Γιάννης Αντώνογλου
Xορευτικές παραστάσεις που δε χάνονται λοιπόν. Τον Απρίλιο και τον Μάιο, πέντε ξεχωριστοί χορογράφοι – Ανζελέν Πρελζοκάζ, Κωνσταντίνος Ρήγος, Αντώνης Φωνιαδάκης, Γιάννης Νικολαΐδης και Χρήστος Παπαδόπουλος – παρουσιάζουν τις εντυπωσιακές τους δημιουργίες, προσκαλώντας μας σε ένα πολυσχιδές ταξίδι στον σύγχρονο χορό.
Πέρα από τις παραστάσεις, το κοινό έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει ειδικές προβολές που αποκαλύπτουν την έμπνευση, την ενέργεια και τη δημιουργικότητα πίσω από τη σκηνή.
Χορευτικές παραστάσεις
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ της Άνοιξης, η νέα δημιουργία του κορυφαίου χορογράφου Ανζελέν Πρελζοκάζ, με τίτλο "Requiem(s)”, φέρνει ένταση και συναισθηματική φόρτιση στη σκηνή Αλεξάνδρα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής. Το έργο, που θα παρουσιαστεί στις 13 και 14 Απριλίου, είναι μια από τις πιο πρωτοποριακές παραγωγές του σύγχρονου χορού.
Ο Γάλλος χορογράφος εξερευνά τον θρήνο, την απώλεια και την αναγέννηση μέσα από μια εκρηκτική συνύπαρξη κίνησης και μουσικής, ανατρέποντας τα όρια της παραδοσιακής χορευτικής γλώσσας. Η συγκινητική του προσέγγιση συνδυάζει την αριστοτεχνική χορογραφία με την εσωτερική αναζήτηση του ανθρώπινου ψυχισμού, δημιουργώντας μια μοναδική εμπειρία που αφήνει ανεξίτηλο το αποτύπωμά της.
Ο Χρήστος Παπαδόπουλος, ένας από τους πιο σημαντικούς και αναγνωρισμένους χορογράφους της νέας γενιάς, επιστρέφει στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση με τη νέα του δημιουργία "My Fierce Ignorant Step” (προσωρινός τίτλος).
Από τις 8 έως τις 18 Μαΐου στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης, ο Παπαδόπουλος συνεχίζει να επαναπροσδιορίζει τα όρια του σύγχρονου χορού, μέσα από έργα που ξεχωρίζουν για την αυστηρή δομή, τη λεπτομερή κίνηση και τη φιλοσοφική τους διάσταση. Γνωστός για την ικανότητά του να δημιουργεί ατμόσφαιρες υψηλής έντασης με λιτά μέσα, ο Παπαδόπουλος προσκαλεί το κοινό σε μια παράσταση όπου η σιωπή, ο ρυθμός και το σώμα συνομιλούν ουσιαστικά.
Η νέα παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, "Η χρυσή εποχή”, σε χορογραφία του Κωνσταντίνου Ρήγου, παρουσιάζεται στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος στις 9, 10, 14, 16 και 17 Μαΐου. Ο Κωνσταντίνος Ρήγος, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ και ένας από τους πιο επιδραστικούς Έλληνες δημιουργούς, ενσωματώνει στοιχεία από τη 35ετή του πορεία, συνδυάζοντας το χοροθέατρο με το σύγχρονο μπαλέτο, και δημιουργεί ένα "απρόβλεπτο blend" παρελθόντος και παρόντος. Πρόκειται δηλαδή για ένα είδος αυτοαναφορικής χορογραφικής σύνθεσης, που λειτουργεί σαν καλλιτεχνικό σχόλιο για το μέλλον της τέχνης του χορού.
"Με συνεργάτη τον Θοδωρή Ρέγκλη στη μουσική δημιουργία, η Χρυσή εποχή έχει τον ήχο ενός ξέφρενου χορευτικού πάρτι, στη διάρκεια του οποίου "παίζουν" από πειραγμένες μελαγχολικές συνθέσεις του Βέρντι και του Μπιζέ έως ελληνικά τραγούδια των Χιώτη, Λοΐζου και Μαμαγκάκη, αλλά και ροκ και τζαζ επιτυχίες των δεκαετιών του ’60 και του ’70. Από την άρια "Addio del passato" και τον στίχο από το Hotel California "Some dance to remember, some dance to forget" έως τα κείμενα και τα τραγούδια που θα ερμηνεύσουν special guests".
"Μεταξύ άλλων, οι Ελευθερία Αρβανιτάκη, Μυρτώ Βασιλείου, Δημήτρης Καπουράνης, Idra Kayne, Δωροθέα Μερκούρη, Κωνσταντίνος Μπιμπής και Έλενα Τοπαλίδου, "Η χρυσή εποχή" φιλοδοξεί να μας θυμίσει ότι, καθώς δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτό που είμαστε, οφείλουμε να συνεχίζουμε να χορεύουμε για να υπάρχουμε”.
Το Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο "Μαρία Κάλλας" θα φιλοξενήσει δύο εξαιρετικούς δημιουργούς του σύγχρονου ελληνικού χορού. Στην παράσταση του Γιάννη Νικολαΐδη "Ιστορία χορού: Κεφάλαιο 1 – Ραλλού Μάνου" (8-10/5), γίνεται σαφές πως η τιμή προς εκείνους που άνοιξαν δρόμους είναι καθήκον αλλά και δημιουργική πράξη συνέχειας. Μέσα από έναν σύγχρονο χορογραφικό φακό, ο Νικολαΐδης αναδεικνύει το αποτύπωμα της Ραλλούς Μάνου στη φυσιογνωμία του ελληνικού χορού, θυμίζοντάς μας πόσο πολύτιμη είναι η μνήμη των δασκάλων μας. Η Ραλλού Μάνου συνέβαλε αποφασιστικά στον εκσυγχρονισμό της ορχηστρικής τέχνης. Η ίδια υπήρξε μία από τις πρώτες παρουσίες της χώρας μας στον διεθνή χορευτικό στίβο.
Αντίστοιχα, ο Αντώνης Φωνιαδάκης, με το "Unseen – Bolero" (η παράσταση μετακόμισε τις ίδιες μέρες και ώρες στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, 28-30 Μαΐου), δεν προσφέρει μια ιδιαίτερη χορευτική παράσταση. Αντλώντας έμπνευση από τις πιανιστικές συνθέσεις του Μορίς Ραβέλ εξερευνά χορογραφικά τη μοναξιά και την ενδοσκόπηση του συνθέτη. Με βαθιά προσωπική γλώσσα και διεθνή αναγνώριση, ο Φωνιαδάκης είναι ένας από τους πλέον σημαντικούς εκφραστές της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας, με έργο που διερευνά τα όρια της ύπαρξης και συγκινεί σε βάθος.
Νέες πρεμιέρες στην GNO TV
Ο χορός, το μιούζικαλ και η μπαρόκ μουσική βρίσκονται στο επίκεντρο της διαδικτυακής πλατφόρμας της ΕΛΣ. Τον Απρίλιο, η GNO TV (tv.nationalopera.gr), η διαδικτυακή πλατφόρμα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, παρουσιάζει τρεις νέες συναρπαστικές πρεμιέρες που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα του καλλιτεχνικού ρεπερτορίου. Πρώτο, το εμβληματικό "Μπολερό" του Μωρίς Ραβέλ σε χορογραφία του Κωνσταντίνου Ρήγου, διευθυντή Μπαλέτου της ΕΛΣ, δίνει νέα χορευτική πνοή στο πασίγνωστο μουσικό έργο μέσα από μια αισθητική υψηλής έντασης και σωματικής έκφρασης.
Για το νεανικό – και όχι μόνο – κοινό, η "Ιζαντόρα Ντακ", ένα ευφάνταστο μιούζικαλ για όλη την οικογένεια με κείμενο και σκηνοθεσία της Στέλλας Μιχαηλίδου και μουσική του Κώστα Βόμβολου, συνδυάζει το χιούμορ, τη μουσική και τη συγκίνηση σε μια μοναδική θεατρική εμπειρία. Παράλληλα, το Φεστιβάλ Μπαρόκ Μουσικής 2024 έρχεται στο ψηφιακό κοινό με τέσσερις συναυλίες, αφιερωμένες στη μαγεία της μουσικής του 17ου αιώνα, φωτίζοντας έναν σπάνιο αλλά ουσιαστικό κόσμο ήχων, ύφους και ερμηνευτικής δεξιοτεχνίας.
Περισσότερες πληροφορίες
My fierce ignorant step
Στο πιο προσωπικό του έργο, ο καταξιωμένος μινιμαλιστής χορογράφος που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του ευρωπαϊκού χορού, καταθέτει μια χορευτική έξαψη για τις πρώτες μας φορές και τις παθιασμένες μας αρχές. Μνήμες και ακούσματα, φωνές και σώματα ηχούν σαν μουσικά όργανα και σταδιακά οδηγούν σε μια κοινή εμπειρία. Ένα αισιόδοξο, εξωστρεφές, νέο έργο όπου δέκα χορευτές και χορεύτριες δημιουργούν και χορεύουν ένα εκστατικό ηχοτοπίο. Η πρώτη παρόρμηση για τη δημιουργία του «My fierce ignorant step» θεμελιώνεται σε ακουστικές μνήμες της παιδικής και νεανικής του ηλικίας. Επεξεργάζεται συνειδητά την επιρροή που έχει ασκήσει πάνω του η μουσική σαν μια συλλογική μνήμη που ενεργοποιείται μέσα από ακούσματα.
Χρυσή εποχή
Ένα mixtape-ξέφρενο πάρτι της πορείας του καταξιωμένου χορογράφου, που περνά μέσα από χρυσές αντανακλάσεις, οθόνες, λέξεις-συνθήματα κι έναν πολυέλαιο μεγάλης κλίμακας, συνομιλώντας ταυτόχρονα με το μέλλον της τέχνης του χορού. Με αφετηρία τις αναφορές, τις εμμονές και τις εικόνες που τον σημάδεψαν καθώς και το χορευτικό του λεξιλόγιο, δημιουργεί ένα μανιφέστο μιας γενιάς που εφορμά για να σαρώσει τα πάντα, διακηρύσσοντας μια νέα πίστη που τοποθετεί τα πιστεύω της όχι στον θεό, αλλά στον άνθρωπο. Από την άρια «Addio del passato» και τον στίχο από το Hotel California «Some dance to remember, some dance to forget» έως τα κείμενα και τα τραγούδια που θα ερμηνεύσουν special guests (Ελευθερία Αρβανιτάκη, Μυρτώ Βασιλείου, Δημήτρης Καπουράνης, Idra Kayne, Δωροθέα Μερκούρη, Κωνσταντίνος Μπιμπής, Έλενα Τοπαλίδου), η παράσταση φιλοδοξεί να μας θυμίσει ότι, καθώς δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτό που είμαστε, οφείλουμε να συνεχίζουμε να χορεύουμε για να υπάρχουμε.
Ιστορία χορού κεφάλαιο 1: «Ραλλού Μάνου»
Ο χορογράφος τιμά τη Ραλλού Μάνου, μια από τις σημαντικότερες μορφές του ελληνικού χορού, με μια παράσταση αφιερωμένη στη μνήμη, την ιστορία και την καλλιτεχνική της κληρονομιά.
Unseen, Bolero
Ο διεθνώς καταξιωμένος χορογράφος Αντώνης Φωνιαδάκης παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο δίπτυχο σύγχρονου χορού, συνομιλώντας με τη μουσική ιδιοφυΐα του Μωρίς Ραβέλ. Στο "Unseen", εστιάζει στην ενδοσκοπική, σιωπηλή διάσταση των πιανιστικών συνθέσεων του Ραβέλ, ανιχνεύοντας συναισθήματα απομόνωσης και στοχασμού. Στο "Bolero", μεταφέρει τη ρυθμική ένταση του εμβληματικού έργου σε μια τελετουργική χορογραφία με τραμπολίνα, όπου η κίνηση απογειώνεται με ακρίβεια και ένταση. Ο Φωνιαδάκης δημιουργεί έναν κόσμο βαθιάς σωματικότητας και συναισθηματικής πυκνότητας, όπου η μουσική γίνεται εφαλτήριο για χορό γεμάτο ενέργεια, σκέψη και πάθος.
Requiem(s)
Η διακεκριμένη ομάδα επιστρέφει στην Αθήνα, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ της Άνοιξης 2025, με μια τελετουργία της μνήμης αφιερωμένη στην γλώσσα του πένθους και την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Μέσα από μια σειρά φανταστικών τελετουεγιών που αποτυπώνουν με εμβληματικό τρόπο έναν πλούτο συναισθημάτων που κυμαίνονται από τον βαθύτερο πόνο έως τη χαρά της ύπαρξης, τα οποία δημιουργούνται για να εκτονώσουν τον κίνδυνο που ελλοχεύει όταν η λογική έρχεται αντιμέτωπη με το γεγονός του θανάτου.
