Κατερίνα Αρβανίτη©
Το θέατρο Αλκμήνη παρουσιάζει τη θεατρική παράσταση "Ψυχών Λύτρωσις", σε σκηνοθεσία του Νίκου Κρίκα και κείμενο του σκηνοθέτη, της Δήμητρας Μπάσιου και της Καίτης Αναστασίου, από την Πέμπτη 12 Οκτωβρίου. Το έργο είναι εμπνευσμένο από τη συλλογή διηγημάτων της Γαλάτειας Καζαντζάκη "Ο κόσμος που πεθαίνει κι ο κόσμος που έρχεται". Η παράσταση μέσα από μια ιστορία αγάπης, πραγματεύεται τη φωτεινή και τη σκοτεινή πλευρά των ανθρώπινων σχέσεων καθώς και διαχρονικά κοινωνικά ζητήματα, όπως η κοινωνική ανισότητα, η διαφορετικότητα, η προκατάληψη, η κακοποίηση, τα πάσης φύσης κοινωνικά στερεότυπα. Προβλήματα που ταλάνιζαν την κοινωνία της Ελλάδας και όχι μόνο στη δεκαετία του 1960 και τα οποία εξακολουθούν να είναι επίκαιρα.
Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί Περικλής Λιανός ( Παναγής), Ελένη Φίλιππα (Έλλη), Φαίδρα Παπανικολάου ( Μέλπω), Δήμητρα Μπάσιου ( Κλειώ), Αντώνης Σανιάνος ( Αλέκος), Κωνσταντίνα Αργυροπούλου (Αργυρούλα), Χρήστος Ζαχάρωφ ( Παύλος).
Ο σκηνοθέτης σε σημείωμα του για την παράσταση αναφέρει ότι: "Το έργο διαδραματίζεται στις αρχές των 60s στην Αθήνα. Ο έρωτας δύο νέων από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις παλεύει να σταθεί όρθιος απέναντι σε προκαταλήψεις, στερεότυπα και οπισθοδρομικές ιδέες. Ο στόχος μου σκηνοθετικά είναι να αναδείξω όσο μπορώ τους χαρακτήρες του έργου, τις αδυναμίες τους, τα προτερήματα τους. Είναι άνθρωποι και πάσχουν. Πότε υπερισχύει το πάθος, άλλοτε ο φόβος, ο θυμός, η απελπισία, η αγάπη. Στο έργο θίγονται σημαντικά ζητήματα της τότε αλλά και της σημερινής κοινωνίας όπως η ομοφυλοφιλία, η κακοποίηση. Κι εδώ έρχεται το διαχρονικό κομμάτι του έργου. Αν καταφέρεις να διεισδύσεις στις ψυχές αυτών των ηρώων, δε θα δεις και τρομακτικές διαφορές σε σχέση με το σήμερα. Πάντα παλεύουμε με τα δαιμόνια μας. Γιατί όπως λέει σοφά και ο λαός, έξω απ’ τον χορό πολλά τραγούδια λέγονται. Στο έργο δεν υπάρχουν πρωταγωνιστές και μη. Όλοι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη. Τέλος, όπως προσπαθώ σε κάθε σκηνοθετική δουλειά μου, θέλω ο θεατής να φεύγει με ερωτήματα και όχι με έτοιμες απαντήσεις. Να συνεχίζει με έναν τρόπο ο ίδιος την ιστορία".
Λίγα λόγια για το έργο
Βρισκόμαστε στην Αθήνα του 1963. Δύο οικογένειες, δύο διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, δύο διαφορετικοί κόσμοι ενώνονται με τον αρραβώνα των παιδιών τους. Η Κλειώ, φοιτήτρια και κοινωνικά ευαισθητοποιημένη και ο Αλέκος, σκληρά εργαζόμενος και "νταής", έχουν ερωτευθεί κι ονειρεύονται την κοινή τους ζωή. Μαζί με το ζευγάρι, βλέπουμε και τη ζωή των μελών των οικογενειών τους. Παρακολουθούμε καθημερινά στιγμιότυπα των ηρώων, που διαδραματίζονται άλλοτε με χιούμορ και κωμική διάθεση, άλλοτε με διαφωνίες, συγκρούσεις, θυμό. Ο φουριόζος έρωτας, η φιλοδοξία, η κοινωνική αλληλεγγύη εναλλάσσονται με τις αντιθέσεις, την απογοήτευση, κάποτε και τον αλληλοσπαραγμό. Καθένας ψάχνει τη λύτρωσή του. Κάποιοι θυσιάζονται, άλλοι εξελίσσονται. Θα τα καταφέρουν οι ήρωές μας; Και με ποιο τίμημα;
Διαβάστε Επίσης
