Το Εθνικό Θέατρο άνοιξε το φετινό Φεστιβάλ Επιδαύρου την περασμένη Παρασκευή 7/7 με τον "Ιππόλυτο" του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου. Δύο μαγικά βράδια όπου το κοινό χειροκρότησε θερμά τον θίασο και τους συντελεστές. Συγκεκριμένα, παρευρέθηκαν 17.500 θεατές στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου για να παρακολουθήσουν την παράσταση που έχει ήδη κάνει αίσθηση, έχει προκαλέσει σειρά συζητήσεων και έχει λάβει διθυραμβικά σχόλια.
Οσοι δεν μπόρεσαν να παρακολουθήσουν τις δύο πρώτες παραστάσεις θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν το έργο του Ευριπίδη στην Αθήνα τον Ιούλιο (25-26/7), τον Αύγουστο (23-27/8) και τον Σεπτέμβριο (13-17/9) στο Σχολείον της Αθήνας "Ειρήνη Παπά" και 31 Αυγούστου στο Θέατρο Βράχων, στη Θεσσαλονίκη στις 7 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Δάσους και στην Ελευσίνα στις 10 Σεπτεμβρίου στο Παλαιό Ελαιουργείο.
Διαβάστε Επίσης
Λίγα λόγια για το έργο και την παράσταση
Ο Ιππόλυτος, νόθος γιος του Θησέα και πιστός οπαδός της Άρτεμης, έχει εμμονή με την αγνότητα, απαξιώνει τον έρωτα, υβρίζει το γυναικείο φύλο. Η θεά του έρωτα, Αφροδίτη, θέλοντας να τον εκδικηθεί που δεν τη σέβεται, οργανώνει ένα σχέδιο εξόντωσής του, εμπνέοντας σφοδρό έρωτα για εκείνον στη μητριά του Φαίδρα. Η παράσταση εστιάζει στη μορφή της Αφροδίτης που στήνει ένα παιχνίδι εκδίκησης και παρακολουθεί με ηδονοβλεπτική ματιά πώς το ανθρώπινο είδος γίνεται άθυρμα των επιθυμιών της. Το μάτι της γίνεται μάτι μας και τα πρόσωπα απογυμνώνονται. Τα γυμνά σώματα μεταφέρουν την έκρηξη, τον πόθο, τη λαγνεία αλλά και την αγνότητα του γένους των ανθρώπων. Ποιος άραγε ευθύνεται για την τραγωδία; Ο θεός ή ο άνθρωπος; φαίνεται να αναρωτιέται ο Ευριπίδης.
Στα χέρια του Ευριπίδη το μυθικό μοτίβο της σεξουαλικής επιθυμίας μιας γυναίκας για έναν νεότερο άντρα αναβαθμίζεται σε μία αδυσώπητη σύγκρουση ανάμεσα στην ανθρώπινη βούληση και τη θεϊκή δύναμη. Στον πυρήνα αυτού του διλήμματος βουτά η σκηνοθεσία που διερευνά με ακρίβεια και ευαισθησία όλα τα δίπολα, αναδεικνύοντας έτσι την πολυπλοκότητα των ψυχολογικών και ηθικών θεμάτων που θίγονται. Από τη μία η εγκράτεια κι από την άλλη ο πόθος, από τη μία το ιερό κι από την άλλη το βέβηλο, από τη μία η εκδίκηση και από την άλλη η θυσία, από τη μία ο λόγος από την άλλη η σιωπή. Το σκηνικό της παράστασης, ένα βαλτώδες δυστοπικό τοπίο με αγρωστώδη φυτά και νερό, αντανακλά την ερημιά της ανθρώπινης ύπαρξης. Στην παράσταση η Αφροδίτη κρατώντας μία κάμερα, και μέσα σε υποβλητική μουσική, κινηματογραφεί και αναμεταδίδει ζωντανά σε μονοπλάνο όλη τη δράση, παρουσιάζοντας χωρίς μοντάζ στο κοινό πτυχές και λεπτομέρειές της. Ο θίασος κινείται σε όλη την έκταση του αρχαίου Θεάτρου, μέσα, γύρω και πίσω από την ορχήστρα, ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, ιχνηλατώντας τη μετ’εμποδίων διαδρομή ανάμεσα στην αγνότητα και τη λαγνεία, ανάμεσα στην άγνοια και τη γνώση, ανάμεσα στην ίδια την πτώση του ανθρώπου και την εξιλέωσή του.
Ο Ιππόλυτος παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο το 1937 σε σκηνοθεσία
του Δημήτρη Ροντήρη, με Ιππόλυτο τον Αλέξη Μινωτή και Φαίδρα την Κατίνα Παξινού. To 1953, ανέβηκε ξανά από το Εθνικό Θέατρο στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού και πάλι σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη, και το επόμενο καλοκαίρι στην Επίδαυρο, με Ιππόλυτο τον Αλέκο Αλεξανδράκη και Φαίδρα την Έλσα Βεργή, εγκαινιάζοντας άτυπα τον θεσμό των Επιδαυρίων που την επόμενη χρονιά (1955) καθιερώθηκε επίσημα με την ίδια παράσταση.
Την διασκευή και σκηνοθεσία υπογράφει η Κατερίνα Ευαγγελάτου πάνω στο κείμενο του Ευριπίδη μεταφρασμένο από τον Κώστα Τοπούζη ενώ τα σκηνικά και τη μουσική έχουν αναλάβει η Eύα Μανιδάκη και ο Αλέξανδρος-Δράκος Κτιστάκης αντίστοιχα. Ερμηνεύουν οι Ορέστης Χαλκιάς (Ιππόλυτος), Κόρα Καρβούνη (Φαίδρα), Γιάννης Τσορτέκης (Θησέας), Έλενα Τοπαλίδου (Αφροδίτη/Άρτεμις), Δημήτρης Παπανικολάου (Εξάγγελος) και Μαρία Σκουλά (Τροφός). Τον χορό γυναικών απαρτίζουν οι Δάφνη Κιουρκτσόγλου, Αναστασία Ραφαέλα Κονίδη, Ιωάννα Λέκκα, Αμαλία Νίνου, Μελίνα Πολυζώνη και Ηρώ Χαλκίδη ενώ τον χορό κυνηγών οι Διαμαντής Αδαμαντίδης, Γιώργος Βασιλόπουλος, Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Νίκος Γονίδης, Νίκος Γρηγοριάδης, Χρήστος Διαμαντούδης, Μάριος Κρητικόπουλος, Ηρακλής Κωστάκης, Αλέξανδρος Πιεχόβιακ, Αλέξανδρος Τωμαδάκης, Μάριος Χατζηαντώνη, Νικόλας Χατζηβασιλειάδης. Παίζουν οι μουσικοί Γιάννος Γιοβάνος (τσέλο), Γιάννης Παπαδόπουλος (keyboards), Βαγγέλης Παρασκευαΐδης (βιμπράφωνο - κρουστά) και Σπύρος Πολυχρονόπουλος (electronics).
Η παράσταση περιέχει γυμνό και προτείνεται σε θεατές από 15 ετών και άνω.
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Ιππόλυτος
Ο Ιππόλυτος, νόθος γιος του Θησέα και πιστός οπαδός της Άρτεμης, έχει εμμονή με την αγνότητα, απαξιώνει τον έρωτα, υβρίζει το γυναικείο φύλο. Η θεά του έρωτα, Αφροδίτη, θέλοντας να τον εκδικηθεί που δεν τη σέβεται, οργανώνει ένα σχέδιο εξόντωσής του, εμπνέοντας σφοδρό έρωτα για εκείνον στη μητριά του Φαίδρα. Η παράσταση εστιάζει στη μορφή της Αφροδίτης που στήνει ένα παιχνίδι εκδίκησης και παρακολουθεί με ηδονοβλεπτική ματιά πώς το ανθρώπινο είδος γίνεται άθυρμα των επιθυμιών της. Το μάτι της γίνεται μάτι μας και τα πρόσωπα απογυμνώνονται. Τα γυμνά σώματα μεταφέρουν την έκρηξη, τον πόθο, τη λαγνεία αλλά και την αγνότητα του γένους των ανθρώπων.
