Η Σκηνή Brecht 2510 υποδέχεται τον "Βιτρούβιο"

Το θεατρικό έργο "Βιτρούβιος", του Στέφανου Κακαβούλη, ανεβαίνει στο καινούργιο θέατρο Σκηνή Brecht 2510 από τις 5 Οκτωβρίου, μετά την πρώτη του παρουσία τον Μάιο στη Σχολή Καλών Τεχνών. Πρόκειται για το 13ο έργο που παρουσιάζει ο συγγραφέας και ηθοποιός, ο οποίος μάλιστα πρωταγωνιστεί στο μονόλογο. Η σκηνοθεσία είναι του Χρήστου Δήμα, οι φωτισμοί του Φώτη Μήτση, η μουσική του Αντώνη Παπακωντίνου και τα σκηνικά-κοστούμια του Μιχάλη Σδούγκου.

Το έργο εμπνέεται από τον διάσημο Άνθρωπο του Βιτρούβιου του Λεονάρντο Ντα Βίντσι και επιχειρεί να μετατρέψει το εικαστικό αυτό σύμβολο σε ζωντανό πρόσωπο. Ο "Άντρας – Βιτρούβιος" δεν είναι απλό σχέδιο συμμετρίας και τελειότητας· γίνεται άνθρωπος με σκέψεις, φόβους και επιθυμίες. Στη σκηνή, ο ήρωας αφηγείται τις συναντήσεις του με τον Ντα Βίντσι στο εργαστήριο του μεγάλου δημιουργού, ενώ απευθύνεται άμεσα στο κοινό, σαν να είναι ο ίδιος ο ζωγράφος. Μέσω συμβολισμών, αλληγοριών και αποκρυπτογραφημένων μηνυμάτων, το έργο φωτίζει τη μεταφυσική διάσταση πίσω από το σχέδιο, την ταυτότητα του ανθρώπου-μοντέλου αλλά και την ανάγκη για υπέρβαση και αρμονία.

Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από τη συνέντευξη που έδωσε ο Κακαβούλης στο Αθηνόραμα αποτυπώνει το πνεύμα του έργου: "Ο Βιτρούβιος είναι το 13ο έργο μου που βλέπει τα φώτα της σκηνής … Η θεατρική γραφή είναι πολύ ιδιαίτερη … πρέπει να είσαι ανοιχτός να δεχτείς αλλαγές ριζικές. Ερμηνείες που συχνά θα έχουν απόσταση από τις δικές σου προθέσεις αλλά αυτό θα πρέπει να το δεις ως κέρδος …"

Σε άλλη ερώτηση, γύρω από το ποιο είναι το μήνυμα που θέλει να μεταφέρει μέσα από την παράσταση: "Η αγάπη για τη διάνοια που λέγεται Da Vinci … Οι κώδικες και συμβολισμοί που κρύβει πίσω από αριστουργήματά του … όπως και στην ποίηση … όπου η σημασία των λέξεων είναι διττή και οι λέξεις λειτουργούν και ως εργαλεία … έτσι ακριβώς γίνεται και με τα χρώματα και τις μορφές …". Έτσι, ο "Βιτρούβιος" γίνεται μια βαθιά ψυχολογική και φιλοσοφική εξερεύνηση της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο μονόλογος αυτός, πέρα από λογοτεχνική και θεατρική πρόκληση, αποτελεί μια πρόσκληση σε προσωπική αναζήτηση: αρμονία αντί τελειότητα.