Ελίνα Γιουνανλή©
"Η κληρονομιά μας"
Το έργο του Μάθιου Λόπεζ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου, εξερευνά την ταυτότητα και την ιστορία της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Με κυρίως ανδρικό καστ (Γιώργος Ζιάκας, Αλκιβιάδης Μαγγόνας, Γιώργος Μακρής, Στέφανος Μουαγκιέ, Κώστας Μπερικόπουλος, Άγγελος Μπούρας, Κώστας Νικούλι, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Θέμης Πάνου, Θανάσης Ραφτόπουλος, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, Γιώργος Χριστοδούλου), η παράσταση υφαίνει ένα διάλογο ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, αγγίζοντας θέματα αγάπης, απώλειας και ευθύνης. Επηρεασμένο από το "Χάουαρντς Εντ" του Φόρστερ, το έργο μοιράζεται σε δύο μέρη και μπορείτε να το δείτε ολόκληρο (6 ώρες) ή το κάθε μέρος χωριστά (Εθνικό Θέατρο, από 13/2).
"Τουραντό – η γυναίκα που μισούσε τους άντρες"
Σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, παρουσιάζεται το έργο του Κάρλο Γκότσι, σε έμμετρη απόδοση και διασκευή του Στρατή Πασχάλη. Αφηγείται την ιστορία μιας πανέμορφης πριγκίπισσας που, για να αποφύγει τον γάμο, θέτει στους υποψήφιους γαμπρούς τρία δύσκολα αινίγματα, με την αποτυχία να οδηγεί στον αποκεφαλισμό. Η παράσταση με πρωταγωνιστές τους Βασίλη Ανδρέου, Βαλέρια Δημητριάδου, Βασίλη Ζαφειρόπουλο, Νίκο Καρδώνη, Ειρήνη Λαφαζάνη, Φοίβο Μαρκιανό, Πολυξένη Παπακωνσταντίνου, Μαρία Σαββίδου, Άρη Τρουπάκη εξερευνά θέματα όπως η γυναικεία χειραφέτηση και η αναζήτηση ταυτότητας, προσφέροντας μια σύγχρονη ματιά σε ένα κλασικό αλληγορικό έργο (Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας, από 14/2).
"Η μητέρα του σκύλου"
Η παράσταση "Η μητέρα του σκύλου" του Παύλου Μάτεσι ανεβαίνει με την Υρώ Μανέ στον ρόλο της Ραραούς, μιας τραγικής και γοητευτικής ηρωίδας. Συμμετέχουν οι ηθοποιοί Λεωνίδας Κακούρης, Σπύρος Μπιμπίλας, Φωτεινή Ντεμίρη, Νίκος Ορφανός, Νικόλ Δημητρακοπούλου, Νατάσσα-Φαίη Κοσμίδου, Σύνθια Μπατσή και Γιωργής Παρταλίδης. Η σκηνοθεσία είναι του Κώστα Γάκη, ενώ τη μουσική υπογράφει ο Σταμάτης Κραουνάκης. Η παράσταση αφηγείται τη ζωή της Ραραούς, μιας ηθοποιού των μπουλουκιών, που περιπλανιέται μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, αναδεικνύοντας την ανθρώπινη αξιοπρέπεια σε δύσκολες εποχές ( Ακροπόλ, από 14/2).
"New Order"
Τρεις απελπισμένοι άνθρωποι, έχοντας χάσει δουλειά, χρήματα, σπίτι, την αξιοπρέπεια και το μέλλον τους, φτάνουν στα άκρα. Απάγουν την πρώην υπουργό εργασίας και διευθύντρια της μεγαλύτερης τράπεζας της χώρας, που είναι υπεύθυνη για απολύσεις και κατασχέσεις. Τη δυνατή κοινωνική αλληγορία του Σέρζι Πομπερμάγερ σκηνοθετεί ο Δημήτρης Καρατζιάς με τη συνοδεία της μουσικής του Μάνου Αντωνιάδη. Η παράσταση εστιάζει στις ανθρώπινες σχέσεις, την εξουσία και τις κοινωνικές ανισότητες με πρωταγωνιστές τους Ράνια Σχίζα, Ιωσήφ Πολυζωίδης και Έλενα Τυρέα (Εν Αθήναις, από 14/2).
"Η Ράβδος"
Η παράσταση που συγκίνησε επιστρέφει με νέα διανομή, σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα. Το έργο του Μαρκ Ρέιβενχιλ αφηγείται την ιστορία μιας οικογένειας που έρχεται αντιμέτωπη με το παρελθόν της, όταν ένα αντικείμενο –μια ράβδος– ανασύρει καλά κρυμμένα μυστικά. Οι σχέσεις δοκιμάζονται, το παρελθόν συγκρούεται με το παρόν και η αλήθεια αποκαλύπτεται με οδυνηρό τρόπο. Τρεις ωραίοι ηθοποιοί, ο Άρης Λεμπεσόπουλος, η Αλεξάνδρα Αϊδίνη και η Τατιάνα Παπαμόσχου, ζωντανεύουν μια ατμοσφαιρική αφήγηση γεμάτη ένταση και ανατροπές (Οδού Κυκλάδων "Λευτέρης Βογιατζής", από 14/2).
"Ο Βράχος"
Η σκηνοθέτρια, ηθοποιός και δραματουργός Ηλέκτρα Ελληνικιώτη, αντλώντας έμπνευση από το "Μύθο του Σίσυφου" του Αλμπέρ Καμί και το δίσκο "Ανθρώπων έργα" των Σταμάτη Κραουνάκη και Λίνας Νικολακοπούλου, δημιούργησε την παράσταση που εξερευνά την έννοια της μνήμης, της αντοχής και της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα από μια σκηνική γλώσσα που ισορροπεί μεταξύ ρεαλισμού και συμβολισμού. Οι ηθοποιοί Ελένη Δημοπούλου, Μαρία Μαμούρη, Χάρις Σερδάρη, Νίκος Κυπαρίσσης είναι οδηγοί σε ένα υπαρξιακό ταξίδι, όπου το φυσικό τοπίο γίνεται καθρέφτης των εσωτερικών συγκρούσεων (Κάμιρος, από 14/2).
"Εκκενώστε"
Μια γειτονιά που αλλάζει δραματικά, ίντριγκες και δολοπλοκίες μετά τον αιφνίδιο θάνατο ενός πρωθυπουργού αλλά και μια φυσική καταστροφή συμβαίνουν στο έργο της Χρύσας Κολοκούρη, που εστιάζει στις σύγχρονες κοινωνικές εντάσεις και τις προσωπικές συγκρούσεις, εξετάζοντας τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οι άνθρωποι επιλέγουν να αποστασιοποιηθούν ή να αποδεχτούν την αλλαγή. Μέσα από συναισθηματικά πορτρέτα και ανατροπές, προκαλεί το κοινό να αναλογιστεί τις ατομικές και συλλογικές ευθύνες στον σύγχρονο κόσμο. Παίζουν: Λουκία Ανάγνου, Χρύσα Κολοκούρη, Συμεών Τσακίρης, Μαρίσσα Φαρμάκη (Studio Μαυρομιχάλη, από 19/2).
"Tabula Rasa"
Μια κοπέλα (Χρύσα Νταή) θέλει να αγοράσει μια ιστορία προκειμένου να ορίσει μια "υπόσταση" στον εαυτό της. Συμφωνεί με έναν έμπορο (Απόστολος Μαλεμπιτζής) να δοκιμάσει ιστορίες προκειμένου να ανακαλύψει ποια της ταιριάζει περισσότερο. Το έργο του Βαγγέλη Μάγειρου, βασισμένο στο μονόπρακτο του Αστέριου Γούσιου "Η Μάσκα", αναφέρεται στην αναζήτηση ταυτότητας και αυτογνωσίας, μέσα από τη συνάντηση του ήρωα με το παρελθόν του και την αποδοχή ή απόρριψη των κοινωνικών προσδοκιών. Παίζουν ακόμα οι Τάσος Προβιάς και Κωνσταντίνα Σκανδάλη (Μικρός Κεραμεικός, από 15/2).
"Πέντε μικρά έργα του Σ. Μπέκετ"
Η παράσταση των Loxodox (Μαρίζα Θεοφυλακτοπούλου, Γιάννης Μπάτσης, Κατερίνα Ρουσιάκη) εγκαινιάζει έναν νέο θεατρικό χώρο στα Εξάρχεια με πέντε εμβληματικά έργα του Σάμιουελ Μπέκετ: "Footfall’s", "Play", "Act Without Words II", "Rockaby" και "Come and Go", τα οποία συνομιλούν μεταξύ τους μέσα από τη λιτότητα και τη μοναδική γλώσσα του μεγάλου δραματουργού. Με σκηνοθεσία και ερμηνείες που προσδίδουν σύγχρονη διάσταση στα κλασικά έργα, η παράσταση εξερευνά τη φθορά του ανθρώπινου ψυχισμού και την αέναη αναζήτηση νοήματος (Σκηνή Μπέκετ, από 14/2).
"Οι μαμάδες δεν αρρωσταίνουν ποτέ"
Την εικόνα της μητρότητας μέσα από τις αντιφάσεις και τις προσδοκίες που τη συνοδεύουν φωτίζει το έργο της Σοφίας Νικολαΐδου. Η παράσταση, με πρωταγωνίστρια την Εβελίνα Αραπίδη, εξετάζει με έντονη συναισθηματική φόρτιση τη σχέση μητέρας και παιδιού, τις θυσίες και τις αδυναμίες που μένουν κρυφές πίσω από την εικόνα της "τέλειας" μητέρας. Σκοτεινές αλήθειες αποκαλύπτονται με συγκίνηση και ειλικρίνεια. Ο Δημήτρης Τσικούρας (Τσικ) ανέλαβε τη σκηνοθεσία και τη δραματουργική επεξεργασία μαζί με την Τάνια Γεωργουσοπούλου (Δημοτικό Θέατρο Πειραιά - Σκηνή Ωμέγα, από 19/2).
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
Περισσότερες πληροφορίες
Πέντε μικρά έργα του Σ. Μπέκετ
Το νέο χώρο της ομάδας που είναι αφιερωμένος στις ερευνητικές σκηνικές προσεγγίσεις εγκαινιάζει μια παράσταση για τον σπουδαίο Ιρλανδό δραματουργό Σάμουελ Μπέκετ και τα μικρά, avant garde έργα του: «Footfalls», «Rockaby», «Come and GoPlay» και για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή τα «Play» και «Act Without Words II». «Η ανθρώπινη και διεισδυτική του ματιά στην τραγωδία της καθημερινότητας, μας δίνει θάρρος και ορμή για το καλλιτεχνικό μας έργο και το μέλλον αυτής της σκηνής», σημειώνει η ομάδα.
Η μητέρα του σκύλου
Στο εμβληματικό και βαθιά ανθρώπινο έργο, η κεντρική ηρωίδα, μια ηθοποιός των μπουλουκιών, η Ραραού, ξεδιπλώνει τη ζωή της και ταυτόχρονα την Ιστορία της νεότερης Ελλάδας με αφετηρία την Κατοχή. Με σχεδόν παραληρηματικό και αναπάντεχα χιουμοριστικό λόγο, μια ψυχή τραυματισμένη αφηγείται την Οδύσσεια της ύπαρξής της, ακροβατώντας πάνω στη λεπτή γραμμή μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας - από την κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο μέχρι τη δικτατορία και τη μεταπολίτευση. Η Ραραού θα ανέβει στο πάλκο της φαντασίας της, με την επιθυμία να λάμψει επιτέλους σαν πραγματική πρωταγωνίστρια, να ζήσει την προσωπική της καταξίωση.
Η κληρονομιά μας
Το πολυβραβευμένο έργο ανεβαίνει για πρώτη φορά σε μια παράσταση - εμπειρία και μιλάει με αφοπλιστική ειλικρίνεια για τις ζωές των ομοφυλόφιλων ανδρών, εξερευνώντας την ανάγκη όλων μας να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε καθώς και άλλα θέματα που μας απασχολούν όλους ανεξαρτήτως φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού, όπως η απώλεια, η οικογένεια, η ταυτότητα, η ατομική ευθύνη κ.ά. Πηγή έμπνευσης του έργου είναι το μυθιστόρημα του Άγγλου, ομοφυλόφιλου συγγραφέα Ε. Μ. Φόρστερ «Επιστροφή στο Χάουαρντς Έντ», στοιχεία του οποίου δανείζεται ο Αμερικανός συγγραφέας προκειμένου να αφηγηθεί την ιστορία μιας παρέας ομοφυλόφιλων ανδρών στη Νέα Υόρκη, στα τέλη της δεκαετίας του 2010. Τρεις γενιές συνυπάρχουν: αυτή που ανδρώθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, η γενιά της δεκαετίας του 1980, η οποία μεγάλωσε μέσα στην καρδιά της επιδημίας του AIDS, και η σημερινή γενιά ανδρών.
Τουραντό – Η γυναίκα που μισούσε τους άντρες
Το έμμετρο ερωτικό παραμύθι, που ενέπνευσε την διάσημη όπερα του Τζάκομο Πουτσίνι, αφηγείται την ιστορία μιας γοητευτικής, σκληρής γυναίκας που δοκιμάζει τους επίδοξους μελλοντικούς συζύγους της, επιφυλάσσοντας θάνατο σε όποιον αποτυγχάνει. Το έργο γράφτηκε το 1762 και ανήκει στο είδος της fiabe teatrali (θεατρικά παραμύθια), ένα υβρίδιο φαντασίας και commedia dell’arte που εισήγαγε ο ίδιος ο συγγραφέας, μεγάλος ανταγωνιστής του Γκολντόνι. Η ιστορία είναι εμπνευσμένη από έναν κινέζικο θρύλο. Θα μπορούσε να ειδωθεί ως μια παράδοξη ελεγεία περί θυσίας, ένας σκοτεινός ύμνος στο ανθρώπινο πάθος ή μια αλληγορία για τη γυναικεία χειραφέτηση. Η παράσταση σηματοδοτεί την επέτειο των 25 χρόνων από την ίδρυση της ομάδας του Στάθη Λιβαθινού.
Tabula rasa
Μια κοπέλα θέλει να αγοράσει μια ιστορία για να δώσει «υπόσταση» στον εαυτό της. Συμφωνεί με τον έμπορο/δημιουργό να δοκιμάσει διαφορετικές ιστορίες προκειμένου να ανακαλύψει ποια της ταιριάζει. Βασισμένο στο μονόπρακτο του Αστέριου Γούσιου «Η Μάσκα», το βαθιά υπαρξιακό έργο αποτελεί το ταξίδι αυτογνωσίας της ηρωίδας, η οποία ζει σε ένα λευκό αποστειρωμένο περιβάλλον που μοιάζει με κενή σελίδα τετραδίου, καθώς αναζητά τρόπους να υπάρξει και να δημιουργηθεί. Όπως σημειώνει ο συγγραφέας, «η μάσκα έχει γίνει πιο πολύτιμη από το πρόσωπο που τη φοράει και η εικόνα του προσώπου χάνεται στο όνομα της ιστορίας που επιλέγει να λέει. Σε έναν κόσμο που λατρεύει την εικόνα χρειάζονται αυθεντικά πρόσωπα να τον κοιτάξουν χωρίς φόβο, ώστε να μπορέσουν να τον αλλάξουν».
Η Ράβδος
Η βία, ο αυταρχισμός και οι σχέσεις εξουσίας βρίσκονται στο επίκεντρο του βρετανικού έργου, μέσα από την ιστορία ενός καθηγητή, του Έντουαρντ,, που μετά από σαράντα πέντε χρόνια διδασκαλίας, βγαίνει στη σύνταξη και περιμένει με ανυπομονησία την αποχαιρετιστήρια γιορτή για την αφυπηρέτησή του. Τις τελευταίες έξι μέρες όμως, ο Έντουαρντ και η σύζυγός του, η Μορίν, βρίσκονται σε πολιορκία και δεν μπορούν να βγουν απ’ το σπίτι τους. Ένα πλήθος εξαγριωμένων μαθητών έχει συγκεντρωθεί απ’ έξω. Ένα τούβλο που πέταξαν έχει σπάσει το παράθυρο. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα και ενώ ταυτόχρονα το σχολείο του Έντουαρντ περνά από αξιολόγηση, τους επισκέπτεται η αποξενωμένη κόρη τους, η Άννα, έχοντας τα δικά της ερωτήματα. Ο Βρετανός συγγραφέας, εκπρόσωπος του in-yer-face θεάτρου, θέτει ερωτήματα, ανοίγει θέματα προς συζήτηση και προβληματισμό.
Οι μαμάδες δεν αρρωσταίνουν ποτέ
Ένα έργο για την απώλεια και κυρίως για όσους πίστεψαν ότι δεν θα τη νιώσουν. Στο κέντρο του το γυναικείο σώμα που μάχεται με την ασθένεια και το χρόνο. Σαν ένα ντοκιμαντέρ για τη γυναικεία φύση. Για μια γυναίκα που είναι σύζυγος, μάνα, εργαζόμενη, φίλη, κόρη και αδελφή. Μια γυναίκα που χάνει το στήθος της από καρκίνο, ζει στο κρεβάτι της και κάνει διακοπές στο καθιστικό. Βγαίνει βόλτες, περπατάει στην πόλη, πετάει τα βαρίδια, νιώθει ελεύθερη.
Ο Βράχος
Το εμβληματικό βιβλίο του Αλμπέρ Καμί «Ο μύθος του Σίσυφου» και ο δίσκος-ορόσημο των Σταμάτη Κραουνάκη και Λίνας Νικολακοπούλου «Ανθρώπων Έργα» ενέπνευσαν το πρώτο θεατρικό έργο της δημιουργού για την διακαή αναζήτηση της ευτυχίας στη σύγχρονη εποχή, το φόβο και τη συνείδηση του θανάτου. Ένα καφενείο, δύο αδέρφια με υπερφυσικές δυνάμεις, η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου, μια τραγουδίστρια που δεν φοβάται την ευτυχία, μια ηλικιωμένη που της έχει λείψει να χορέψει, και η ανησυχητική αίσθηση ότι μπορεί να γινόμαστε μάρτυρες των τελευταίων ωρών ενός καταδικασμένου κόσμου, συνθέτουν τη λυπημένη κωμωδία για όσους αναρωτιούνται για τη δυστυχισμένη ευτυχία ή την ευτυχισμένη δυστυχία τους.
New order
Τρεις καθημερινοί άνθρωποι που έχουν χάσει τα πάντα -δουλειά, σπίτι, την αξιοπρέπεια και το μέλλον τους- λόγω της οικονομικής κρίσης, απαγάγουν την πρώην υπουργό εργασίας και διευθύντρια της μεγαλύτερης τράπεζας της χώρας, υπεύθυνης για απολύσεις και κατασχέσεις, με στόχο να μεσολαβήσει να σταματήσουν οι εξώσεις και να επιστραφούν τα χρήματα που άρπαξαν από τους εξαπατημένους συνταξιούχους. Διαφορετικά απειλούν ότι θα σκοτώσουν τη δεκατετράχρονη κόρη της. Αυτή είναι η υπόθεση του πρωτόπαικτου κοινωνικοπολιτικού δράματος για την κοινωνική αδικία που γράφτηκε το 2014.
Εκκενώστε
Ο πρωθυπουργός της χώρας πεθαίνει, μια γειτονιά κατακλύζεται από καταλύματα βραχυχρόνιων μισθώσεων, μια φυσική καταστροφή προκαλεί τρόμο την ίδια στιγμή που ένα ζευγάρι παλεύει με τον φόβο του να βγει από το σπίτι ενώ ένας άντρας αναζητά την ελπίδα στα επείγοντα ενός νοσοκομείου. Τέσσερις παράλληλες ιστορίες διασταυρώνονται και εξερευνούν τα όρια της ύπαρξης σε έναν κόσμο που μοιάζει να καταρρέει, θίγοντας σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα με βασικό άξονα το χιούμορ. Μήπως τελικά ζούμε όλοι σε μια διαρκή κατάσταση εκκένωσης;
