
Εως τις 15 Ιανουαρίου ισχύει η early bird προσφορά εισιτηρίων για τη νέα θεατρική παραγωγή της ομάδας Θέρος, με τίτλο "Ο Βράχος". Εμπνευσμένο από το εμβληματικό έργο του Αλμπέρ Καμύ "Ο Μύθος του Σίσυφου", το έργο αποτελεί το πρώτο θεατρικό κείμενο της σκηνοθέτιδας, ηθοποιού και δραματουργού Ηλέκτρας Ελληνικιώτη. Όπως αναφέρει το σημείωμα της παράστασης, "Ο Βράχος" αντλεί υλικό από τον Καμύ και δύναμη από τον δίσκο-ορόσημο "Ανθρώπων Έργα" του Σταμάτη Κραουνάκη και της Λίνας Νικολακοπούλου, για να μιλήσει: για την εμμονή της σύγχρονης εποχής με την ευτυχία, για τον φόβο και τη συνείδηση του θανάτου, για την αλλόκοτη ευτυχία των βασανισμένων ανθρώπων.

Η Εταιρεία Θεάτρου "Θέρος", ιδρυμένη το 2013, παραμένει σταθερά προσηλωμένη στον στόχο της: την παραγωγή πρωτότυπων θεατρικών έργων και την προώθηση του σύγχρονου θεάτρου στην Ελλάδα. Η έδρα της ομάδας, ο πολυχώρος "Κάμιρος" στην Κυψέλη, φιλοξενεί από τις 14 Φεβρουαρίου τον "Βράχο". Μια λυπημένη κωμωδία όπου ένα καφενείο γίνεται το σημείο συνάντησης, δύο αδέρφια με υπερφυσικές δυνάμεις ζουν τη μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου, μια τραγουδίστρια δεν φοβάται την ευτυχία, μια ηλικιωμένη νοσταλγεί τον χορό και όλοι νιώθουν την ανησυχητική αίσθηση ότι μπορεί να γίνονται μάρτυρες των τελευταίων ωρών ενός καταδικασμένου κόσμου. Για εκείνους που αναρωτιούνται για τη "δυστυχισμένη ευτυχία" ή την "ευτυχισμένη δυστυχία" τους, που αναζητούν τους ζωντανούς-νεκρούς ή τους ήδη νεκρούς ζωντανούς. Για εκείνους που τραγουδούν όταν δεν έχουν τι άλλο να πουν, γιατί, όπως λέει το έργο: "Καλή η ευτυχία, αλλά δεν τραγουδιέται". Παίζουν: Ελένη Δημοπούλου, Μαρία Μαμούρη, Χάρις Σερδάρη, Νίκος Κυπαρίσσης.


Περισσότερες πληροφορίες
Ο Βράχος
Το εμβληματικό βιβλίο του Αλμπέρ Καμί «Ο μύθος του Σίσυφου» και ο δίσκος-ορόσημο των Σταμάτη Κραουνάκη και Λίνας Νικολακοπούλου «Ανθρώπων Έργα» ενέπνευσαν το πρώτο θεατρικό έργο της δημιουργού για την διακαή αναζήτηση της ευτυχίας στη σύγχρονη εποχή, το φόβο και τη συνείδηση του θανάτου. Ένα καφενείο, δύο αδέρφια με υπερφυσικές δυνάμεις, η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου, μια τραγουδίστρια που δεν φοβάται την ευτυχία, μια ηλικιωμένη που της έχει λείψει να χορέψει, και η ανησυχητική αίσθηση ότι μπορεί να γινόμαστε μάρτυρες των τελευταίων ωρών ενός καταδικασμένου κόσμου, συνθέτουν τη λυπημένη κωμωδία για όσους αναρωτιούνται για τη δυστυχισμένη ευτυχία ή την ευτυχισμένη δυστυχία τους.