Αναστάσης Παπαγγελής©
Συγκεντρώσαμε για εσάς και σας παρουσιάζουμε τέσσερις παραστάσεις που σηκώνουν αυλαία από τις 28/3 έως και τις 3/4 και ξεχωρίζουν. Για αυτή την εβδομάδα, αναμένουμε μια φρέσκια ομάδα που "αναμετριέται" με τον Τριαρίδη, την επιστροφή ενός σκηνοθέτη μετά από πέντε χρόνια, ένα μελωδικό ταξίδι σε μεγάλες πόλεις του κόσμου και μια παράσταση που... "δαγκώνει".
"Μουγγή καμπάνα"
Διαβάστε Επίσης
Ένα έργο του σημαντικού συγγραφέα της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας Θανάση Τριαρίδη έρχεται στο Μπέλλος (από 1/4). Πρόκειται για τη "Μουγγή καμπάνα", που θα μεταμορφώσει τη σκηνή της Πλάκας σε μια απέραντη έρημη πολιτεία. Σε αυτό το αλλόκοτο μέρος, που κάποτε ήταν σαν παράδεισος, η καμπάνα της εκκλησίας παύει να ακούγεται όσο κι αν χτυπά κανείς τη γλώσσα της. Αιτία, μία γενοκτονία που συνέβη στην περιοχή με υπαίτιους τους κατοίκους της. Ένας λιμός που θα γίνει επιδημία θα πυροδοτήσει την προσπάθεια για να επιστρέψει αυτή η πολιτεία στην εποχή της ευμάρειας. Ερμηνεύει η ομάδα Rodez και σκηνοθετούν οι Μάριος Κρητικόπουλος και Πάνος Αποστολόπουλος.
"Τα δέντρα ανθίζουν ακόμα"
Πέντε χρόνια μετά την παράσταση "Το βουνό, ένα διήγημα του Τζούλιο", ο Γιώργος Κατσής επανέρχεται σκηνοθετικά, ανεβάζοντας το έργο "Τα δέντρα ανθίζουν ακόμα" του Τζούλιο. Από την 1/4, το Ρεκτιφιέ υποδέχεται την ιστορία ενός ανθρώπου της Αθήνας που επιβιώνει με δυσκολία. Από τα παιδικά χρόνια και τον σχιζοφρενή πατέρα του, μέχρι την τέχνη, τον θεό και τα δέντρα, το μυαλό του κατακλύζεται από σκέψεις, λίγο πριν αποφασίσει αν θα πάρει ή όχι τη ζωή του. Τα "δέντρα" ερμηνεύουν οι Σταυρούλα Καραλίδου, Γιώργος Κοκκίνης, Μαρία Κυριακίδη, Σίλια Μπαξεβάνη, Σίλια Μπισιώτη, Γιώργος Ορφανουδάκης, Μυρτώ Πρατσινάκη, Θάνος Τσάρμπος, Μαρίσσα Φαρμάκη, Χριστιάνα Χατζηπιέρα, Χρήστος Δαλκυριάδης, Αντώνης Χρήστου, Μαριάννα Ράντου.
"Κουρτ Βάιλ-Λυρικό καμπαρέ-Βερολίνο, Παρίσι, Νέα Υόρκη"
Για μία και μοναδική παράσταση στις 2/4 θα ανέβει στο Μέγαρο Μουσικής το μουσικοθεατρικό αναλόγιο "Κουρτ Βάιλ-Λυρικό καμπαρέ-Βερολίνο, Παρίσι, Νέα Υόρκη". Το κουβάρι της ζωής του Γερμανού συνθέτη που έντυσε με τις μελωδίες του έργα του Μπρεχτ ξετυλίγεται μέσα από τους σημαντικούς σταθμούς της ζωής του σε Γερμανία, Γαλλία και ΗΠΑ. Η ιδέα, το κείμενο και η σκηνική επιμέλεια της παράστασης είναι της Μάγδας Μαυρογιάννη. Ερμηνεύει η Ανδρομάχη Δαυλού, ενώ συμμετέχουν η μεσόφωνος Άρτεμις Μπόγρη και ο πιανίστας Γιώργος Κωνσταντίνου.
"Δαγκώνει;"
Υπό αυτόν τον τίτλο παρουσιάζεται στη σκηνή του θεάτρου Φούρνος ένα έργο για ενηλίκους με ένα θέμα που συνήθως ψυχαγωγεί τους μικρούς θεατές: τα ζώα. Ημέρα, άγρια, ελεύθερα στη φύση ή εμπορεύσιμα, τα ζώα εμπνέουν τις ποικίλες ιστορίες της παράστασης, που βασίζεται σε κείμενα της Μαρίας Γουλή αλλά και των συντελεστών, μέσω της τεχνικής του devised theatre. Οι ήρωες του έργου (Γιώργος Ντούσης, Όλγα Ποζέλη, Χάρης Ηλιάδης) αλληλεπιδρούν εντός τους αστικού τοπίου με θηρία, κατοικίδια, αλλά και μεταξύ τους, πλαισιωμένοι από μνήμες, ρυθμούς, κλουβιά που αιχμαλωτίζουν και λουριά που δεν φαίνεται σε ποιο πλάσμα είναι δεμένα. Η σκηνοθεσία του "Δαγκώνει;" (φωτό εξωφύλλου) είναι της Όλγας Ποζέλη, σε παραγωγή της ομάδας Νοητή γραμμή (από 30/3).
Περισσότερες πληροφορίες
Δαγκώνει;
Η ομάδα θεάτρου Νοητή Γραμμή παρουσιάζει μια σύνθεση ιστοριών όπου ζώα -συντροφιάς ή άγρια, ελεύθερα ή εμπορεύσιμα- και άνθρωποι αλληλεπιδρούν και εναλλάσσονται στο αστικό τοπίο. Οι ιστορίες είναι άλλες όμορφες, άλλες ενοχλητικές, ίσως πολιτικά μη ορθές, πολλές φορές αστείες, στοχαστικές ή και ασυνήθιστες: Λουριά που δεν βλέπουμε τί έχουν δεμένο στην άλλη τους άκρη, κλουβιά που αιχμαλωτίζουν, ρυθμικές τελετουργίες, μνήμες μιας άλλης ζωής, και ίχνη ζώων παντού…
Τα δέντρα ανθίζουν ακόμα
Μια παράσταση για έναν άνθρωπο της Αθήνας που επιβίωνε κλέβοντας ψωμί ή κάνοντας δουλειές που εξαντλούσαν το πεινασμένο σώμα του και τον υποχρέωναν να υποκλίνεται μπροστά στην εκμετάλλευση. Ο άνθρωπος αυτός, που δεν είχε στο όνομα του τιποτένια υλικά ούτε φρικαλέα έπιπλα να διακοσμούν το καταφρονεμένο σπίτι του, σκέφτεται για την τέχνη, τον θάνατο, το θεό, τον σχιζοφρενή πατέρα του, τα κορόμηλα, τα δέντρα, τα παιδικά του χρόνια και τη μοναξιά. Και όλα αυτά αναρωτώμενος για ποιο λόγο να πιει νερό λίγο πριν αποφασίσει αν θα πάρει τη ζωή του ή όχι. Πρόκειται για την πρώτη σκηνοθετική δουλειά του Γιώργου Κατσή μετά από πέντε χρόνια.
Κουρτ Βάιλ-Λυρικό καμπαρέ-Βερολίνο, Παρίσι, Νέα Υόρκη
Ο Κουρτ Βάιλ είναι ένας συνθέτης που δεν χρειάζεται συστάσεις. Τρία τέταρτα του αιώνα μετά το θάνατό του, το έργο του, ένα ενθουσιώδες αμάλγαμα γνώσης και έμπνευσης, συνεχίζει να ψυχαγωγεί, να συγκινεί και να τροφοδοτεί νέες αναγνώσεις. Ένας αιρετικός με κλασικό υπόβαθρο, ο Βάιλ δεν αποδέχτηκε ποτέ τη διάκριση μεταξύ σοβαρής και ελαφριάς μουσικής· «υπάρχει μόνο καλή και κακή μουσική» δήλωνε ο ίδιος, καθώς οδηγούσε τη ζωή του, λίγο πριν την άνοδο του ναζισμού στη Γερμανία, από το επικό θέατρο του Μπρεχτ -και την περίφημη συνεργασία τους στην “Όπερα της πεντάρας”- στο Παρίσι του Πουλένκ και του Σατί και στη συνέχεια στο Μπρόντγουεϊ της εμβληματικής τζαζ και της ποπ κουλτούρας των μιούζικαλ, όπου τελικά καθιερώθηκε ως ο απόλυτος τραγουδοποιός της αμερικανικής σκηνής. Η ευάλωτη ανθρώπινη φύση και οι αλλαγές της ανθρώπινης κατάστασης μετατρέπονται μέσα από τα τραγούδια (μεσόφωνος: Άρτεμις Μπόγρη) και τη βιογραφία του σε ένα συναρπαστικό μουσικό θέαμα που ζωντανεύει τη συνθήκη ενός πρωτότυπου λυρικού καμπαρέ που περνά από διάφορους σταθμούς: Βερολίνο, Παρίσι, Νέα Υόρκη, Αθήνα.
Η μουγγή καμπάνα
Μια χειροποίητη παράσταση με παραδοσιακούς ήχους που προσεγγίζει θέματα όπως η ετερότητα, η εξουσία, η αλληλεγγύη και η ενσυναίσθηση μέσα από την ιστορία μιας επιδημίας που πέφτει στο χωριό της Ευλογιάς μετά από μια γενοκτονία, που βρίσκει ένοχους τους κατοίκους της. Πώς επηρεάζεται κάποιος όταν αναλαμβάνει εξουσία, πώς μια κοινωνία υποδέχεται τους πρόσφυγες, πώς αντιμετωπίζουν οι πολίτες το ξέσπασμα μιας επιδημίας και τελικά πώς χωράει μέσα σε αυτά η αλληλεγγύη και η ενσυναίσθηση, είναι τα διαχρονικά ερωτήματα που θέτει το έργο που γράφτηκε το 2003, επενδεδυμένο με πρωτότυπη μουσική επηρεασμένη από δημοτικά τραγούδια, μοιρολόγια και εκκλησιαστικούς ύμνους.
