμηνείες τους οι Χριστόδουλος Στυλιανού, Παναγιώτης Κατσώλης, Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη, Ειρήνη Μπούνταλη, Μελίνα Βαμπούλα.
Λίγα λόγια για το έργο
Διαβάστε Επίσης
Προσπαθώντας να ξεφύγει τις συνέπειες των πράξεων του, ένας αποτυχημένος καλλιτέχνης, ο Δον Ζουάν καταφεύγει στο μπαρ του πατέρα του. Εκεί, σε εκεί σε μια διαστρεβλωμένη απεικόνιση της κοινωνίας μας, ανακαλύπτει ότι το πραγματικό του ταλέντο είναι να κερδίζει ακολούθους. Γοητεύει τους αποπροσανατολισμένους θαμώνες και σχηματίζει μια λατρεία γύρω από την προσωπικότητά του. Καθώς το μπαρ μετατρέπεται σε "Εκκλησία”, χώρος έκφρασης μιας New Age Cult (αίρεση), και οι ακόλουθοι του γίνονται όλο και πιο αφοσιωμένοι, τα όρια μεταξύ πίστης και χειραγώγησης γίνονται θολά.
Σε αυτήν την ανανεωμένη εκδοχή του ήρωα, ο Δον Ζουάν γίνεται το απόλυτο σύμβολο της εποχής μας, κατέχοντας δύο κρίσιμα "ταλέντα": την απουσία ιδεολογίας και την αμετροεπή φιλοδοξία. Αποδεσμευμένος από κάθε ηθικό φραγμό, ο Δον Ζουάν επιδίδεται σε ένα εμπόριο ελπίδας, προσφέροντας τον εύκολο δρόμο προς την ευτυχία σε κάθε ακόλουθό του. Έτσι, γίνεται ένας καθοδηγητής χωρίς ηθικό πυρήνα, ένας έμπορος ονείρων που υπόσχεται ελευθερία χωρίς όρια, αδυνατώντας όμως να προβλέψει τις καταστροφικές συνέπειες που μπορεί να προκαλέσει η ρηχότητα των διδαχών του.
Διαβάστε Επίσης
Σε αυτή την ανατρεπτική νέα προσέγγιση, συμπράττει μία σπουδαία ομάδα συνεργατών: Ο Αλέξανδρος Κούρος υπογράφει την μουσική της παράστασης που ερμηνεύεται ζωντανά επί σκηνής, σε στίχους του Πάνου Βλάχου. Τα σκηνικά αναλαμβάνει ο Δημήτρης Πολυχρονιάδης και τα κοστούμια η Ματίνα Μέγκλα. Την κίνηση επιμελείται η Παναγιώτα Καλλιμάνη και τους φωτισμούς σχεδιάζει η Βαλεντίνα Ταμιωλάκη. Μουσικοί επί σκηνής είναι οι: Αλέξανδρος Κούρος, Μανώλης Δρόσος, Θανάσης Μάντζαρης.
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
Περισσότερες πληροφορίες
Δον Ζουάν
Ανατρεπτική σκηνική προσέγγιση του «βλάσφημου» ήρωα που το όνομά του είναι συνώνυμο με την απόρριψη των παραδοσιακών αξιών και την αναζήτηση της προσωπικής ελευθερίας, που επανεξετάζει τη θέση του σύγχρονου άντρα. Στο έργο, ένας αποτυχημένος καλλιτέχνης, ο Δον Ζουάν, προσπαθώντας να ξεφύγει τις συνέπειες των πράξεων του, καταφεύγει στο μπαρ του πατέρα του. Εκεί, σε εκεί σε μια διαστρεβλωμένη απεικόνιση της κοινωνίας μας, ο Δον Ζουάν ανακαλύπτει ότι το πραγματικό του ταλέντο είναι να κερδίζει ακολούθους. Γοητεύει τους αποπροσανατολισμένους θαμώνες και σχηματίζει μια λατρεία γύρω από την προσωπικότητά του. Καθώς το μπαρ μετατρέπεται σε “Εκκλησία”, χώρος έκφρασης μιας New Age Cult (αίρεση), και οι ακόλουθοι του γίνονται όλο και πιο αφοσιωμένοι, τα όρια μεταξύ πίστης και χειραγώγησης γίνονται θολά. Σε αυτήν την ανανεωμένη εκδοχή του ήρωα, ο Δον Ζουάν γίνεται το απόλυτο σύμβολο της εποχής μας, κατέχοντας δύο κρίσιμα "ταλέντα": την απουσία ιδεολογίας και την αμετροεπή φιλοδοξία. Αποδεσμευμένος από κάθε ηθικό φραγμό, ο Δον Ζουάν επιδίδεται σε ένα εμπόριο ελπίδας, προσφέροντας τον εύκολο δρόμο προς την ευτυχία σε κάθε ακόλουθό του.
