
Η νουβέλα "Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς" του Λέοντος Τολστόι περιγράφει τη ζωή και τον θάνατο του Ιβάν Ιλίτς, ενός επιτυχημένου δικαστικού που ζει μια φαινομενικά άνετη και ευτυχισμένη ζωή. Η ζωή του, ωστόσο, είναι γεμάτη από συμβιβασμούς, επιφανειακές σχέσεις και υλιστικές επιδιώξεις. Όταν αρρωσταίνει σοβαρά και αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι ο θάνατός του είναι αναπόφευκτος, ξεκινά μια εσωτερική αναζήτηση για το νόημα της ζωής. Ο Ιβάν Ιλίτς έρχεται αντιμέτωπος με την αποξένωση που νιώθει από την οικογένειά του, τους φίλους του και την κοινωνία γενικότερα. Μόνο ένας υπηρέτης, ο Γκεράσιμ, του δείχνει ειλικρινή καλοσύνη και συμπόνια. Μέσα από τον πόνο και την αγωνία του θανάτου, ο Ιβάν αρχίζει να ανακαλύπτει μια βαθύτερη αλήθεια για τη ζωή.
Αυτό το σπουδαίο λογοτεχνικό έργο δισκεύασαν από κοινού η Δανάη Ρούσσου και η Όλια Λαζαρίδου χρησιμοποιώντας τη μετάφραση της Σταυρούλας Αργυροπούλου. Η Δανάη Ρούσσου έχει αναλάβει τη σκηνοθεσία, τη διαμόρφωση σκηνικού χώρου και τα κοστούμια και η Όλια Λαζαρίδου πρωταγωνιστεί και ενσαρκώνει την ουσΊα και τον αφηγηματικό πυρήνα του έργου. Πιστεύουμε πως η σκηνοθετική απόδοση αφήνει περιθώριο για συμβολισμούς και εσωτερικότητα.

"Μέσα σε μια προπολεμική πολυκατοικία μία υπηρέτρια μαζεύει τα πράγματα κάποιου που δε ζει πια και αφηγείται την ιστορία του. Μια ιστορία απλή, ενός ανθρώπου συνηθισμένου σαν κι εμάς. Με την ίδια προδιαγεγραμμένη πορεία. Άραγε πως βιώνουμε σήμερα τη φθορά; Αυτός ο κοινός φόβος που παραμένει ταμπού γίνεται αντικείμενο συζήτησης και μοιράσματος. Γιατί ό,τι μοιράζεσαι, κάπως μαλακώνει. Ίσως. Ο Τολστόι, στοχάζεται με σπαρακτικό και συνάμα κωμικό τρόπο πάνω στις έννοιες της ζωής και του θανάτου” διαβάζουμε στο σημείωμα για την παράσταση.

"Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς" είναι κλασικό έργο που θίγει διαχρονικά και οικουμενικά ζητήματα, που αφορούν τον κάθε άνθρωπο. Η ειλικρινής και βαθιά ανθρώπινη απεικόνιση του θανάτου και των υπαρξιακών ερωτημάτων έχει συγκινήσει αναγνώστες και μελετητές για περισσότερους από δύο αιώνες. Είναι ωραία η απόφαση των συντελεστών να συνοδεύσουν την παράσταση-εμπειρία με κύκλο συζητήσεων που θα πραγματοποιούνται μετά το τέλος κάποιων παραστάσεων (με συντονιστή τον Κωνσταντίνο Μπλάθρα). Σε αυτές τις συζητήσεις ένας πολύτιμος καλεσμένος έκπληξη, διαφορετικός κάθε φορά, (γιατρός, ψυχίατρος, ιερέας, δικαστής, συγγραφέας, σκηνοθέτης) θα μοιράζεται τις εμπειρίες του εκκινώντας έναν σχετικό διάλογο. Ενδεικτικά: Κατερίνα Μάτσα (Ψυχίατρος), Εύα Στεφανή (κινηματογραφίστρια), Θεόδωρος Παπαπολυχρονίου (γιατρός), Πατήρ Δημήτριος Μαρούλης (ιερέας) κ.ά.
Η παράσταση κάνει πρεμιέρα στις 22 Φεβρουαρίου, σε ένα χώρο που διαμορφώνεται στην κατοικία την ίδια του Ιβάν Ιλίτς (Οικία Ιλίτς, Λαμψάκου 11, έναντι Αμερικανικής Πρεσβείας 1 ος Όροφος/Στάση Μέγαρο Μουσικής). Λόγω περιορισμένης χωρητικότητας παρακαλείσθε να φροντίσετε για την έγκαιρη κράτηση θέσεων.
Περισσότερες πληροφορίες
Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς
Σε ένα χώρο που διαμορφώθηκε ως η κατοικία του Ιβάν Ιλίτς παρουσιάζεται η θεατρική διασκευή της νουβέλας όπου ο Τολστόι στοχάζεται με σπαρακτικό και συνάμα κωμικό τρόπο πάνω στις έννοιες της ζωής και του θανάτου. Μέσα σε μια προπολεμική πολυκατοικία μία υπηρέτρια μαζεύει τα πράγματα κάποιου που δε ζει πια και αφηγείται την ιστορία του. Το πώς βιώνουμε σήμερα την έννοια της φθοράς πραγματεύεται η παράσταση-εμπειρία.