Λίντα Καπετανέα και Γιόζεφ Φρούτσεκ: Νέος χώρος, νέα εποχή για τους RootlessRoot

Η Λίντα Καπετανέα, ως χορογράφος, χορεύτρια και ως καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας (2017-2024), έχει διαγράψει μια σημαντική πορεία στο χώρο του σύγχρονου χορού. Μαζί με τον Γιόζεφ Φρούτσεκ, έχουν αναπτύξει μια μοναδική μέθοδο, που συνδυάζει την κίνηση με τον λόγο και τη βαθιά συναισθηματική έκφραση. Η δημιουργική τους συνεργασία αποτυπώνεται δυναμικά στο νέο τους έργο, "Mountain”, που παρουσιάζεται στον ολοκαίνουργιο χώρο των RootlessRoot στο Νέο Ηράκλειο, στις 19-22/6.

Αυτός ο νέος χώρος είναι ένα στούντιο, μια σκηνή, το επόμενο σημαντικό βήμα στην 20χρονη πορεία τους, μια "ρίζα" που φιλοξενεί την τέχνη τους και την κοινότητα που τη στηρίζει. Η Λίντα τον οραματίζεται ως έναν ζωντανό τόπο συνάντησης καλλιτεχνών, αθλητών, επιστημόνων και δημιουργών, όπου η εξερεύνηση και ο πειραματισμός δεν γνωρίζουν όρια.

Με το "Mountain”, οι RootlessRoot φέρνουν στο προσκήνιο τον αέναο κύκλο της ζωής, της μνήμης και της αποχώρησης, προσκαλώντας το κοινό σε μια βαθιά, αισθητηριακή εμπειρία. Ο νέος τους χώρος γίνεται το απόλυτο εργαστήρι όπου η τέχνη γίνεται τελετουργία και ο θάνατος μετατρέπεται σε γέφυρα για μια νέα αρχή. Με αυτή τη νέα "ρίζα", η Λίντα και ο Γιόζεφ συνεχίζουν να καινοτομούν, να εμπνέουν και να ανοίγουν δρόμους στην ελληνική και διεθνή σκηνή.

Τα κείμενα της παράστασης είναι του Γιόζεφ Φρούτσεκ, η επεξεργασία ιδέας και επιμέλεια κειμένων της Ιωάννας Νασιοπούλου. Τη μουσική σύνθεση υπογράφει ο Β. Μαντζούκης, το σχεδιασμός φωτισμού ο Περικλής Μαθιέλλης και τον σχεδιασμός ήχου-ηχοληψία ο Χρήστος Παραπαγκίδης.

 

Όσα λένε οι RootlessRoot για το έργο

Όπως ο κύκλος της ζωής ξεκινά από την πρώτη ανάσα και τελειώνει με την τελευταία πνοή, το "Mountain” ξεκινά με ένα ποίημα για την αναπνοή. Οι δύο ερμηνευτές "γεννιούνται" στην άδεια σκηνή, παλεύουν με στοιχεία του κόσμου, προσπαθούν να δημιουργήσουν. Αυτό που δημιουργούν είναι τελικά η ίδια η ζωή και το νόημά της, σε μια διαδικασία προορισμένη να τελειώνει και να ξεκινά διαρκώς από την αρχή. Στο "Mountain" η ζωή και ο θάνατος διαδέχονται το ένα το άλλο, σε έναν διαρκή κύκλο δημιουργίας, καταστροφής και αναγέννησης.

Burn it all
Let it burn
Until nothing
Nothing at all
is left to clean
Nothing

Σε αυτόν τον αέναο κύκλο, ο θρήνος, ο αποχαιρετισμός και η μνήμη αναδεικνύονται ως αναγκαίες συνθήκες για την συνέχεια της ζωής. Πώς εξετάζουμε τον θάνατο, πώς θυμόμαστε και τι ξεχνάμε, πώς βιώνουμε τη θνητότητα; Σε μία εποχή που οι άνθρωποι έχουν απολέσει τις τελετουργίες του θανάτου και τη διαδικασία του πένθους, περιθωριοποιώντας τα γηρατειά, αρνούμενοι τον πόνο και τη ματαίωση, το "Mountain" στέκεται στη σημασία της διαρκούς προετοιμασίας για το τέλος ως πνευματικού και ταυτόχρονα σωματικού άθλου, μια δοκιμασία ισάξια με την ίδια τη ζωή. Η παράσταση φέρνει στη σκηνή την αναμέτρηση με τον θάνατο, τον απαραίτητο για την ψυχή θρήνο και αποχαιρετισμό, διαδικασίες απαραίτητες για το πέρασμα στην επόμενη φάση της ζωής. Σημειώνουν οι RootlessRoot: "Ο Μονταίνιος έλεγε πως το να φιλοσοφείς σημαίνει να ξέρεις να πεθαίνεις. Τι σημαίνει προετοιμάζομαι για το τέλος; Σημαίνει να είμαι πάντα έτοιμος για αναχώρηση. Ελαφρύς και καθαρός. Χωρίς αποσκευές και βάρη".